Minibiebs in Den Haag deel 5: Laaktheater

Een prachtige zondag in Den Haag, lekker zonnetje, lekkere temperatuur, prima weer om een rondje te gaan fietsen. Buiten gekomen blijkt het ook meer dan behoorlijk te waaien, maar dat houdt me niet tegen. Mijn doel is duidelijk deze middag: een voorraad foto’s van minibiebs maken. Dat blijkt aan het eind van de middag niet helemaal gelukt. Eén bieb was verdwenen door werkzaamheden, de andere kon ik niet vinden, maar ik heb er twee.

Laaktheater

In stadsdeel Laak ligt het Laaktheater, aan de Ferrandweg. Ik ken het theater al uit de tijd dat het Pierrottheater heette. Het is een cultuuranker, één van de acht in Den Haag die in het leven zijn geroepen om kunst en cultuur voor iedereen toegankelijk te maken. Ik vind het eigenlijk wel een heel geschikte plek voor een minibieb. Dit is toch een ontmoetingsplaats in de wijk. In de dagen dat ik naar mijn werk fietste, kwam ik er dagelijks langs. En deze minibieb had ik al gezien, wilde ik fotograferen en dat lukte steeds niet. Vandaag wel.

P6280001

Het eerste wat opvalt: gaas, geen plastic, semi-glas, of glas, er zit gewoon gaas in het deurtje. Je kan in ieder geval goed zien wat er in zit. De beschildering valt ook op. Het is een kinderlijk tafereel, kijk vooral even in mijn photostream op Flickr, want ik heb ook een foto gemaakt van de zijkant. Ik plaats er zelf een paar boeken in die ik al weken had liggen en kijk even verder naar de inhoud. Het is oud en nieuw door elkaar. Jonas Jonasson stamt uit 2011, Judith McNaught, met haar Echo van de eenzaamheid is in 1989 gepubliceerd. Het is maar goed dat ik hem heb laten staan, want ik heb de Engelse editie. Hier haal ik trouwens wel een oude liefde uit de bieb, want Leni Saris laten liggen? Nee, dat kan niet. Rumoer rond het schuurtje gaat dus in mijn rugzak. De rest laat ik liggen, hoe verleidelijk de Spoedcursus verlichting ook mag zijn.

Tips voor leuke minibiebs in Den Haag zijn welkom. Ik heb meerdere foto’s gemaakt die in mijn Flickr photostream staan. Ik heb ze gemaakt op zondag 28 juni 2020. Deel 1 van de serie kan je hier vinden. Deel 2 kan je hier vinden. Het derde deel kan je hier vinden. Hier is het vierde deel.

Minibiebs in Den Haag deel 4: Appelstraat

Het wordt weer tijd voor een minibieb beschrijving. Deze week moest ik toevallig bij mijn huisarts wezen, aan haar praktijk zit een minibieb vast en ditmaal heb ik eraan gedacht foto’s te maken. Het ding is wit. Niemand heeft eraan gedacht hier iets vrolijks van te maken, hij is gewoon doelmatig wit.

Appelstraat

De minibieb hangt aan de gevel van Appel21. de huisartsenpraktijk die hier gevestigd is. Hier kom ik tegen wat ik nergens tegen kom: Duitse boeken. Andreas Franz, Kaltes Blut staat hier broederlijk naast Stephenie Meyer wiens Twilight hier eenzaam staat, zonder de drie andere delen. Terry Goodkind is populair in deze minibieb, ik zie drie boeken van hem. Kinderboeken zijn ook vertegenwoordigd. Nu pas op de foto zie ik een boek van De Olijke Tweeling van Arja Peters. Ach, dat had ik wel mee willen nemen. Avonturenboeken, Tom Clancy, Frederik Forsyth, schrijvers die ik ken en heel spannend kunnen schrijven. Het is best wel een mooi gevulde bieb. Twee rijen op de bovenste plank en niet alleen boeken, ook dvd’s. Ik zie Sister Act staan, die heb ik zelf al, dus hij blijft mooi staan. Ik laat alles staan, alleen als ik ruil bij me heb, mag ik iets meenemen van mezelf. Het is niet of ik leesvoer te weinig heb.

2020-05-28 11.03.50

Tips voor leuke minibiebs in Den Haag zijn welkom. Ik heb meerdere foto’s gemaakt die in mijn Flickr photostream staan. Ik heb ze gemaakt op donderdag 28 mei 2020. Deel 1 van de serie kan je hier vinden. Deel 2 kan je hier vinden. Het derde deel kan je hier vinden.

Minibiebs in Den Haag deel 3: Cromvlietkade

Elke dag fiets ik naar mijn werk. Ik woon in Den Haag, bij ziekenhuis Leyenburg en moet naar Nootdorp. Den Haag is fietspadrijk. Ik begin met door het Zuiderpark te fietsen, en ga langs NS station Moerwijk. Vervolgens ga ik door het Laakkwartier en fiets langs de Trekvliet Rijswijk in. Dan moet ik over de Geestbrug en fiets Voorburg door. Ik bereik Den Haag weer, fiets langs NS station Ypenburg en ga Nootdorp in. Dertien kilometer fietsen en dat doe ik al vijf jaar. Deze week viel het me voor het eerst op dat er een minibieb op mijn route staat. Vanmiddag was ik vrij vroeg en had ik tijd en licht om foto’s te maken. Het was wel even een discussiepuntje voor me, want ik was er niet helemaal zeker van of de Cromvlietkade nou bij Rijswijk hoort of bij Den Haag. Het is ook verwarrend, want aan de andere kant van de Trekvliet ligt de Binckhorst die Haags is. Maar ik maak dus een uitstapje naar Rijswijk.

Minibieb Cromvlietkade

De minibieb ligt aan de Cromvlietkade, naast de Cromvlietkade loopt de Trekvliet, vlakbij het punt waar de kade op de Geestbrugweg uitkomt, ligt de minibieb. Deze is best wel breed en in een kleur geschilderd waar je discussie over kan krijgen, want is het nou groen of blauw? Er zijn bloemen op geschilderd. Vanaf het fietspad kan je alleen de achterkant zien. Het kastje is van metaal en staat op een dikke boomstam. De binnenkant is heel anders dan bij andere minibiebs. De schuifdeurtjes en de plank zijn van glas. Je kan op de foto heel duidelijk zien dat het vanmiddag warm genoeg was om alleen een vest te dragen. De verdeling is wat ongelijk, want in het onderste gedeelte kunnen alleen boeken liggen. Bovenin is het een allegaartje. Zo hoort het ook eigenlijk bij minibiebs vind ik. Rijp en groen door elkaar. Hier vond ik wat nostalgie terug, want de boeken van Irmgard Smits en Hans de Groot-Canté heb iok vroeger allemaal gelezen. Ook Jos van Manen-Pieters met haar Tuinfluitertrilogie hoorde bij mijn leesopvoeding. Ik heb alles dit keer laten staan. Twee redenen, ik heb namelijk al een enorme stapel boeken die ik nog wil lezen, en ik had geen ruil, want dat moet van mezelf. Iemand anders mag gaan genieten van deze boeken.

20191023_145948

Tips voor leuke minibiebs in Den Haag zijn welkom. Ik heb meerdere foto’s gemaakt die in mijn Flickr photostream staan. Ik heb ze gemaakt op woensdag 23 oktober 2019. Deel 1 van de serie kan je hier vinden. Deel 2 kan je hier vinden.

Minibiebs in Den Haag deel 2: Nieuwediepstraat 42

De tweede minibieb in mijn serie vinden we weer in mijn eigen wijk, Leyenburg. De Nieuwediepstraat is niet zover van het Monnickendamplein, je steekt daar over en fietst de wijk in. Op mijn zoektocht naar minibiebs is het maar een klein stukje.

Een minibieb is een plek waar iedereen gratis boeken kan lenen of ruilen. Een grote ruimte met tien boekenkasten in een buurthuis is net zo goed een minibieb als een klein plankje bij iemand in de tuin. Ook vind je kasten tegen huizen aan. Het gaat erom dat de minibieb boeken uitleent aan mensen in de buurt of bezoekers van die plaats. Je kan boeken uit de bieb halen en er andere boeken inleggen. Het leuke? Je weet nooit wat je aantreft. Het is met elkaar en voor elkaar. 

Nieuwediepstraat

De Nieuwediep Minibieb is gerealiseerd met het guldenklinkergeld dat het Nieuwediepveegteam ontvangen heeft voor haar maandelijkse straatveegacties. En het team heeft een mooie bieb gerealiseerd in de tuin van nummer 42. In de heg is zelfs ruimte uitgespaard. De bieb, met als opschrift geven – nemen – ruilen is roze met rood geschilderd en heeft twee verdiepingen. Je kan bij deze minibieb wel zien dat hij in een straat met eengezinswoningen staat, want de onderste verdieping is rijk gevuld met kinderboeken. En wat ook opvalt bij elke bieb: afgeschreven boeken van de echte bieb. Ik heb zelf een romannetje meegenomen, want zoveel heb ik niet klaar staan voor het ruilen. Ik mag van mezelf een boek mee terug nemen en vind Anna Enquist, De IJsdragers, een boekenweekgeschenk dat nou net ontbreekt aan mijn collectie. De makers mogen nog wel wat aan de stabiliteit van het kastje doen, want toen ik het deurtje opentrok, bewoog hij behoorlijk. Maar dat is misschien bestemd voor de volgende schenking.

2019-04-22 13.25.29

Tips voor leuke minibiebs in Den Haag zijn welkom. Ik heb meerdere foto’s gemaakt die in mijn Flickr photostream staan. Ik heb ze gemaakt op maandag 22 april 2019. Deel 1 van de serie kan je hier vinden.

Minibiebs in Den Haag: deel 1: Monnickendamplein

Ik ben trouw bezoeker van de minibieb op het Monnickendamplein in Den Haag, het winkelcentrum waar ik boodschappen doe. Soms haal ik er wat uit, soms doe ik er wat in. Ik raad andere bezoekers wel eens wat aan, als ik iets spannends zie. Het doet me groot genoegen als dat boek dan vervolgens weg is. Ik moest eraan denken toen ik het miniboekenplog van collega Raymond las. Hij is van plan plogs te maken van minibiebs in Deventer, zijn woonplaats. Dat kan ik wel in Den Haag doen.

Minibiebs in Den Haag

Het leuke van minibiebs: het kan van alles zijn. Een grote ruimte met tien boekenkasten in een buurthuis is net zo goed een minibieb als een klein plankje bij iemand in de tuin. Ook vind je kasten tegen huizen aan. Het gaat erom dat de minibieb boeken uitleent aan mensen in de buurt of bezoekers van die plaats. Het is met elkaar en voor elkaar. Onderzoek levert een site over minibiebs op, die brengt me in eerste instantie in verwarring. Zoeken op ‘s-Gravenhage levert één zoekresultaat op. Een tweede zoektocht op Den Haag levert 83 zoekresultaten. Ook vind ik Indebuurt – Den Haag, deze website heeft in november 2018 een onderzoek gedaan naar de leukste minibiebs en daar staan inderdaad prachtige foto’s tussen. Een mooie basis voor mijn plogs.

Monnickendamplein

De locatie van deze minibieb: het Monnickendamplein in de wijk Leyenburg. Het plein grenst aan de Escamplaan en je kan er komen met tram 4 of 6. Bezoekers van buiten Den Haag: beide trams komen ook Den Haag Centraal Station. De minibieb staat ter hoogte van de Albert Heijn. Het aanbod varieert. Ik was er op zaterdag en toen stonden er nummers van het computertijdschrift Enter van het Seniorweb. Verder ook wat afgeschreven boeken van de “echte” bieb. En Tanith Lee, eentje die ik volgens mij thuis had staan, dus ik heb hem laten staan. Ik had bovendien niets meegenomen om erin te doen. Het ding is vrolijk geverfd met fragmenten uit boeken erop geschreven.

20190420_112737

20190420_112754

Het aanbod verandert bijna dagelijks, dus wellicht zit er iets van je gading bij als je gaat kijken. Tips voor leuke minibiebs in Den Haag zijn welkom. De foto’s in dit bericht staan in mijn Flickr photostream. Ik heb ze gemaakt op zaterdag 20 april 2019.

The Librarian van Larry Beinhart

Ik ben aan The Librarian van Larry Beinhart begonnen in het kader van de maand van het vergeten boek. Lees een boek uit je eigen boekenkast dat ooit met veel enthousiasme daar in is beland en nu dus eruit komt. Met dit boek moet ik echt goed nadenken hoe dat in mijn kast is beland, maar dat ligt denk ik aan het beroep van hoofdpersoon David Goldberg die bibliothecaris is bij een universiteit.

Het verhaal

Universiteitsbibliothecaris David Goldberg gaat werken voor miljonair Alan Carston Stowe. De bedoeling is dat David het archief van Stowe gaat bewerken voor het nageslacht. Onbedoeld raakt David in de problemen doordat rechtse politici ongerust zijn over wat David zou kunnen vinden. Stowe financiert veel van hun activiteiten. Ze zijn bang dat hun vuile trucjes om ervoor te zorgen dat de Republikeinse president Augustus Winthrop Scott voor een tweede termijn wordt herkozen, naar boven komen. Scott, zoon uit een rijk Republikeins gezin heeft alles in zijn leven in zijn schoot geworpen gekregen. Hij is uit Vietnam weg gebleven door zich aan te melden voor de National Guard in tegenstelling tot zijn democratische tegenstander Anne Lynn Murphy die als verpleegkundige in Vietnam is geweest. Goldberg rolt hier per ongeluk in, weet iets, maar eigenlijk ook niets, gaat eigenlijk pas onderzoeken als hij wordt achtervolgd door de boeven en komt dan dingen te weten. En daarbij speelt de bibliotheek van Stowe een grote rol: “He [Hoagland] suddenly understood, that’s what this business about the library and a librarian was for. Who would care about the Stowe Library or even the Collected Papers of Alan Carston Stowe unless he was the Man Who Stole the Presidency? Otherwise he was nothing, just another man who’d made lots and lots of money, not even the most money, in a time when lots of men had made lots and lots of money. For all the people who sucked up to him on a daily basis, there was hardly anybody who’d remember hij a year after he died.” (p. 185) Uiteindelijk draait het rommelen met de verkiezingen allemaal om de staat Idaho, de staat waar Murphy vandaan komt. Een kleine staat met weinig stemgerechtigden waar de opkomst onwaarschijnlijk hoog is en waar de meerderheid voor Murphy stemt. Waarop het toch gunstig wordt voor Murphy, denkt de onschuldige lezer met nog zo’n honderd pagina’s te gaan.

Mijn leeservaring

Kort gezegd: het grappigste boek dat ik dit jaar heb gelezen. Het gebeurde me regelmatig dat ik in lachen uitbarstte over iets dat in het boek werd beschreven. Maar eigenlijk is het ook het meest droevige boek dat ik heb gelezen. Al in de eerste paar hoofdstukken kreeg ik de indruk dat ik dit boek op dit moment live beleef. De overeenkomsten tussen dit boek en de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016 zijn wel heel groot. Ook hier een wat twijfelachtige Republikeinse kandidaat met het verschil dat Scott voor zijn tweede termijn bezig is. Zijn tegenstander is een vrouw, Anne Lynn Murphy is een voormalig verpleegster en voormalig arts die het tegen Scott opneemt. En dan ben ik ook bang dat, hoewel hier en daar overdreven, de niets ontziende moeite om de macht te veroveren redelijk waar wordt beschreven. Beinhart is goed in het beschrijven van personages met al hun merkwaardige karaktereigenschappen. Uiteindelijk is het een verhaal over helden, maar het kan ook over cynisme gaan, of over de heel kleine reden in een ver verleden waarom iemand iets zou doen. Het is een veel omvattend boek, met veel personages die ogenschijnlijk weinig met het verhaal te maken hebben, maar dat valt dan weer tegen. En waarom de ik-vorm in het boek? Het boek moet een schrijver hebben en David Goldberg geeft de reden waarom hij het boek ‘geschreven’ heeft: “And for myself. This time, this time, I was not just the keeper of the flame.” (p. 432)

Larry Beinhart

Larry Beinhart is het meest bekend als de schrijver van American Hero dat verfilmd is als Wag the Dog.

The Librarian / Larry Beinhart. – New York : Nation Books, 2004. – 432 p.
ISBN 1-56025-636-2

Het KNVI congres 2017: #knvi17

Het is typisch voor het jaarlijkse KNVI congres. Meestal ga ik erheen omdat ik hoop diverse mensen te zien en te spreken. Wat gebeurt er vervolgens? Je ziet een hoop mensen, je spreekt er veel en je mist er nog veel meer.

KNVI Congres

Het jaarlijkse congres van informatiespecialisten kenmerkt zich door de vele tracks over uiteenlopende onderwerpen die door enthousiaste vrijwilligers in elkaar worden gezet. Dit jaar waren er vijftien tracks met vier verschillende sessies. Zestig sessies waaruit je moet kiezen. Het overkoepelende onderwerp voor dit jaar is voor brede interpretatie vatbaar: informatie is m8 (macht). Dit jaar zijn er ’s ochtends twee keynotes, namelijk van René ten Bos en Rik Maes. De prijsuitreikingen kan je niet missen, want de Victorine van Schaick prijzen worden uitgereikt tussen de twee ochtend-keynotes. En de Young Talent Award en de Prissma GO Infobattle Prijs worden ’s middags uitgereikt voordat keynote spreker Marietje Schaake het podium opkomt.

Eenpitter

Ik ben de enige informatiespecialist in een internationaal bedrijf. Dat betekent dat ik het kort gezegd, allemaal zelf mag uitzoeken. Geen overleg met collega’s, geen brainstormsessies over wat “we” gaan doen met de informatiedienst, mag ik allemaal zelf over nadenken. Als ik dus naar het KNVI congres toega, zoek ik sessies uit waarvan ik verwacht dat ik er iets aan heb in mijn werk. Het levert bij voorbaat al keuzestress op. Het gaat om open data, de digitale samenleving, digital skills, fake news, de i-samenleving als collectie, persoonlijk leiderschap, young talent & smart libraries, leren voor onvoorziene toekomsten. Genoeg waar ik belangstelling voor heb, maar ik kan niet naar alle sessies. Dit jaar was ik enigszins voorbereid, ik had van tevoren al bepaald waar ik heen wilde. Bij sommige tracks leverde dat problemen op omdat ik op dezelfde tijd naar drie verschillende sessies wilde. Maar de ervaring leert dat dit zich meestal vanzelf oplost. In het verleden heb ik ook wel eens een sessie gemist omdat ik met iemand aan de praat was geraakt.

Het zelf doen

Voor de ochtend was het voor mij al snel bekeken. Er is dit jaar een track met de pakkende titel Dan doe ik het lekker zelf!? Daar zak ik neer. Niet bij de eerste sessie van Ger de Bruyn over attenderen, want daar zijn zoveel mensen aanwezig dat ik mag staan. Maar bij de volgende sessies van Guus van den Brekel zijn gelukkig wel voldoende zitplaatsen. Content curation and aggregation en Hoe krijg ik de pdf. Gelukkig zet Guus zijn powerpoint later op slideshare want er zitten absoluut nuttige tips tussen, waarvan ik er sommige wel wist en andere nieuw voor me waren. Voor de laatste sessie kies ik voor een sessie over kennis in een toevallig netwerk. Interessant en we mogen zelf fijn workshoppen, maar ik merk dat ik door mijn energie heen ben.

Borrelen

knviIk ben niet de enige die het wel fijn vindt dat de dag ten einde is. De borrel wordt druk bezocht, ik kan nog met diverse mensen spreken, maar op een gegeven moment is het wel goed. Ik ga de trein opzoeken. Het was een mooi congres, ik heb nuttige sessies bezocht, ik heb ook nuttige sessies gemist, maar met zestig sessies is dat niet zo raar.  De track over digital skills was bijvoorbeeld ook erg interessant. Eén ding was wel jammer, ik had gehoopt dat de goodie bag van dit jaar een vervanging zou bevatten van het KNVI zadeldekje van vorig jaar. Ik woon in Den Haag, het ding was binnen een maand gestolen. Maar helaas, we moesten het doen met een exemplaar van het blad AG Connect. Daar blijft mijn fiets niet droog van.

Boekplanning: #50books vraag 42

Ik lees veel, heel veel, bij vlagen. Mijn vakantie ben ik doorgekomen met een respectabel aantal gelezen boeken: het waren er 10, ruwweg een boek per dag. Na de vakantie zit ik weer op een boek per twee weken.

Vraag 42: Maak jij een planning voor het lezen van je boeken?

Het is ditmaal een vraag waar ik eigenlijk vrij kort over kan zijn. Ik maak namelijk geen planning voor mijn boeken. Ik lees gewoon waar ik zin in heb. Als dat toevallig een boek is dat ik al drie keer heb gelezen, dan moet dat gewoon kunnen. Maar toen realiseerde ik me dat wel iets van een planning heb.

Bibliotheek

leenbonIk leen namelijk regelmatig boeken uit de bibliotheek, en aangezien ik weet dat je geen lijfstraffen krijgt als je boeken te laat inlevert, ben ik dus slecht in het op tijd inleveren van boeken. Om geen geld te verspillen dat ik beter aan boeken kan uitgeven, heeft de uitleenbon een prominente plaats gekregen. Ik heb het ding op een kastdeurtje geplakt. Dat kastje zit naast mijn beeldscherm, ik zie het dus dagelijks. Als ik de uitleentermijn van boeken heb verlengd, kan ik het noteren en ik kan het in de gaten houden wanneer boeken terug moeten. Dat houdt me nog niet tegen om te laat in de gaten te hebben dat ik moet verlengen. Dat is met deze boeken bijvoorbeeld gebeurd. Twee dagen te laat. Aangezien de Haagse OB nog boetes hanteert, kost dat me dus gewoon geld. Ik mag maar twee keer verlengen, dus ik moet die boeken een keer gaan lezen. Maar dat is dus de enige planning die ik hanteer.

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter. Hij heeft de vragen in 2013 en 2015 gesteld. Martha stelde ze in 2014, Hendrik Jan in 2016. Dit jaar worden de vragen door Martha gesteld. Deze vraag staat hier.

Bibliotheekblog: NVA bibliotheek

Op een vrijdagmiddag ga ik op bezoek in de Anemoonstraat in Den Haag bij Rita de Haas. Rita is coördinator voor de NVA-bibliotheek. Deze is gevestigd in een pand waarin onder andere een kinderdagverblijf zit en een repetitieruimte voor drie toneelverenigingen. Deze bibliotheek stelt toneelteksten beschikbaar voor het amateurtoneel en is daarmee uniek voor Nederland. Voor het Haagse amateurpubliek is de bibliotheek wel bekend aangezien er aardig wat toneelspelers als vrijwilliger in de bibliotheek werken. Rita vertelt wel dat het nog steeds voorkomt dat mensen contact opnemen die niets wisten van de bibliotheek.

Geschiedenis

De bibliotheek bestaat eigenlijk al vanaf 1953 en was oorspronkelijk onderdeel van de Stichting NCA. Toen deze stichting in 1997 failliet ging heeft de Nederlandse Vereniging voor Amateurtheater (NVA) de boekenverzameling gekocht en vanuit Amersfoort naar Den Haag gehaald. De bibliotheek werd verder beheerd door vrijwilligers. Vrijwilligers van het eerste uur waren onder andere Hannah Coli, Pierre Magnée, Noep van den Bemt, Jim Keulemans, Annelies van Woerden en Rita de Haas. Later was er ook nog de repertoire-advieslijn die door twee dramaturgen werd bemand.

In 2011 werd de NVA als vereniging opgeheven en dreigde de gehele verzameling teksten bij het grofvuil terecht te komen. Dankzij protesten van de vrijwilligers werd het toenmalig NVA-bestuur gedwongen die ene tak van de NVA over te dragen aan de vrijwilligers wat resulteerde in de NVA-bibliotheek. Er kwam een nieuwe website en een catalogus op internet. De kerntaak van de bibliotheek werd daarmee in stand gehouden. Als service naar de leden is de NVA-bibliotheek de speldjes voor jubilea tegen kostprijs beschikbaar blijven stellen.

20161214_NVA (1)

De bibliotheek verhuisde binnen het gebouw aan de Anemoonstraat naar een andere, grotere ruimte. Daardoor werd het mogelijk bezoekers te ontvangen. Je kan nu op afspraak langskomen en grasduinen in de collectie. Verder repeteren drie toneelverenigingen in deze ruimte.

De bibliotheek wordt in stand gehouden door een groep van ongeveer vijftien vrijwilligers die de boeken uitlenen, de ledenadministratie bijhouden en de website en de catalogus beheren. Voor die catalogus worden onder andere synopsissen geschreven van toneelteksten. Rita is coördinator voor de groep vrijwilligers en geeft samen met Mia Meester ook repertoire-advies.

Collectie

De collectie bestaat momenteel uit ongeveer 20.000 titels, waarvan 4000 studieboeken en naslagwerken. Die worden over het algemeen wel uitgeleend, alleen de grote, zware exemplaren moeten in de bibliotheek worden geraadpleegd. De deelcollectie toneelteksten is afkomstig van bekende uitgevers in Nederland. Ook komen nieuwe teksten binnen via de auteurs of via beroepstoneelgroepen. De bibliotheek heeft een abonnement op de teksten van de Nieuwe Toneelbibliotheek. Het overgrote deel van de collectie is Nederlandstalig of vertaald in het Nederlands. Er zijn wel Engelse en Franse teksten, maar die zijn vrij oud. De bibliotheek schaft teksten aan die voldoen aan de criteria: actualiteit, speelbaarheid, recent gespeeld door beroepstoneel en volgens behoefte van verenigingen. Boeken kunnen besteld worden via internet of telefonisch. Hiervoor moet je wel lid zijn. Er zijn ongeveer 1100 leden.

Toekomstplannen

Er zijn voldoende toekomstplannen. Het ledenbestand moet behouden worden en indien mogelijk groeien. Het plan is een ledenwerfactie te houden onder Hogescholen voor de kunst. Ook wil de bibliotheek meer gaan samenwerken met andere toneelbibliotheken. Zij heeft al een goed samenwerkingsverband met de toneelbibliotheek Open Doek in Vlaanderen.
Digitalisering van de collectie is ook een grote wens en daarvoor werkt men samen met bekende uitgeverijen als de Toneelcentrale en Almo in België.
Ook zijn de vrijwilligers druk bezig met het digitaliseren van een reeds bestaand toneelarchief en het uitbreiden daarvan. Hier worden onder andere recensies, foto’s, programmaboekjes en juryrapporten in opgenomen.

Contactgegevens

NVA-bibliotheek
Postbus 61143, 2506 AC Den Haag
Anemoonstraat 25, 2565 DD Den Haag
E-mail: info@nvabibliotheek.nl
Internet: www.nvabibliotheek.nl
Telefoon: voor informatie, lenen en hulp bij repertoirekeuze: 070-3602994

Verenigingen en personen kunnen lid worden.
Groot lidmaatschap: € 60,- per jaar, 15 boeken tegelijk.
Klein lidmaatschap: € 20,- per jaar, 5 boeken tegelijk.
Er is geen maximum per jaar. De bibliotheek betaalt het opsturen, de leden betalen zelf het terugsturen van de boeken. De leentermijn is zes weken.

We hebben eerder over de bibliotheek gepubliceerd:
NVA bibliotheek jubileert dankzij p(a)rate HVA vrijwilligers. Haghespieghel, 6e jrg., nr. 3, maart 2003

Dit artikel is ook gepubliceerd in Haghespel, jrg, 11, nr. 9, december 2016.

Foto’s van de bibliotheek zijn te vinden in mijn Flickr-photostream.

Mijn eigen bibliotheek: #50books, vraag 35

Iedere informatiespecialist zal het cliché wel eens hebben gehoord. “Oh, je werkt in een bibliotheek? Dan houd je zeker van lezen?”

Ja, ik ben gek op lezen, ik kan hele middagen en avonden er mee doorbrengen. Het is me heel vaak gebeurd dat ik om half 3 ’s nachts dacht, nu moet ik toch maar eens gaan slapen. Ik heb dus ook een grote collectie boeken.

Vraag 35: Leen jij weleens je boeken uit?

Het is een lastige vraag. Aan de ene kant wil ik best mijn boeken uitlenen, ik heb mooie boeken vind ik zelf. Aan de andere kant: die paar keer dat ik het heb gedaan moest ik zeuren om ze terug te krijgen. En zoals ik al zei: ik heb mooie boeken. En ik vind het heerlijk om mijn boekenkast door te gaan op zoek naar dat ene boek met die ene passage of hoofdstuk. Beetje lastig als precies dat ene boek dan bij iemand ligt, en ik weet niet meer wie.

Werk

Ik werk in een bibliotheek. Mijn eigen eenpersoons toko, aangezien ik informatiespecialist ben in een groot internationaal bedrijf. De bibliotheek is al jaren oud en heeft mooie prachtige boeken over het vak, namelijk geotechniek, geologie en aanverwanten. Ik moedig mijn collega’s aan vooral te lenen en te lezen. Ik wijs ze ook op de bijbehorende administratie – kaartje invullen graag – aangezien ik geen zin heb later uren te zoeken. ik heb hier dus geen enkel probleem met boeken uitlenen, wel met terug krijgen. Ik heb chronisch ruimtegebrek, ik wil die boeken niet eens terug, gebruik ze alsjeblieft.

2016-04-28 09.57.44

Functie

Daar heb je het verschil dus. De functie van mijn eigen bibliotheek is er voor mij aanwezig te zijn. Ik kan er boeken uittrekken en lezen. De functie van mijn werkbibliotheek is om gebruikt te worden.

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter in 2013. Martha nam het in 2014 over en in 2015 ging Peter zelf weer verder. Hendrik Jan heeft het overgenomen in 2016. Deze vraag staat hier.

Foto: mijn eigen collectie op Flickr, dit is de Staatsbibliothek zu Berlin. Ik heb helaas geen foto van mijn werkbibliotheek.