Minibiebs in Den Haag deel 5: Laaktheater

Een prachtige zondag in Den Haag, lekker zonnetje, lekkere temperatuur, prima weer om een rondje te gaan fietsen. Buiten gekomen blijkt het ook meer dan behoorlijk te waaien, maar dat houdt me niet tegen. Mijn doel is duidelijk deze middag: een voorraad foto’s van minibiebs maken. Dat blijkt aan het eind van de middag niet helemaal gelukt. Eén bieb was verdwenen door werkzaamheden, de andere kon ik niet vinden, maar ik heb er twee.

Laaktheater

In stadsdeel Laak ligt het Laaktheater, aan de Ferrandweg. Ik ken het theater al uit de tijd dat het Pierrottheater heette. Het is een cultuuranker, één van de acht in Den Haag die in het leven zijn geroepen om kunst en cultuur voor iedereen toegankelijk te maken. Ik vind het eigenlijk wel een heel geschikte plek voor een minibieb. Dit is toch een ontmoetingsplaats in de wijk. In de dagen dat ik naar mijn werk fietste, kwam ik er dagelijks langs. En deze minibieb had ik al gezien, wilde ik fotograferen en dat lukte steeds niet. Vandaag wel.

P6280001

Het eerste wat opvalt: gaas, geen plastic, semi-glas, of glas, er zit gewoon gaas in het deurtje. Je kan in ieder geval goed zien wat er in zit. De beschildering valt ook op. Het is een kinderlijk tafereel, kijk vooral even in mijn photostream op Flickr, want ik heb ook een foto gemaakt van de zijkant. Ik plaats er zelf een paar boeken in die ik al weken had liggen en kijk even verder naar de inhoud. Het is oud en nieuw door elkaar. Jonas Jonasson stamt uit 2011, Judith McNaught, met haar Echo van de eenzaamheid is in 1989 gepubliceerd. Het is maar goed dat ik hem heb laten staan, want ik heb de Engelse editie. Hier haal ik trouwens wel een oude liefde uit de bieb, want Leni Saris laten liggen? Nee, dat kan niet. Rumoer rond het schuurtje gaat dus in mijn rugzak. De rest laat ik liggen, hoe verleidelijk de Spoedcursus verlichting ook mag zijn.

Tips voor leuke minibiebs in Den Haag zijn welkom. Ik heb meerdere foto’s gemaakt die in mijn Flickr photostream staan. Ik heb ze gemaakt op zondag 28 juni 2020. Deel 1 van de serie kan je hier vinden. Deel 2 kan je hier vinden. Het derde deel kan je hier vinden. Hier is het vierde deel.

Minibiebs in Den Haag deel 4: Appelstraat

Het wordt weer tijd voor een minibieb beschrijving. Deze week moest ik toevallig bij mijn huisarts wezen, aan haar praktijk zit een minibieb vast en ditmaal heb ik eraan gedacht foto’s te maken. Het ding is wit. Niemand heeft eraan gedacht hier iets vrolijks van te maken, hij is gewoon doelmatig wit.

Appelstraat

De minibieb hangt aan de gevel van Appel21. de huisartsenpraktijk die hier gevestigd is. Hier kom ik tegen wat ik nergens tegen kom: Duitse boeken. Andreas Franz, Kaltes Blut staat hier broederlijk naast Stephenie Meyer wiens Twilight hier eenzaam staat, zonder de drie andere delen. Terry Goodkind is populair in deze minibieb, ik zie drie boeken van hem. Kinderboeken zijn ook vertegenwoordigd. Nu pas op de foto zie ik een boek van De Olijke Tweeling van Arja Peters. Ach, dat had ik wel mee willen nemen. Avonturenboeken, Tom Clancy, Frederik Forsyth, schrijvers die ik ken en heel spannend kunnen schrijven. Het is best wel een mooi gevulde bieb. Twee rijen op de bovenste plank en niet alleen boeken, ook dvd’s. Ik zie Sister Act staan, die heb ik zelf al, dus hij blijft mooi staan. Ik laat alles staan, alleen als ik ruil bij me heb, mag ik iets meenemen van mezelf. Het is niet of ik leesvoer te weinig heb.

2020-05-28 11.03.50

Tips voor leuke minibiebs in Den Haag zijn welkom. Ik heb meerdere foto’s gemaakt die in mijn Flickr photostream staan. Ik heb ze gemaakt op donderdag 28 mei 2020. Deel 1 van de serie kan je hier vinden. Deel 2 kan je hier vinden. Het derde deel kan je hier vinden.

Minibiebs in Den Haag deel 3: Cromvlietkade

Elke dag fiets ik naar mijn werk. Ik woon in Den Haag, bij ziekenhuis Leyenburg en moet naar Nootdorp. Den Haag is fietspadrijk. Ik begin met door het Zuiderpark te fietsen, en ga langs NS station Moerwijk. Vervolgens ga ik door het Laakkwartier en fiets langs de Trekvliet Rijswijk in. Dan moet ik over de Geestbrug en fiets Voorburg door. Ik bereik Den Haag weer, fiets langs NS station Ypenburg en ga Nootdorp in. Dertien kilometer fietsen en dat doe ik al vijf jaar. Deze week viel het me voor het eerst op dat er een minibieb op mijn route staat. Vanmiddag was ik vrij vroeg en had ik tijd en licht om foto’s te maken. Het was wel even een discussiepuntje voor me, want ik was er niet helemaal zeker van of de Cromvlietkade nou bij Rijswijk hoort of bij Den Haag. Het is ook verwarrend, want aan de andere kant van de Trekvliet ligt de Binckhorst die Haags is. Maar ik maak dus een uitstapje naar Rijswijk.

Minibieb Cromvlietkade

De minibieb ligt aan de Cromvlietkade, naast de Cromvlietkade loopt de Trekvliet, vlakbij het punt waar de kade op de Geestbrugweg uitkomt, ligt de minibieb. Deze is best wel breed en in een kleur geschilderd waar je discussie over kan krijgen, want is het nou groen of blauw? Er zijn bloemen op geschilderd. Vanaf het fietspad kan je alleen de achterkant zien. Het kastje is van metaal en staat op een dikke boomstam. De binnenkant is heel anders dan bij andere minibiebs. De schuifdeurtjes en de plank zijn van glas. Je kan op de foto heel duidelijk zien dat het vanmiddag warm genoeg was om alleen een vest te dragen. De verdeling is wat ongelijk, want in het onderste gedeelte kunnen alleen boeken liggen. Bovenin is het een allegaartje. Zo hoort het ook eigenlijk bij minibiebs vind ik. Rijp en groen door elkaar. Hier vond ik wat nostalgie terug, want de boeken van Irmgard Smits en Hans de Groot-Canté heb iok vroeger allemaal gelezen. Ook Jos van Manen-Pieters met haar Tuinfluitertrilogie hoorde bij mijn leesopvoeding. Ik heb alles dit keer laten staan. Twee redenen, ik heb namelijk al een enorme stapel boeken die ik nog wil lezen, en ik had geen ruil, want dat moet van mezelf. Iemand anders mag gaan genieten van deze boeken.

20191023_145948

Tips voor leuke minibiebs in Den Haag zijn welkom. Ik heb meerdere foto’s gemaakt die in mijn Flickr photostream staan. Ik heb ze gemaakt op woensdag 23 oktober 2019. Deel 1 van de serie kan je hier vinden. Deel 2 kan je hier vinden.

Minibiebs in Den Haag deel 2: Nieuwediepstraat 42

De tweede minibieb in mijn serie vinden we weer in mijn eigen wijk, Leyenburg. De Nieuwediepstraat is niet zover van het Monnickendamplein, je steekt daar over en fietst de wijk in. Op mijn zoektocht naar minibiebs is het maar een klein stukje.

Een minibieb is een plek waar iedereen gratis boeken kan lenen of ruilen. Een grote ruimte met tien boekenkasten in een buurthuis is net zo goed een minibieb als een klein plankje bij iemand in de tuin. Ook vind je kasten tegen huizen aan. Het gaat erom dat de minibieb boeken uitleent aan mensen in de buurt of bezoekers van die plaats. Je kan boeken uit de bieb halen en er andere boeken inleggen. Het leuke? Je weet nooit wat je aantreft. Het is met elkaar en voor elkaar. 

Nieuwediepstraat

De Nieuwediep Minibieb is gerealiseerd met het guldenklinkergeld dat het Nieuwediepveegteam ontvangen heeft voor haar maandelijkse straatveegacties. En het team heeft een mooie bieb gerealiseerd in de tuin van nummer 42. In de heg is zelfs ruimte uitgespaard. De bieb, met als opschrift geven – nemen – ruilen is roze met rood geschilderd en heeft twee verdiepingen. Je kan bij deze minibieb wel zien dat hij in een straat met eengezinswoningen staat, want de onderste verdieping is rijk gevuld met kinderboeken. En wat ook opvalt bij elke bieb: afgeschreven boeken van de echte bieb. Ik heb zelf een romannetje meegenomen, want zoveel heb ik niet klaar staan voor het ruilen. Ik mag van mezelf een boek mee terug nemen en vind Anna Enquist, De IJsdragers, een boekenweekgeschenk dat nou net ontbreekt aan mijn collectie. De makers mogen nog wel wat aan de stabiliteit van het kastje doen, want toen ik het deurtje opentrok, bewoog hij behoorlijk. Maar dat is misschien bestemd voor de volgende schenking.

2019-04-22 13.25.29

Tips voor leuke minibiebs in Den Haag zijn welkom. Ik heb meerdere foto’s gemaakt die in mijn Flickr photostream staan. Ik heb ze gemaakt op maandag 22 april 2019. Deel 1 van de serie kan je hier vinden.

Minibiebs in Den Haag: deel 1: Monnickendamplein

Ik ben trouw bezoeker van de minibieb op het Monnickendamplein in Den Haag, het winkelcentrum waar ik boodschappen doe. Soms haal ik er wat uit, soms doe ik er wat in. Ik raad andere bezoekers wel eens wat aan, als ik iets spannends zie. Het doet me groot genoegen als dat boek dan vervolgens weg is. Ik moest eraan denken toen ik het miniboekenplog van collega Raymond las. Hij is van plan plogs te maken van minibiebs in Deventer, zijn woonplaats. Dat kan ik wel in Den Haag doen.

Minibiebs in Den Haag

Het leuke van minibiebs: het kan van alles zijn. Een grote ruimte met tien boekenkasten in een buurthuis is net zo goed een minibieb als een klein plankje bij iemand in de tuin. Ook vind je kasten tegen huizen aan. Het gaat erom dat de minibieb boeken uitleent aan mensen in de buurt of bezoekers van die plaats. Het is met elkaar en voor elkaar. Onderzoek levert een site over minibiebs op, die brengt me in eerste instantie in verwarring. Zoeken op ‘s-Gravenhage levert één zoekresultaat op. Een tweede zoektocht op Den Haag levert 83 zoekresultaten. Ook vind ik Indebuurt – Den Haag, deze website heeft in november 2018 een onderzoek gedaan naar de leukste minibiebs en daar staan inderdaad prachtige foto’s tussen. Een mooie basis voor mijn plogs.

Monnickendamplein

De locatie van deze minibieb: het Monnickendamplein in de wijk Leyenburg. Het plein grenst aan de Escamplaan en je kan er komen met tram 4 of 6. Bezoekers van buiten Den Haag: beide trams komen ook Den Haag Centraal Station. De minibieb staat ter hoogte van de Albert Heijn. Het aanbod varieert. Ik was er op zaterdag en toen stonden er nummers van het computertijdschrift Enter van het Seniorweb. Verder ook wat afgeschreven boeken van de “echte” bieb. En Tanith Lee, eentje die ik volgens mij thuis had staan, dus ik heb hem laten staan. Ik had bovendien niets meegenomen om erin te doen. Het ding is vrolijk geverfd met fragmenten uit boeken erop geschreven.

20190420_112737

20190420_112754

Het aanbod verandert bijna dagelijks, dus wellicht zit er iets van je gading bij als je gaat kijken. Tips voor leuke minibiebs in Den Haag zijn welkom. De foto’s in dit bericht staan in mijn Flickr photostream. Ik heb ze gemaakt op zaterdag 20 april 2019.

Een openbare repetitie bij Theatergroep Spot

Haghespel, het blad voor het Haagse amateurtoneel, waar ik hoofdredacteur van ben, kent een regelmatig terugkerende rubriek, “Een repetitieavond bij…”. Ik ga dan op bezoek bij een amateurtoneelgroep uit Den Haag en/of omstreken. Een mooie gelegenheid om een groep beter te leren kennen en iets te vertellen over het stuk dat ze gaan spelen. Dit bezoek was bij Theatergroep Spot, een groep die al vele musicals heeft gespeeld in het dertigjarig bestaan.

Theatergroep Spot

Theatergroep Spot gaat in september de musical ‘Petticoat’ op de planken van Theater de Regentes brengen. Ze hebben nog twee warme zomermaanden om te repeteren. Deze vrijdagavond mag ik op bezoek bij Spot, ze repeteren met publiek, want het is een openbare repetitie.

De musical

De musical ‘Petticoat’ is speciaal voor musicalster Chantal Janzen geschreven en de blonde zangeres speelde de hoofdrol in deze musical die in de jaren vijftig speelt. De teksten zijn in 2010 geschreven door André Breedland, de muziek is van Hennie Vrienten. Het is een feelgood musical die ik heb gezien en ik heb me er prima bij geamuseerd. Ik heb zelfs deze week huiswerk gedaan en de cd weer eens door het huis laten galmen. Patricia Jagersma, Pattie uit Winschoten gaat haar droom achterna om een échte zangeres te worden en trekt naar de grote stad. Pattie moet met vallen en opstaan ontdekken hoe ze uiteindelijk de tegenwinden kan trotseren. Want het maakt niet uit hoe je je droom waarmaakt, als je maar blijft luisteren naar je eigen hart.

De repetitie

Theatergroep Spot bestaat ruim dertig jaar en heeft een reputatie opgebouwd van gedegen musicals met een enthousiaste bezetting. Musical spelen is populair en dat blijkt ook bij de openbare repetitie. Het publiek wordt enthousiast onthaald door de spelers. Voorzitter Stijn Gijsbers heet het publiek van harte welkom, en vertelt hoe de avond in elkaar zit. We gaan een repetitie meemaken. De gasten mogen meedoen bij de opwarming en daar maken sommigen ook gebruik van. Ik – als toneelspeler – ben gewend aan toneelrepetities, dat betekent dat een regisseur als enige verantwoordelijke op het spel let, bij een musical is het andere koek. Hier bij Spot staat een team voor de groep. Laura Burgmans is regisseur, maar we hebben ook Anne Aerts als zangbegeleider en Tanya van der Kooij als choreograaf. Die drie disciplines komen vervolgens samen in de musical en daar is de regisseur de eindverantwoordelijke.

spot (5)Maar eerst de opwarming. De stemmen moeten opgewarmd worden, en er moeten een paar liedjes geoefend worden, want Laura wil straks met die scènes repeteren. De groep is jong, en daar zie ik een tegenstelling met toneelgroepen, want daar slaat de vergrijzing toe, maar niet bij Spot. De gemiddelde leeftijd zit voor zover ik kan zien dik onder de veertig. Verder zie ik overeenkomsten met toneelgroepen: veel dames en weinig heren, ik tel er zeven deze avond. De groep is overigens niet compleet.

Nog zo’n verschil met toneel, waar een toneelstuk spelers heeft, heeft een musical een ensemble met spelers die verschillende rollen spelen en van alle markten thuis moeten zijn. Dat ensemble wordt veelal als groep geregisseerd. Als er ergens tafels in weinig tijd de vloer op moeten en er weer van afgehaald moeten worden, doet het ensemble dat dus. En dat moet ook gerepeteerd worden, want die tafels moeten wel precies op de streepjes geplaatst worden. En je kan in het ensemble zitten, maar ook af en toe een rol hebben, daarom zie ik voorzitter Stijn met Pattie spelen, maar ook vrolijk in het ensemble rondlopen.

Het is wat Stijn me later vertelt: zang, dans en spel worden apart gerepeteerd, en later geïntegreerd. En dan kan het apart zo goed gaan, met de drie disciplines bij elkaar kan het af en toe nog mooi mis gaan, en dan moet het drie keer achter elkaar gerepeteerd worden.

Het publiek van vanavond ziet dat een repetitie voor een musical veelomvattend is. Want het liedje wat eerst puur op zang wordt gerepeteerd, wordt vervolgens in scène gezet, en dan wordt de dans er ook nog bij betrokken. De choreografie is al eerder gerepeteerd en wordt nu in de scène gezet en dat gaat niet helemaal probleemloos. Er moet bijvoorbeeld met paraplus gedraaid worden en niet iedereen heeft een paraplu bij zich. En dat treintje waar de dames op zo’n zakelijk koffertje moeten zitten? Dat koffertje moet in veel gevallen ook nog gevonden worden. Daar zie je weer een overeenkomst met toneel: musicalspelers krijgen in zo’n geval ook op hun kop. Er moet extra aan de dans geschaafd worden. Volgens de choreograaf is het de eenvoudigste dans van allemaal, maar het moet wel strak gedanst worden en dat gebeurt nog niet.

Ik zie deze avond twee scènes voor mijn ogen beter worden. Zang, dans en spel met enthousiaste jonge mensen op schoenen met hakken, sokken en blote voeten. Vanwege de warmte zie ik veel korte broeken. De actrice die Pattie speelt, heeft een vijftiger-jaren jurk aan met grote bloemen, maar heeft wel haar eigen zwarte lippenstift op. Dat wordt er straks in september allemaal uit gepolijst, maar nu tijdens de repetities mag ze.

Ik wens Spot voor de voorstelling in september veel plezier en succes.

Dit artikel is gepubliceerd in Haghespel, jrg. 12, nr. 5, juli 2017. De foto’s heb ik zelf gemaakt en staan in mijn Flickr photostream.

Een repetitieavond bij Spelegast

Haghespel, het blad voor het Haagse amateurtoneel, waar ik hoofdredacteur van ben, kent een regelmatig terugkerende rubriek, “Een repetitieavond bij…”. Ik ga dan op bezoek bij een amateurtoneelgroep uit Den Haag en/of omstreken. Een mooie gelegenheid om een groep beter te leren kennen en iets te vertellen over het stuk dat ze gaan spelen. Voor Spelegast was dit een speciale gelegenheid. Dit is het laatste stuk dat ze spelen. Hierna houdt de groep op te bestaan. Het eind van een geschiedenis van bijna veertig jaar.

Op maandagavond ga ik op bezoek bij Spelegast. Het is een bijzondere avond omdat dit de Grande Finale wordt van Spelegast. Dit was een moeilijke beslissing, maar onhoudbaar. De vaste kern van Spelegast bestaat tegenwoordig uit twee mensen, Nel van Someren en Pierre Magnée. Ze hebben om assistentie gevraagd aan de oud-leden en hebben nu een groep bijeengekregen om ‘Af’ van John Chapman te spelen, onder regie van Marian Pankow. Mieke Pauwels, Wim Gerrits, Eveline Coster, Ronald Tellekamp, Hans-Peter Ligthart, Hans de Graaf, Ingrid van de Sande en Nel spelen. Pierre organiseert. Veel van deze mensen spelen nog, maar bij andere groepen. Ingrid en Wim spelen eigenlijk niet meer, maar zijn teruggekomen bij Spelegast voor deze laatste productie.

De repetitie

Voor de repetitie wordt er koffie en thee gedronken en wisselen de spelers trucjes uit voor tekst leren. Ik spits mijn oren, want dat is ook niet mijn sterkste punt. Iedereen heeft zijn eigen manier, blijkt wel weer. Het tweede bedrijf is vanavond aan de beurt en dat wordt de eerste keer dat zonder boekje wordt gespeeld. Dat betekent dat de stem van souffleuse Yvonne Prins-van den Bemt vaak te horen is. Vanwege tekstmissers mag er een paar keer opnieuw worden begonnen, maar dan loopt het beter. Marian vindt dat het goed gaat, maar er moet nog wel een tandje bij. Voor haar zou het in dit stadium finetunen moeten zijn, maar daar gaat het nog te vaak voor mis.

Af van John Chapman

‘Af’ van John Chapman is een stuk in een stuk. Als je zoals ik bij het tweede bedrijf begint, dan is het wel wat lastig dat te doorgronden. Ik mis de introductie nog. In dit stuk lopen werkelijk leven en een toneelstuk door elkaar. De spelers spelen zichzelf, maar ook in een toneelstuk. De titel is overigens veranderd. De oorspronkelijke Engelse titel ‘Will you leave the stage?’ is vrij vertaald naar ‘Af’, een titel die je op meerdere manieren kan opvatten. De spelers discussiëren ook nog over de namen, moeten ze elkaar aanspreken met de toneel- in toneelnamen, of de toneelnamen, of de eigen namen. Die laatste mogelijkheid wordt vrij snel afgeschoten, niemand ziet dat zitten.

Geschiedenis

Na de pauze ga ik met Nel en Pierre apart zitten, want een stukje geschiedenis van een groep die bijna veertig jaar bestaat mag er ook bij.
Spelegast werd opgericht op 3 maart 1978 in Den Haag. De oprichters Ed Venekamp, Wies Pols, Fred Kreiss, Jaap Koning en Ard IJssel de Schepper speelden gezamenlijk bij een andere groep en besloten een eigen groep op te richten. Nel zit er vanaf 1982 bij, Pierre vanaf de oprichting. Nel is nu voorzitter, eerdere voorzitters waren onder andere Jaap Boersma, Henk Postma, Jaap de Die en Kees Klop.
Het eerste stuk was ‘Onder het melkwoud’ van Dylan Thomas. De groep heeft onder andere gespeeld in de theaterzaal van het Congresgebouw, later ook in Diligentia, de Koninklijke Schouwburg, de Rijswijkse Schouwburg, het voormalige Waag theater, Korzo, het Spuitheater en natuurlijk in het voormalige Theater De Poort aan de Paviljoensgracht. Het 25-jarig toneeljubileum is gevierd in theater Merlijn.
2017-02-06 23.26.15In de gouden tijd hebben ze vaak hun nek uitgestoken. Vaak werden er nieuwe stukken gespeeld met onbekende nieuwe regisseurs. In vroege tijden was het relatief eenvoudig om extra fondsen te krijgen voor een productie. De groep speelde gemiddeld twee maal per jaar, met een regisseur uit het professionele of het amateur-circuit. Juist voor de afwisseling is het leuk, een andere regisseur werkt anders, kiest anders en je kan er iets anders van leren. De keuze van het stuk werd bepaald door de leescommissie, maar was vaak ook een keuze van de regisseur. Stukken die gespeeld zijn: ‘Tosca’ (25-jarig jubileum van Noep van den Bemt), ‘De Spaanse Hoer’ (40-jarig jubileum Noep van den Bemt) en ‘Ons kent ons’, waarmee ze naar het theaterfestival in Elsloo zijn geweest. Bij het noemen van de namen en stukken doe je snel mensen te kort omdat er in bijna veertig jaar heel veel regisseurs zijn geweest en ongeveer zeventig stukken zijn gespeeld. Er is een speellijst op de website van Spelegast te vinden.

Het einde

Spelegast is heel lang een bloeiende vereniging geweest, maar het werd heel lastig om jonge mensen binnen de groep te houden. Ook waren er relatief veel ouderen, en dat is helaas een bekend probleem bij verenigingen. Toen de penningmeester vertrok hebben Nel en Pierre de kwestie aan de overige leden voorgelegd. Niemand wilde in het bestuur. Vervolgens is er eerst over fusie met andere verenigingen gesproken maar daar is niets uitgekomen. Uiteindelijk is in onderling overleg besloten nog één keer een stuk te spelen onder regie van Marian Pankow. Ze zijn blij dat zoveel oud-leden mee wilden spelen.
Spelegast heeft van veel leden afscheid moeten nemen. Onder andere Noep van den Bemt, Dorine Levert, Kitty Ivens, die altijd zorg heeft gedragen voor de kleding, en Peter Blumenthal. Mensen met wie ze prachtige producties hebben gemaakt. De groep heeft altijd veel vaste bezoekers gehad en veel donateurs en daar zijn ze dankbaar voor.

Het is wel verdrietig om te bedenken dat dit het laatste stuk wordt. ‘Af’, de laatste productie, speelt 24 t/m 26 maart in Theater De Vaillant. Zondagmiddag wordt het glas geheven op Spelegast.

Dit artikel is gepubliceerd in Haghespel, jrg. 12, nr. 2, februari 2017.
Meer foto’s in mijn photostream en op de website van Spelegast.

#WOT deel 1: verbinden

Heel wat jaartjes geleden bracht een regisseuse een gastspeler mee voor een rol in ‘Tien kleine negertjes’. Na een half uur verzinnen waar ik de goede man van kende, kwam ik erachter dat hij elke twee weken op dezelfde bowlingbaan als ik bowlde. Daar was dus de verbinding. Niet alleen bowlen bleek een verbindende factor te zijn, ook toneel, tegenwoordig is hij voorzitter en ik ben secretaris van ons cluppie.Bron: Pixabay

Verbinden = aaneenvoegen, binden, combineren, conjugeren, copuleren, engageren, samenbundelen, schakelen, aaneenschakelen, aanhechten, aansluiten, breien, koppelen, liëren, paren, samenvatten, samenvoegen, verenigen, verplichten, omzwachtelen.

Toneel is bij uitstek een hobby die mensen van uiteenlopende pluimage verbindt. We hebben in ons amateurgezelschap onder andere twee onderwijzers, een logopediste, twee ambtenaren, een studente, een accountant, twee gepensioneerden en een bestuurskundige. Ik vind het altijd een mooi ding. Het zijn mensen met dergelijk verschillende dagelijkse bezigheden dat ze elkaar daarin nooit tegen zouden komen, maar door die gezamenlijke hobby elkaar wekelijks ontmoeten en samen iets moois maken. Eén van mijn mede-groepsleden woont bij mij om de hoek, we wisselen dvd-series uit, of gaan met elkaar naar toneelstukken of naar musicals. Het zijn allemaal vrienden geworden, verbonden door een vrijetijdsbesteding.

Iedere donderdag publiceert @drspee een woord waar je over mee kunt bloggen, vloggen, ploggen of op een andere manier kunt meedoen. WOT betekent Write on Thursday. Het woord van deze week staat hier.

 

Netwerkcafé Den Haag 6 maart 2014

Donderdag 6 maart was het zover, de negende editie van het Netwerkcafé, dit maal in de foyer van De Nieuwe Regentes. Het is een gebouw met geschiedenis, meerdere mensen vertelden me dat ze er zwemles hadden gekregen. Ik als import-Hagenaar overigens niet en ken het theater van de keer dat ik zelf in de kleine zaal heb gespeeld.

De inleiding werd gegeven door één van de organisatoren, Barbara Christiaanse. Het thema van de middag was personal branding, een onderwerp dat ons werd aangeboden door Frank en Frank. Frank Middendorp was zonder microfoon uitstekend te verstaan en gaf een geheel eigen presentatie over personal branding waarbij hij diverse mensen genoeg uit de tent lokte om zichzelf te verkopen. Creativiteit is volgens hem nodig om jezelf te verkopen. Hij was daar in ieder geval uitstekend toe in staat. Zijn motto is ‘Let’s be Frank’.

Frank Minderman was voor mij minder overtuigend. Zijn verhaal bestond uit tien tips voor een sterke personal branding die hij toelichtte. Hij kreeg kritische geluiden uit de zaal, omdat zijn nadruk meer leek te liggen op het uiterlijk dan op de inhoud. Al met al waren het twee heel verschillende presentaties die misschien beter omgewisseld hadden kunnen worden. Frank Middendorp nam de zaal over, Frank Minderman liet zijn presentatie overnemen door de zaal.

Na de beide Franken was er ruimte voor een netwerkoefening waarbij iedereen een vraag mocht verzinnen. De bedoeling was deze te stellen en er vervolgens een ja of een nee op te krijgen. Bij een ja kunnen er kaartjes uitgewisseld worden, bij een nee mocht je doorgaan naar de volgende persoon. Een oefening die uitstekend lukte gezien de geanimeerde gesprekken en het feit dat de aanwijzingen van organisator Barbara absoluut niet meer opgevolgd werden. Een geslaagde netwerkmiddag!

Het Netwerkcafé Den Haag wordt elke eerste donderdag van de maand gehouden.

Geschiedenis van het Haagse amateurtoneel

Wat een verhaal op een blog al niet te weeg kan brengen. Op 18 augustus 2009 schreef ik een artikel over de Haagse Canon en de toneelcompetitie op mijn blog dat ook in het augustusnummer van Haghespel werd gepubliceerd. Dat artikel werd in 2013 gelezen door Frans van Rooij, die voor het Haags Gemeentearchief een website beheert over Haagse ontspannings-, sport- en muziekverenigingen. Hierin wordt geprobeerd de geschiedenis van de verenigingen te geven, een overzicht van documentatiemateriaal en zo veel mogelijk fotomateriaal te tonen.
Er zijn zo’n 450 Haagse amateurtoneelverenigingen geïdentificeerd, maar slechts van zes verenigingen heeft het archief ook groepsfoto’s in de collecties: Campanula, Eendracht en Vriendschap, Haags Jeugdtheater, Ons Doel, St Agnes en Visie. Van de laatste groep vrij veel.
En daar komt natuurlijk de grote vraag. Het Gemeentearchief wil graag weten of er fotocollecties bestaan met betrekking tot de Haagse toneelverenigingen en of verenigingen bereid zouden (scans van) fotomateriaal aan het Gemeentearchief beschikbaar te stellen.

Er bestaat geen aparte website meer, maar op de site van het Gemeentearchief is wel informatie te vinden over toneel, niet alleen beroeps- maar ook amateurtoneel.
Ook op Facebook is het Gemeentearchief actief.

Dit artikel is voor het laatst bewerkt op 6 november 2021.