Tag archieven: fantasy

Terry Pratchett – Maskerade (1995)

Geplaatst op door
Beantwoorden

Maskerade is een andere Discworld roman, met twee heksen uit Wyrd sisters. Zij zoeken een derde heks, maar de uitverkorene Agnes wil liever zingen en verhuist naar de hoofdstad Ankh-Morpork om daar in het Opera Huis te gaan zingen. Daar vindt ze het complete Phantom of the Opera verhaal inclusief een Christine die bijna te dom is om te praten. Aangezien Agnes ‘iets’ dikker is dan Christine, vindt iedereen dat Agnes niet op het podium mag. Inplaats daarvan mag ze zingen achter het gordijn. Het spreekt natuurlijk vanzelf dat de twee andere heksen haar helpen met oplossen van het verhaal.
Vermakelijk, evenals Wyrd sisters. Iets minder met toneel te maken, maar het operaverhaal maakt veel goed. De Britse humor blijft in stand.

Terry Pratchett – Maskerade. 1995

Terry Pratchett – Wyrd sisters (1988)

Geplaatst op door
Beantwoorden

Terry Pratchett is vooral beroemd om zijn Discworld boeken, komische fantasy-verhalen. De ‘Discworld’ zelf is een platte schijf die rust op de ruggen van vier olifanten die weer op de rug van een gigantische schildpad staan.

Wyrd Sisters

Wyrd sisters gaat over drie heksen in het koninkrijk van Lancre. De koning van Lancre wordt vermoord en zijn zoon wordt ondergebracht bij de eigenaar van een theatergroep. De theatergroep brengt stukken die worden geschreven door een dwerg, Hwel. Hwel leent regelmatig van Shakespeare, vooral uit Hamlet en Macbeth. Tomjon, de verloren zoon, twee jaar oud als zijn vader wordt vermoord, spreekt de eerste tijd alleen in volzinnen uit toneelstukken. De heksen zorgen ervoor dat door magie het hele koninkrijk vijftien jaar in tijd overslaat, zodat de rechtmatige koning de troon kan bestijgen.

Het spreekt vanzelf dat Tomjon na vele avonturen op de troon terugkeert, hetgeen hij absoluut niet wil. Door toedoen van de heksen komt iemand anders op de troon die dat wel wil. Tomjon kan terugkeren naar zijn theater.
Het is een humoristisch boek, maar je moet zeker Britse humor waarderen, anders kan je dit boek wel overslaan. De theaterachtergrond is humoristisch en heeft een duidelijk basis in de zestiende-eeuwse Engelse theaterachtergrond.