Een jaar thuiswerken

Een jaar geleden begon het. De eerste persconferentie van Mark Rutte was op donderdag 12 maart, de persconferentie was nauwelijks afgelopen of ik kreeg al een mailtje van de baas, we mochten thuis gaan werken. Bij mij had dat nog wat voetjes in de aarde. Ik had die donderdagmiddag vrij en zat thuis zonder laptop. De maandag erop ben ik dus mijn laptop op gaan halen en wat dingen om thuis te kunnen doen. Een jaar geleden daagde het nog niet, want toen mochten we in eerste instantie tot 31 maart thuiswerken. In grenzeloos optimisme dacht ik toen dat het echt zo kort zou duren. Mijn optimisme werd wat minder grenzeloos naarmate we langer thuis mochten blijven. En nu zit ik een jaar thuis.

Het was wennen

Ik had eigenlijk nooit thuis gewerkt, zelfs met de vergaande digitalisering van mijn werk vond ik kantoor toch wel het fijnste om te werken. Die eerste maanden moest ik echt wennen. Fijn om zo aan je bureau te schuiven, maar voor de rest? De routine weer oppakken, dat vond ik het moeilijkste, want oh, wat is het verleidelijk om even wat anders te doen. Overleg moest anders. We werden met zijn allen supersnel aan Teams geholpen. Tussendoor even kletsen met collega’s, gezamenlijk koffie drinken en lunchen, dat miste ik eigenlijk het meeste. Maar nu, na een jaar, kan ik wel zeggen dat het hier thuis loopt als een zonnetje. Wellicht geholpen door het feit dat ik hier de enige thuiswerker ben.

Voordelen en nadelen

Een voordeel dat meteen ook een nadeel is, geen reistijd. En dat is een nadeel omdat die reistijd ook fietstijd was, de dagelijkse beweging van 26 km fietsen valt weg. Reistijd brengt meteen ook een scheiding aan tussen werk en privé, dat miste ik ook. Met de kantoren gingen ook de sportscholen dicht, minder beweging, enigszins opgevangen door buiten te gaan sporten, maar de coronakilo’s zijn eraan gevlogen. In de maanden dat de sportscholen weer open waren, ben ik wel gaan sporten, maar toen gingen ze voor de tweede keer dicht. Zeker de laatste maanden kon ik niet echt de motivatie opbrengen iets te gaan doen.
Nog zo’n nadeel, je zit in je eigen huis, probeer maar je ogen dicht te houden voor die afwas die nog steeds moet gebeuren, of die was.

Toekomst

En? Al gevaccineerd? Ik nog niet. Met het tempo waarin wordt gevaccineerd en de logistieke problemen met de vaccins kan dat wel eens even gaan duren. In ieder geval, ik denk daarop moeten wachten voor we terug naar kantoor kunnen. En dan wil ik niet eens volledig terug, want een mix van twee dagen kantoor en twee dagen thuis lijkt me een prima combinatie.

Thuis aan de cursus

We hadden het vanochtend over cursussen tijdens de group meeting. Ik vertelde dat ik morgen een online cursus heb van VOGIN. Het is deels persoonlijke belangstelling want het gaat over verkiezingen in Nederland en is dus niet relevant voor mijn werk, maar Lexis-Nexis organiseert mee, en dat is natuurlijk wel interessant.

Online cursus

Alles wat offline in een zaal zou gebeuren in de komende maanden is nu verhuisd naar de online omgeving. Ik heb al een keer een dagdeel bij GO Opleidingen gedaan via Zoom. Morgen is het een webinar. Volgende week zit ik dan geloof ik weer via Zoom. Google zou ook nog kunnen. En dat is dan meteen het nadeel. Iedereen gebruikt weer een ander systeem. Maar terug naar de cursussen. Ik vind het een groot voordeel, dat alles online gaat. Het nodigt mij nog wel eens uit een gokje te doen. Sommige onderwerpen wil ik offline geen moeite voor doen, want ik moet de trein in en in één of andere zaal van alles er omheen bijwonen waar ik geen zin in heb. Dat alles is online wel mogelijk. Complete congresdagen worden opgedeeld in losse onderdelen en dat is dan wel aantrekkelijk, zelfs voor heel kleine groepen. Deze week dus één online sessie, de volgende week twee, en de week daarop drie. De KNVI heeft al aangekondigd dat het jaarcongres online gaat gebeuren en dat is volgens mij in november, dus ik ben benieuwd.

online

Nadelen

Natuurlijk heeft het nadelen. Alleen al technisch gezien. Zoom had zeker in het begin van de crisis een slechte reputatie qua privacy. Nu is het wel verbeterd.
Je kan in de meeste van die systemen je achtergrond vervangen door een mooi plaatje. Bij mijn werk hebben ze een paar van die achtergronden standaard in Teams gezet. Het nadeel daarvan? Het blikkert en flikkert en je ziet af en toe stukjes uit het hoofd van degene ervoor verdwijnen. Ik laat dus meestal alleen mijn achtergrond vervagen.
Thuiswerkende mensen hebben niet altijd de beste plek om te werken. Ik zat vorige week tegen een zwart hoofd aan te kijken, omdat de collega voor een raam zat dat ze niet helemaal kon verduisteren.
De verbinding is af en toe niet helemaal geweldig, dan merk je goed dat sommige mensen met een wifiverbinding werken. Ik ben zo blij met mijn kabeltje naar mijn modem.
Dan die klassieke fout die ik vanochtend nog heb gemaakt: vergeten dat je de microfoon op mute hebt gezet en een lang verhaal beginnen, dat je weer overnieuw kan maken omdat niemand het heeft gehoord. Of je microfoon juist niet op mute zetten zodat het telefoongesprek van iemand anders mooi duidelijk meekomt.

Voorbereidingen

Uit eigen ervaring kan ik vertellen dat niet alles meteen duidelijk is als je bezig bent met een online cursus of presentatie. Voor ik mijn eerste presentatie in Teams deed, heb ik eerst geoefend met een vriendin. Want bijvoorbeeld je scherm delen is heel makkelijk en handig, maar zorg dan wel dat je powerpoint open en wel klaar staat. Vriendin meldde dat ze de verkenner zag, maar niet de powerpoint want die moest ik nog openen. Zorg sowieso dat er weinig open staan, dat voorkomt verwarring. Voorkom storing. Tijdens de demonstratie van de best wel oude database kwam ik erachter dat die zwaar de hik kreeg in Teams en dat ik dus niet verder kon. Mijn presentatie is nu uitgebreid met screenshots.
Maak het niet te lang, houd pauzes, mute je microfoon tijdens die pauze. En vooral: bereid je voor. Niets zo erg als er halverwege achter komen dat hetgene wat je eigenlijk nodig hebt, niet thuis is, maar op kantoor.
Kijk, in mijn laatste alinea word ik dan toch nog even schooljuf.

Een kantoordag

Dat komt af en toe zo maar uit. Ik was aan het schuiven geweest met kantoordagen en was uiteindelijk op vandaag uitgekomen. Dat had verschillende redenen. Een deel ervan was gewoon afspraken combineren. Ik moest namelijk naar het ziekenhuis in Leidschendam voor een CT-scan en dan kon ik makkelijk door voor een kantoordag in Nootdorp.

Puin ruimen

Ik zag er een beetje tegen op, maar het moest wel gebeuren, want wat moest ik doen met de alsmaar groeiende stapel tijdschriften die in normale tijden verspreid werden? Daar gooide ik dus een mail voor de wereld in. Reactie: out of office, vakantie, dus dat kan wel even even duren. Andere tijdschriften kunnen online gevonden worden en kon ik downloaden. Sommige tijdschriften gaan resoluut het oud papier in. Niet belangrijk, iedereen is weg, en nogmaals, niet belangrijk.
Ik ben zo aan het schuiven geweest met ga ik wel – ga ik niet naar kantoor, dat er twee mails al een paar weken hangen. Papers die ik wel heb, maar in mooi ouderwetsch papier in de bibliotheek in Nootdorp staan. Ook die handel ik vandaag af. Dat soort mails gooi ik in de takenlijst van Outlook en het is een stukje voldoening dat die takenlijst korter wordt. Tien tegen één dat morgen weer iemand mailt en iets wil hebben dat in papier op kantoor is, maar dat zie ik dan wel weer.

Kantoor

Ik heb een afspraak dat ik elke week op woensdag op kantoor ben. Dat heb ik de afgelopen weken niet echt gehaald. En ik ga het de komende weken ook niet halen. Hoe lekker het ook is dat ik die twee schermen heb en de ruimte en koelte op kantoor, ik trek mijn eigen plan. Als het nodig is ga ik naar kantoor. Als het beleid verandert hoor ik het wel, en dan ga ik daar mijn plannen op aanpassen. Ik ben eindelijk gewend aan thuiswerken en red het wel. Ja, het gezelschap en de aanspraak van de collega’s mis ik wel, maar daar hoef ik niet voor naar kantoor te gaan, want daar zijn ze niet op dit moment.

Zomaar een thuiswerkdag

Het was laat vannacht en vroeg vanochtend, of normale tijd vannacht en … vroeg vanochtend. Niet dat het uitmaakt, om half 8 ben ik mijn bed uit, duik de badkamer in, ruk een schoon t-shirt uit de kast en ga aan het werk. Ik kijk tegenwoordig niet eens meer wat voor shirt ik aantrek, en die korte broek heb ik geloof ik ook aan vanaf april. Echte werkkleren, nee, niet echt meer nodig. Het is de zoveelste thuiswerkdag vandaag.

Na drie koffie ga ik mijn ontbijt klaarmaken, dat is al maanden omgedraaid. Ik werk eerst een uurtje en ga dan naar dat ontbijt kijken. De Volkskrant lees ik ondertussen ook digitaal. De rest van de ochtend ben ik bezig met mijn mail. Vragen beantwoorden die er altijd wel staan na het weekend en mijn tijdschriftenalerts versturen. We hebben nauwelijks abonnementen, dus om de collega’s op de hoogte te houden van nieuwe literatuur krijgen ze alerts op tijdschriften van me. Ik krijg meestal wel respons, maar het is vakantietijd en dat merk ik. Weinig verzoeken.

Het heerlijke van thuis werken is wel dat je uitgebreid aandacht kan besteden aan je lunch, ik maak een rijstsalade klaar. Na de lunch is het tijd voor een aanwinstenlijst. Soms laat ik die zitten, maar de laatste maanden niet. Het is niet alleen een aanwinstenlijst, maar ook attendering op wat minder nieuwe, maar evengoed interessante literatuur. Het is een mooi middel om contact te houden met de collega’s. Tegen de tijd dat ik dat ding verstuur – eind van de middag – krijg ik een hele lading out of office berichten, inclusief eentje van iemand die het bedrijf heeft verlaten. Ik ben meestal de laatste die dat hoort, zeker als die persoon bij een ander kantoor zat. Het is ook een mooi moment om af te sluiten, ik was vroeg vanochtend, het is mooi geweest voor vandaag.

Veranderingen

Er is wel wat veranderd in de ruim vier maanden die ik nu thuiswerk. Zie bijvoorbeeld kleding. De aandacht die ik aan mijn lunch kan besteden is een verandering in positieve zin. Net zo goed als halverwege de ochtend bedenken dat ik iets uit de vriezer moet halen. Dat was mooi pech geweest als ik op kantoor had gezeten. Soms gooi ik mijn rooster helemaal om, ga tussendoor sporten en haal die uren later in. De sportschool is 20 minuten fietsen hiervandaan. Het Zuiderpark is nog gunstiger, dat kan ik eigenlijk lopen, meestal neem ik de fiets, dat is dan 5 minuten. Ik heb geen pakje gemist de afgelopen maanden, want ik was meestal thuis. De plank (1.32) en de wallsit (1.01) kunnen makkelijk tussendoor. Toch vind ik het fijn dat ik af en toe mijn neus op kantoor mag laten zien. Eens in de week of twee weken een dagje kantoor geeft me de gelegenheid dingen te regelen waarvoor ik echt in de bibliotheek moet zijn. Ook kan ik dan de weinige post bekijken die op papier binnenkomt. Hoe het verder gaat? Ik weet het niet, voor hetzelfde geld zitten we tot januari met zijn allen thuis te werken

Terug naar kantoor

Het mocht weer vandaag. Terug naar kantoor. Het werd ook hoog tijd, want er stonden wel heel veel mails in mijn inbox van mensen die ik dingen beloofd had die in de bibliotheek stonden. Dit keer was het met toestemming van de baas, want zo langzamerhand mogen we weer, maar daar heb ik het al eerder over gehad.

Beleid

Er was over nagedacht, zag ik toen ik arriveerde. Nou had ik ook al een verplichte cursus gedaan over het terugkeren naar kantoor, dus ik wist wel wat. We mogen de lift bijvoorbeeld niet gebruiken, maar ik vond dat ik met een stapel post en twee glazen in mijn handen wel de lift mocht gebruiken. Met glazen in je hand mag je niet op de trap volgens QHSE regels. QHSE betekent Quality, Health, Safety and Environment, wat bij ons serious business is, want we hebben heel veel werknemers die offshore op schepen hun werkzaamheden moeten doen. Daar heb je heel veel regels voor. Maar op kantoor hebben die QHSE lui ook wat te vertellen, hand aan de leuning dus als je de trap op of afgaat. Op de derde verdieping aangekomen schuif ik meteen door naar mijn vaste plek. Er is welgeteld één collega op deze verdieping die ik al vier maanden niet heb gezien, dus ik ga even een praatje maken. Hij blijkt wel meer op kantoor te zijn geweest. Er gaat een chat message naar mijn vaste lunchmaatje, ze blijkt er nog niet te zijn. Rondlopend op de derde verdieping zie ik overal borden hangen met looprichtingen die voor mij wat vreemd lopen. De bibliotheek is achter mijn bureau, maar de looprichting vertelt mij dat ik eigenlijk om de lift en het trappenhuis heen moet en dan de bibliotheek in kan. Er is één collega op de verdieping. Ik overtreed de regel.

Koffie

Mijn lunchmaatje is er, ik ga koffie met haar drinken en overtreed de volgende regel. In het trappenhuis vlak naast me mag ik eigenlijk alleen naar boven. De derde verdieping is de bovenste verdieping. Ik loop fijn naar beneden. In het restaurant gaan we op anderhalve meter afstand koffie drinken en bij kletsen. Collega nummer twee komt ook en wordt enthousiast begroet. Hij zit normaal naast me en ik heb hem in vier maanden niet gezien. Collega nummer drie komt er ook gezellig bij zitten. Alle vier op anderhalve meter afstand en we blokkeren effectief een pad in het restaurant. Gezellig is het wel, en alle nieuwtjes vliegen over en weer. Een collega is voor de tweede keer vader geworden en heeft het meteen goed gedaan: twee zoontjes. Een andere collega, al jaren geleden naar een andere BV verhuisd, gaat deze week met pensioen. En er zijn ook collega’s weg, wat te verwachten is met deze economische situatie, maar natuurlijk wel te betreuren is. Na de koffie ga ik lekker even doorwerken.

Kantoor situatie

Wat is het toch fijn om je inbox op een groot scherm te zien, zodat je makkelijker een overzicht hebt wat er nog open staat. Dat werk ik vandaag als eerste weg, want er zitten dingen tussen die er al weken staan. Daar kan ik niet tegen. Weg ermee. Op scherm 1 mijn mail, op scherm 2 mijn Exceloverzicht van bestellingen. Elke keer als ik die twee schermen voor mijn neus heb, besef ik dat het laptopschermpje wel weinig is. Na de lunch – met lunchmaatje en weer een andere collega – doe ik wat klussen die ik gisteren tot vandaag heb uitgesteld. Want!!!! Vandaag twee grote schermen. En vreemd genoeg heb ik ook al een nadeel ontdekt. Vier maanden thuis werken met een radio erbij, betekent dat het heel vreemd stil is op kantoor. Die ene collega aan de andere kant maakt namelijk ook geen lawaai. Vanochtend op de fiets had ik al bedacht dat ik de voeding van mijn laptop in mijn rugzak had moeten gooien, dus rond drie uur is het gewoon afgelopen. Nog geen 30% over, ik heb ook net een karweitje klaar, komt mooi uit.

Conclusie

Het was eigenlijk gewoon fijn. Kantoor weer zien, inbox leegwerken, bijkletsen, cappuccino drinken, nieuwtjes horen. Een stukje nieuwe energie opdoen voor de volgende keer. Die afspraak die ik met de Return to Office Coordinator heb gemaakt om elke woensdag naar kantoor te komen is eigenlijk wel goed. Volgende week dus weer.

Vier maanden thuiswerken

Maandagochtend om half zes ontdek ik dat het toch wel handig is als je thuiswerkt. Ik kan niet meer slapen en om zes uur zit ik achter mijn laptop en ben ik aan het werk. Reistijd 0,0. Nou had ik al ingecalculeerd dat ik vroeg wilde beginnen, maar zo vroeg had ik niet bedacht. Tegen de tijd dat ik vier mokken koffie en mijn ontbijt achter de kiezen heb en mijn mail heb weggewerkt is het rond tien uur en kan ik naar de sportschool gaan. Een les Pilates en twintig baantjes zwemmen. Want dat had ik ook ingecalculeerd, net zoals dat ik daarna weer achter mijn laptop ga zitten om nieuwe mail te beantwoorden en de rest van mijn werk te doen.

Terug naar kantoor

Mijn bedrijf wil ons zo langzamerhand terug laten keren naar kantoor. Met beleid, want alle COVID richtlijnen moeten gewaarborgd worden. Er zijn Return-to-Office coördinatoren aangesteld. En mijn bedrijf zou mijn bedrijf niet zijn als er niet ook een cursus werd gemaakt, met alles waar we ons aan mogen houden. Die heb ik dus netjes gevolgd vanochtend. Ook heb ik een afspraak gemaakt met de coördinator van mijn verdieping dat ik woensdag naar kantoor ga. Hij stelde voor me elke woensdag in het schema te zetten en eigenlijk vond ik dat een prima idee. Er is een maximale bezetting, dus zolang we daar niet aan zitten kan ik elke woensdag op kantoor zitten. Voor de rest is het nog zoveel mogelijk thuis werken, dus ik ga kijken hoe ik dit ga uitbreiden.

werkplek
Afbeelding van Free-Photos via Pixabay

Mijn ervaring van vier maanden

Het is te doen, thuiswerken. Ik merk nu pas goed hoeveel ik al digitaal deed en hoe weinig ik nog met papieren bronnen doe. Die scan ik zo snel mogelijk. Vorige week was mijn eerste ziekmelding in die vier maanden en dat kwam alleen omdat ik het echt niet meer trok na een week beroerd zijn. Voor de rest heb ik het gewoon opgelost met eerder ophouden en vervolgens een andere dag wat doorwerken. Te weinig geslapen? Daar heb ik namelijk echt last van gehad de afgelopen weken. Wekker uitgezet, doorgeslapen, ’s middags doorgewerkt. Dingen die je normaal opvangt met vrij nemen of ziek melden, los je nu op door dit soort verschuivingen. Ik heb ook al heel wat vrijdagen een paar uur gewerkt. Vrijdagmiddagborrel? Dan gelijk ook even naar mail kijken en zo. Pauze? Geweldig, thuis kan je even de keuken induiken en een ingewikkelde salade maken. Heb je meteen ook een pauze genomen. Kantoortuin? Wat was het eigenlijk een genot dat ik daar vier maanden niet in heb gezeten. Geen gesprekken van collega’s aanhoren, geen vergaderkamerdeur dicht moeten gooien omdat er weer eens mensen zitten te kletsen met de deur open. Geen afleiding van collega’s vlak naast je die het weekend willen bespreken, terwijl jij net had besloten een deuk in de mails te slaan.

Nadelen

  • Nadelen zijn er ook natuurlijk. Het heeft even wat moeite gekost voor ik met een apart toetsenbord, een provisorische laptop standaard (boeken) en een internetkabel mijn werkplek op orde had. Mijn eettafel is voorlopig bureau. Gelukkig heb ik een bureaustoel.
  • Het is best wel eenzaam als je alleen woont. Ik miste toch echt wel de aanspraak en het gezellig lunchen met collega’s.
  • Ik krijg nog wel eens klussen omdat mensen me voorbij zien lopen en me dingen vragen. Dat viel weg.
  • Op kantoor heb ik twee grote schermen voor mijn neus, thuis mijn laptopschermpje.
  • Vooral in het begin heb ik discipline moeten oefenen. Werk is werk en de was is geen werk.
  • Geen reistijd, maar dus ook geen fietstijd. Terwijl ik dat fietstochtje juist zo fijn vond. In de ochtend was het prima om wakker te worden, in de middag kon ik mijn werk uit mijn hoofd zetten.

Conclusie

Thuiswerken? Had het me vier maanden geleden gevraagd en ik had nee gezegd. Ik vond het wel fijn op kantoor, regelmaat, grote schermen, contact met collega’s, ging prima. Maar het blijkt dat het wel degelijk kan. Ik ben een paar keer op kantoor geweest, en dat was vanwege die weinige dingen die op papier in de bibliotheek stonden. Dat was een kwestie van verzamelen en op één dag al die dingen doen. Maar toch ga ik straks die ene dag per week wel fijn vinden en ga ik ook uitbreiden naar minimaal twee dagen. Wat vinden jullie?

Nogmaals thuiswerken

Ik ben vandaag naar kantoor geweest. Hetgeen een vreemde manier is om een stukje over thuiswerken te beginnen, maar hier is het dan toch maar. En het was heerlijk.

Materiaal

Het kwam eigenlijk doordat ik in het kantoor in Nootdorp een prachtige bibliotheek in papier heb staan. En ik kan het redden collega’s digitaal van literatuur te voorzien, maar af en toe kom ik toch uit op die papieren boeken, tijdschriften en conference proceedings die daar staan. Nee mensen, niet alles staat op internet. Je kan ook zeggen dat ik niet altijd bereid ben geld uit te geven voor iets dat ik in papier heb staan. Vorige week had ik al twee mails staan die nog afgehandeld moesten worden en ik besloot een dagje kantoor te doen. Mijn eigen derde verdieping is afgesloten, in zoverre dat de collega’s wordt gevraagd naar verdiepingen te gaan die wat meer bevolkt zijn. Ik vond dus een plekje op de tweede verdieping en ben vervolgens zes keer heen en weer geweest naar de derde.

to do list

Doorwerken

Ken je dat? Je zit lekker te werken en er staat geen tweede computer met Facebook, Twitter en andere afleidende dingen. Nou, ik wist het weer vandaag. Alle mails weggewerkt – wie heeft dat nummer van dat tijdschrift uit 1964 gejat! Volop genoten van die twee schermen voor mijn neus. De papieren post uitgezocht, jawel mensen, dat heb ik nog. Mail gearchiveerd – enig idee hoeveel makkelijker dat gaat als je een groot scherm hebt? Gekletst met collega’s – oh, wat heb ik dat gemist! Het was best wel jammer toen ik rond 4 uur erachter kwam dat mijn laptop niet zoveel energie meer had en ik moest afsluiten, want die voeding lag dus nog thuis. Ik ben dus eigenlijk wel van plan dit meer te doen.

Thuiswerk thuis

Terwijl je aan het werk bent op kantoor kan je best nadenken over wat je voor jezelf wilt doen. En ik kwam tot de conclusie dat ik wil nadenken over een voorraad blogs. Meer concepten dus.Voor de #WOT heb ik een voorraadje woorden, maar ik wil de blogs ook schrijven en inplannen. Heel efficiënt. En ik wil nog meer voorraad. Dat thuiswerken duurt nu al zeventig dagen. Kort gezegd, ik wil dus eigenlijk gewoon vrij nemen, volgende week is heel mooi daarvoor omdat de tweede Pinksterdag erin valt. Er zijn al drie korte vakanties van me weggevallen. Tijd voor… iets. Daar ga ik nog even over nadenken en mijn manager over mailen.

Tel uw zegeningen

We hadden het erover, vriendin en ik, op zondag, dat we hier kunnen zeggen dat we het slecht hebben, maar in vergelijking met andere landen – zie bananenrepubliek Amerika – hebben we het goed. Dus Tel uw zegeningen, tel ze één voor één. een lijfspreuk van mijn moeder, eentje die op haar rouwkaart kwam. Want lieve mensen, deze coronacrisis is moeilijk voor ons allemaal, maar het kan altijd slechter. Stay safe, stay healthy. En gebruik je hersens

Herinrichting

Ik was het ineens zat vandaag en heb aan herinrichting van mijn werkplek gedaan. Tot nu toe had ik de eettafel tegen mijn boekenkast aangeschoven, nu heb ik het omgedraaid. Een mens mag af en toe zijn thuiskantoor herinrichten vind ik. De boekenkast staat nu vrij en ik kan overal weer kijken. Ik heb meteen de rotzooi op de tafel eens een plek elders gegeven en ik heb weer ruimte.

Ruimte in mijn hoofd

Nou begon ik vanochtend wat later aan mijn werk, want de feestvreugde van mijn verjaardag gisteren had er voor gezorgd dat ik ietwat te laat naar bed was gegaan en ietwat te laat eruit was gekomen. Dan scheelt het wel dat je geen reistijd hebt. Maar ik merkte vandaag dat ik er wat rustiger in stond dan de afgelopen weken. Ik had behoorlijk wat mail die ik achter elkaar heb beantwoord. Uit het antwoord van de Amerikaanse verkoper van gisteren bleek dat hij het wel op prijs had gesteld dat ik even met hem had zitten kletsen. Dat is dan ook weer fijn. De rest van de mail kon ik zo afhandelen en in de middag heb ik lekker zitten werken. Gewoon doorwerken, dingen uitzoeken, vinkjes op de to do lijst. Helemaal fijn.

2020-05-13 18.26.47

Mijn ‘nieuwe’ werkplek

De tafel staat nu tegen een muur, in plaats van tegen de boekenkast. Er is aardig wat rotzooi weg, dat is allemaal strategisch verborgen achter die plant. De plant, een geranium antique heb ik vandaag van een vriendin gekregen, want ze schaamde zich vreselijk dat ze mijn verjaardag was vergeten. Wat nu nog op tafel ligt, hoort bij mijn werkspullen.

We blijven thuiswerken

Het zat erin: het thuiswerken is uitgebreid tot 20 mei. Aangezien dat de dag voor Hemelvaart is en ik de vrijdag nooit werk, komt het erop neer dat het 25 mei wordt voor we theoretisch weer op kantoor aan het werk kunnen.

En hoe gaat dat dan?

Ik heb al zoveel dingen gelezen. Doorzichtige perspex platen tussen de bureaus, een app waarin je een soort rooster kan maken voor de bureaus en nog veel meer dingen. Zeker weten dat het een opgave wordt. Weer terug naar kantoor betekent niet dat je op de oude manier kan werken. Zeker niet bij ons op de derde verdieping aangezien die verdieping een stampvolle kantoortuin is. Eilanden van vier bureaus zijn normaal. Alleen aan mijn kant van de verdieping tussen de bieb en kantoor van de line manager zijn al vier van die eilanden. In het aquarium staan vier rijen van drie bureaus aan elke kant. Ja, het is druk, ja, het heeft iets van een pakhuis, nee, het is niet prettig.

Thuiswerken?

Het gaat er denk ik wel op neerkomen dat we toch nog één of twee dagen thuiswerken. Ik vind dat niet erg, geloof ik. Thuiswerken lukt nu redelijk, ik moet er alleen voor zorgen dat ik iets te doen heb. In het begin van het thuiswerken heb ik het idee gehad mijn rommelkamer zo ver op te ruimen dat ik daar kan werken. Het enige obstakel zou misschien de WiFi kunnen zijn, maar dat valt op te lossen. Maar die boekenkast in die kamer moet ook opgeruimd worden en dat wordt wat lastig zolang alle restricties er zijn. Er moet namelijk wel wat weggegooid worden.

Wat verder?

Vanaf 16 maart thuiswerken. Hier in dit heerlijke Nederland. Ik zit naar het nieuws te kijken en zie een vrouw in Brazilië die moeite heeft voor haar kinderen eten te kopen. En vervolgens hier in Nederland ondernemers die verdienen aan de crisis, want ze verkopen dingen als perspex platen die nodig zijn. Het leven verandert, laat het ook ten goede zijn. Dat we niet weer met zijn allen verder gegaan waar we gestopt zijn.

Het wordt voor mij een uitdaging, deze maand, want ik heb besloten elke dag te bloggen. Voor afleiding, concentratie-oefening en gewoon voor de lol. Niet alleen op dit blog, maar ook op mijn andere blog, dat ik normaal voor sport en voeding reserveer. Dit is aflevering 28, hier kan je aflevering 27 vinden.

Thuiswerken deel 2

Het is niet eens een grap. Het zat er natuurlijk dik in, en het gebeurt gewoon. Het kabinet beslist voor ons dat we nog even thuis mogen blijven. De deadline is ditmaal 28 april en het zit er dik in dat het uitgebreid gaat worden. Ik ga nog niet juichen. Het wordt gewoon nog een maand thuis werken. De mail van het werk kregen we vanochtend al.

Wordt het anders?

Het is deze weken redelijk gelukt, wel met uitglijders, want dan zat ik in het weekend iets af te maken en daar stop ik mee. Ik ga me – ook op aanraden van de baas – aan mijn werktijden houden. En ik ga me aan mijn routine houden, en dat betekent dus dat ik er in de ochtend op uit ga en in het Zuiderpark iets aan beweging ga doen. Ik heb dat park nog nooit zoveel gezien als in de laatste weken. Het kan allemaal contactloos met ongeveer anderhalve kilometer ertussen, want zo vroeg zijn daar niet zoveel mensen. Voor het werk ga ik mijn to do lijst eens serieus bekijken en er wat mee doen, want dat ding staat optimistisch vol, maar het is de vraag wat ik thuis kan doen.

20200401s_ali

Nog meer?

Het wordt voor mij een uitdaging, deze maand, want ik heb besloten elke dag te bloggen. Voor afleiding, concentratie-oefening en gewoon voor de lol. Niet alleen op dit blog, maar ook op mijn andere blog, dat ik normaal voor sport en voeding reserveer. Dit is aflevering 1.