Uitdaging: deel 2
Ik ben de afgelopen week serieus bezig geweest met de plank, de #uitdaging. Elke dag weer een plank en daarna de score op Twitter gezet. Op de eerste dag haalde ik 1:11. Vanaf de tweede dag begon ik met tweeten.
Dag 2
Plank: 1.15 vandaag #uitdaging
— Ali Molenaar (@Ali_Molenaar) 3 april 2018
Dag 3
Plank: 1:20 #uitdaging
— Ali Molenaar (@Ali_Molenaar) 4 april 2018
Dag 4
Plank: 1:22 #uitdaging
— Ali Molenaar (@Ali_Molenaar) 5 april 2018
Deze was van vrijdag, na een training:
Plank: 1:18 na een zware training van 45 minuten dus ik vind hem voor vandaag goed #uitdaging
— Ali Molenaar (@Ali_Molenaar) 6 april 2018
Natuurlijk gebeurt het wel eens dat het even minder gaat
Plank: 52 seconden en 41 seconden, het wilde even niet lukken vandaag #uitdaging
— Ali Molenaar (@Ali_Molenaar) 7 april 2018
Gisteren bleef ik maar tegen mezelf zeggen dat ik niet moest opgeven
Plank: 1:24 #uitdaging
— Ali Molenaar (@Ali_Molenaar) 8 april 2018
Vanavond
Plank: 1:30, #uitdaging Niet slecht al zeg ik het zelf
— Ali Molenaar (@Ali_Molenaar) 9 april 2018
Hoe doe ik die plank?
Ik doe het anders als vorige keer toen ik elke dag stug 2 seconden erbij zette. Dit keer ben ik begonnen, keek ik waar ik uitkwam (1:11) en ging daarvandaan verder. Met als resultaat dat ik na een week 19 seconden verder ben. In theorie zou ik voor het einde van de maand die twee minuten makkelijk kunnen halen. En dan komt de volgende uitdaging: het volhouden. En niet het laten afzakken tot ik weer nauwelijks een minuut haal. De plank blijft een dingetje bij mij. Die twee minuten gaat lukken omdat ik het ijzeren heinig volhoud, maar mijn lievelingsoefening gaat het nooit worden. Ik weet wel waarom ik het doe. Het is dat gevoel dat je het gehaald hebt. Daar doe ik het voor. Niet voor de spierpijn die ik ongetwijfeld ga krijgen.