Een kerstreis

Maaike keek peinzend naar de route die Google Maps aangaf. Paul had gezegd dat het best wel lastig te vinden was en dat ze via binnenweggetjes moest, maar dit was wel een zigzagroute. Ze had het na even wennen wel leuk gevonden: een familiefeest in een dorpshuis, net voor de Kerst zodat iedereen verder een eigen kerstfeest kon organiseren. Wat ze minder leuk vond, was dat Paul eerst zijn ouders moest ophalen. Zijn vader had een gebroken been en zijn moeder had geen rijbewijs, dus moest zij alleen naar dat dorpshuis. Ze had bijna afgezegd maar haar zus Nora had geprotesteerd en had net zolang gezeurd tot ze had toegegeven. Dus nu was ze hier, in the middle of nowhere, op zoek naar een dorpshuis in een minidorpje. Leuk, zo’n vriendje die was opgegroeid in een bijna-gehucht.

Juni

Het is dat ze niet weg kon blijven bij het verlovingsfeest van Nora en Peter, maar ze wilde hard wegrennen toen ze de menigte mensen in de strandtent zag. Ze zag Nora en Peter geanimeerd praten met zijn ouders. Mooi, eerst even een drankje. Ze liep rechtstreeks naar de bar en kreeg een witte wijn. Ze draaide zich om en liep tegen iemand op die haar beide polsen pakte zodat haar glas niet over de vloer ging.
“Sorry, sorry! Dit was niet de bedoeling!”
“Paul?”
De jongen keek haar aan. “Maaike! Leuk om je weer te zien!”
Dit was Paul, een vriend van Peter, die van de sportschool. Ze had Paul ontmoet bij de verjaardag van Peter en had zelfs een tijdje met hem gepraat. Ze vond hem leuk en had dat ook tegen Nora gezegd.
“Ik bestel even een drankje, zullen we dan doorgaan waar we gebleven waren?”
Hij lachte, help, dat was die brede grijns die ze bij de verjaardag al leuk vond.
Even later zaten ze aan een tafeltje met zijn tweeën en leek het of ze nooit waren opgehouden met praten. Nora en Peter keken vanuit een andere hoek toe en gaven elkaar met een brede grijns een high five. Missie geslaagd.

November

“Een kerstfeest met de hele familie, ik moet er niet aan denken!”
Maaike was bijna in paniek, ze ging al maanden uit met Paul, maar dit was de eerste keer dat hij haar mee wilde nemen naar een familiefeest. Nora trok haar op de bank en gaf haar een glas wijn. “Kalmeer, het valt allemaal reuze mee, je hebt zijn ouders al ontmoet, als de rest van de familie ook zo is, heb je een eitje van een middag.”
“Ik noem het geen eitje, hij zei dat er iets van zestig mensen zouden komen!”
Ze nam een slok en verslikte zich in de wijn. Nora keek haar rustig aan. Ze omhelsde haar zus, want ze wist wel dat het niet zo makkelijk lag. Maaike kalmeerde. “Wat denk je, moet ik het gewoon proberen? Paul is erbij, hij zei dat we weg konden als het me teveel werd.”
Ze had een paar weken geleden de moed gehad om Paul te vertellen over haar relatie met Eric en de enigszins rampzalige afloop daarvan. Hij was een enorme steun geweest voor haar en ze had er wat meer zelfvertrouwen door gekregen.
Nora zoende haar zus, “ja, je moet het gewoon proberen. Het wordt hartstikke gezellig.”
Daar was Maaike nog niet van overtuigd.

23 December

En zo was ze dus omver gepraat en had er zelfs vrede mee gekregen. Maar nu was ze dus ergens in Nederland en moest ze dat Dorpshuis vinden. Ze deed haar telefoon weer in de houder en startte de auto. Na een kwartiertje rijden kwam ze een bord tegen: Dorpshuis. Victorie! Gevonden. En zelfs een parkeerplek! En dat met zestig familieleden. Ze liep het gebouw binnen en kwam daar twee kinderen tegen die op een bank zaten. Ze begroeten haar enthousiast.
“Hoi, wie ben jij?”
“Maaike”, zei ze, “en wie zijn jullie?”
“Mark en Lisette”, zei het meisje, “je moet daarheen”, ze wees naar een zaal aan de linkerkant van het gebouw, “daar zijn we.”
“Okee, dank je wel.”
Ze liep door en hing haar jas aan de kapstok die zo te zien berekend was op meer dan zestig mensen. Binnen liep ze tegen een jonge vrouw op die haar enthousiast begroette. “Hoi, ik ben Linda en jij bent natuurlijk één van de vriendinnen van één van mijn neven die ik nog niet heb ontmoet.”
Linda wachtte niet eens op antwoord, maar trok haar enthousiast mee naar de bar waar Maaike een witte wijn bestelde.
“En Maaike, met wie van mijn neven ben je hier?”
Ze legde uit dat ze met Paul was, maar dat Paul er nog niet was omdat hij zijn ouders eerst moest ophalen en dat zij vanuit Den Haag was gekomen. Het duurde niet lang of ze was helemaal opgenomen in de groep.

kerstengel
Afbeelding van Jason Goh via Pixabay

Feest

Linda stelde haar voor aan haar man en andere familieleden, waar ze gezellig mee zaten te praten. Paul had gezegd dat hij rond half vijf zou aankomen, maar was er nog steeds niet en het was al bijna vijf uur. Er klonk enthousiaste muziek uit de speakers. Eén van de neven sleepte haar de dansvloer op en danste enthousiast met haar, helaas wel veel op haar tenen. Hij verontschuldigde zich uitgebreid en liet haar gaan. Ze liet zich op een bank zakken en deed haar schoenen uit. Juist toen ze haar tenen aan het strekken was ging een oudere vrouw naast haar zitten.
“Ja, Vincent kan alles, maar niet dansen. Ik ben Babette. Veel van die jonge mensen hier noemen me oma, maar je mag Babette zeggen.” Ze glimlachte vriendelijk.
Maaike vertelde uitgebreid hoe ze hier terecht was gekomen en Babette lachte toen ze het over de kronkelroute had. “Het enige waar ik me over verbaas,” zei Maaike, “is dat Paul er nog niet is. Hij zou hier rond half vijf zijn.”
Babette keek verbaasd. “Ja, maar lieverd, Paul staat daar.” En ze wees naar een lange jongeman met donker haar die links van hen met een aantal andere jongemannen stond te praten.
“Dat is Paul niet”, zei Maaike verbaasd.
“Ja, dat is Paul wel”, zei Babette en riep de jongeman bij hen.
“Paul, waarom herkent jouw vriendin je niet?” Babette zei het licht bestraffend, maar ook een beetje verbaasd. Paul gaf Maaike een hand en keek al even verbaasd, “oma, Myrthe staat daar”. Hij wees naar een frêle blond meisje dat een eindje verderop met andere jonge meiden aan het praten was.
Maaike voelde haar wangen rood worden, waar was haar Paul? Ze voelde dat ze licht in paniek raakte. “Hee, rustig, niets aan de hand!” Deze Paul gaf haar een brede grijns en hield haar hand stevig vast.

Verwarring

Paul hield nu één hand vast, Babette haar andere hand, en Maaike legde uit wat zij en haar Paul hadden afgesproken. “En hij zou met zijn ouders uit Deventer komen, want zijn vader had zijn been gebroken en zijn moeder kan niet rijden, en nou weet ik niet waar hij is!” Het kwam er bijna huilend uit.
“Nou”, zei Paul, “ik weet het geloof ik wel. Vijf minuten.” En weg was hij. Even later was hij terug, met in zijn kielzog haar Paul die naast haar ging zitten en haar in zijn armen nam. De andere Paul stond er grijnzend bij. “Ik had het door toen je het over zijn vader met een gebroken been had, want ik had hem buiten geholpen met uit de auto komen. Ze zitten in de andere zaal en Paul zat zich af te vragen waar jij was. Dank zij de lieve kindjes in de gang dus in de verkeerde zaal. Maar het is allemaal familie hoor, dus het is niet erg.”
Babette lachte, “je bent per ongeluk bij de verkeerde kant van de familie terecht gekomen, kind. Niet erg, je gaat ons waarschijnlijk nog meer zien.”
Haar Paul grijnsde, “bij uw verjaardag tante Babette?”
“Tante Babette?” Verbaasd keek ze hem aan.
“Ja”, zei Babette, “zijn oma is mijn tweelingzus en die is nu in de andere zaal kerstfeest aan het vieren met haar kinderen en kleinkinderen. Het is altijd een beetje veel om in één zaal te proppen, maar we lopen af en toe wel over.”
Ze omhelsde Maaike. “Leuk kennis te maken, maar ik denk dat mijn zus dat ook wel zal vinden.”

Buiten de zaal gaf Paul haar de kans zich even op te knappen. “Gaat het weer? Dat ik nou toch niet gezegd had dat driekwart van het dorp uit familieleden van me bestaat.”
Ze liet een waterig lachje zien. “Ik voel me enigszins belachelijk.”
Hij omhelsde haar. “Nee, helemaal niet!” Ze voelde hem schudden van het lachen en gaf hem een duw. Hij kuste haar. “Het scheelt in kennis maken. De oma’s zijn in de zomer jarig en geven altijd een groot feest, daar kunnen we ook heen gaan.” Hij gaf haar zijn grijns en ze lachte terug. “Dit verhaal krijgen we te horen bij onze bruiloft.”
Bruiloft? Ho, dat ging wel heel snel en ze keek hem strak aan. Hij grijnsde weer, “ja, dat zet je aan het denken hé? Kom, dan kan je met mijn oma kennis maken”, en hij trok haar achter zich aan. In de zaal werden ze enthousiast begroet. Paul’s moeder omhelsde haar, “och, arm kind, dan zit er hier al zoveel familie en zit je bij de verkeerde helft. Maar wij zijn veel leuker hoor!” Twee minuten later zat ze naast de oma van Paul.

Ik heb eerder over Maaike geschreven, dat verhaal vind je hier.

Voor mijn andere kerstverhalen, kijk in het archief op de tag “kerstverhaal”.

Alle kerstverhalen van 2023

In dit blog verzamel ik alle kerstverhalen die dit jaar zijn geschreven. Op het moment van schrijven zijn er al drie verhalen verschenen.

kerstman

De verhalen van 2023

Hier zijn alle verhalen van 2023.

  • Even over die kerstgeest. Irene transformeert van een oud, verdord kerstengeltje naar engeltje met nieuwe engelenmoed.
  • X – een kerstverhaal. Hendrik-Jan schrijft over Elon met zijn witte elektrische auto.
  • Een kerstreis. Mijn eigen verhaal. Maaike heeft met haar vriend Paul afgesproken dat zij alleen naar het kerstfeest van de familie gaat, maar is ze wel op het goede adres?
  • Filosoferen over Kerst. Martha filosofeert over de kerstgedachte.
  • Van de regen in De Drup. Kimberly komt voor de Kerst in De Drup terecht in een situatie die ze niet verwacht had. Mooi verhaal van Cindy.

Veel variatie waarbij Irene en Hendrik-Jan een eigen thema hebben gebruikt. Het verhaal van Hendrik-Jan is hergebruikt, het was ingezonden voor een verhalenwedstrijd. Mijn eigen verhaal gaat over Maaike, een personage die ik al eerder had gebruikt. Ook Martha heeft de thema’s losgelaten en filosofeert over de kerstgedachte. Cindy heeft hetzelfde thema gebruikt als ik, en het is mooi te zien dat we zulke verschillende kerstverhalen hebben geschreven.

Alle schrijvers: dank je wel!

Kerstverhaal 2023: schrijf je mee?

Het is weer zover! De tijd dat je je fantasie mag laten stromen en een kerstverhaal mag schrijven. Ik schrijf al vanaf 2018 kerstverhalen en heb er groot plezier in. Ik heb een aantal thema’s voor jullie die je kan gebruiken. Een paar zijn overgebleven van vorig jaar en er zitten een paar nieuwe tussen.

kerstmarkt
Afbeelding van G.C. via Pixabay

Hoe gaan we het doen?

Schrijf je verhaal en publiceer het op eerste kerstdag. Doe dat tussen 10 en 18 uur. Hou mij op de hoogte en geef de link aan mij door onder dit bericht, dan verzamel ik het in een speciaal verzamelblog. Ik ben reuze benieuwd naar jullie verhalen! Hier zijn de thema’s.

  • Kerst? Wat is dat? Je hebt jarenlang een baan gehad waarbij je steevast met de kerst moest werken en nu heb je een andere baan. Je partner wil van de gelegenheid gebruik maken zich helemaal uit te leven.
  • Jij en je partner zijn net samen en jullie hebben afgesproken dat jullie met de kerst naar een feest gaan bij familie van je partner. Iedereen op zijn kerstbest. Je partner zal eerst zijn/haar ouders ophalen, en jij krijgt het adres en zal er zelf naar toe gaan. Het duurt wel even voordat hij/zij er is. Wat is er gebeurd?
  • Je hebt een collega waar je een oogje op hebt, die vraagt al weken of je meegaat naar zijn/haar familie met de Kerst, maar je durft niet en vertelt hem/haar dat je naar je zus gaat. Dan komt hij/zij erachter dat het verhaal niet klopt en ontkom je er niet meer aan.
  • Je wilt een wit voetje halen bij je baas en helpt zijn vrouw met een goed doel, je verwacht een luxe diner, maar je komt bij een diner voor daklozen terecht. Maak je er wat van of ga je er stilletjes vandoor zogauw je de kans krijgt?
  • Je hebt jarenlang in het buitenland gewoond en je komt een paar dagen voor Kerst weer in Nederland wonen. Hoe krijg je kerstsfeer in je huis?

Schrijf je mee?

Dit zijn de thema’s waar je uit kunt kiezen. Het kerstverhaal zelf mag tussen de 300 en 2000 woorden tellen. Publiceer het op eerste kerstdag op je eigen blog. Op 24 december plaats ik alvast het verzamelblog en dat werk ik op eerste kerstdag bij met de linkjes die hier binnenkomen. Ik zou het erg leuk vinden als je meedoet. Laat dat vóór 20 december weten in een reactie onder dit blog.

Wil je mijn eerdere kerstverhalen lezen? Ze hebben allemaal als tag ‘kerstverhaal‘.

Verzamelblog voor de kerstverhalen van 2022

Op het moment dat ik dit schrijf, zijn er al drie kerstverhalen geschreven, inclusief mijn eigen verhaal. Dit jaar met een paar oude thema’s maar ook met nieuwe. En er is weer enthousiast geschreven.

kerstman
Afbeelding van Couleur via Pixabay

Kerstverhalen 2022

Hier zijn alle kerstverhalen in volgorde van verschijnen.

  • Mevrouw de Kerstman, van Martha Pelkman. Oma heeft een geheim. Maar wat wordt pas duidelijk als ze er niet meer is.
  • De schrijfkabouters – een kerstsprookje – #blogkerstmis, van Hendrik Jan de Wit. De schrijfkabouter en zijn halfzus Lisa doen beiden mee aan een verhalenwedstrijd. Ze willen wel op een schrijfretraite van vier maanden in Zuid-Afrika.
  • Een kerstverhaal, mijn eigen verhaal over Vincent en Julia, broer en zus die beiden een kerstverhaal willen schrijven, maar Julia heeft iets nodig van Vincent om haar verhaal te schrijven.

Veel variatie dit jaar met heel verschillende ideeën bij hetzelfde thema. Veel leesplezier met deze verhalen.

Blogkerstmis: kerstverhaal 2022

Ja, het is weer zover! Je mag een kerstverhaal schrijven!

Begin december heb ik geïnformeerd of er mensen zijn die een kerstverhaal willen schrijven. Daar kwamen enthousiaste reacties op. Vorig jaar heb ik thema’s verzonnen en daar zijn drie verhalen uitgekomen. Dit jaar heb ik thema’s waarvan er een paar van vorig jaar zijn en ik heb een paar nieuwe thema’s.

Hoe gaan we het doen?

Schrijf je verhaal en publiceer het op eerste kerstdag. Doe dat tussen 10 en 18 uur. Hou mij op de hoogte en geef de link aan mij door onder dit bericht, dan verzamel ik het in een speciaal verzamelblog. Ik ben reuze benieuwd naar jullie verhalen!

kerst
Afbeelding van Larisa Koshkina via Pixabay

Thema’s voor het kerstverhaal

Een paar zijn er van vorig jaar overgebleven, en ik heb nieuwe thema’s verzonnen.

  • Broer en zus zijn allebei niet onverdienstelijke schrijvers en hebben besloten mee te doen met de kerstverhalenwedstrijd van een tijdschrift. Maar dat levert complicaties op.
  • Jij en je partner zijn net samen en jullie hebben afgesproken dat jullie met de kerst naar een feest gaan bij familie van je partner. Iedereen op zijn kerstbest. Je partner zal eerst zijn/haar ouders ophalen, en jij krijgt het adres en zal er zelf naar toe gaan. Het duurt wel even voordat hij/zij er is. Wat is er gebeurd?
  • Je wilt een wit voetje halen bij je baas en helpt zijn vrouw met een goed doel, je verwacht een luxe diner, maar je komt bij een diner voor daklozen terecht. Maak je er wat van of ga je er stilletjes vandoor zogauw je de kans krijgt?
  • Kerst? Wat is dat? Je hebt jarenlang een baan gehad waarbij je steevast met de kerst moest werken en nu heb je een andere baan. Je partner wil van de gelegenheid gebruik maken zich helemaal uit te leven.
  • De erfenis van je oma is de doos met kerstversiersels die soms al jaren oud zijn. Je ontdekt iets in die doos dat opschudding veroorzaakt aan de kersttafel, wat is het?

Schrijf je mee?

Dit zijn de thema’s waar je uit kunt kiezen. Het verhaal zelf mag tussen de 300 en 2000 woorden tellen. Publiceer het op eerste kerstdag op je eigen blog. Op 24 december plaats ik alvast het verzamelblog en dat werk ik op eerste en tweede kerstdag bij met de linkjes die hier binnenkomen. Ik zou het erg leuk vinden als je meedoet. Laat dat vóór 20 december weten in een reactie onder dit blog.

Stekken: #WOT deel 23, 2022

De varen liet luidruchtig al zijn bladeren ritselen. De planten in zijn omgeving zuchten. De varen was in twee jaar zo groot geworden dat ze moeite moesten doen voor wat ruimte. De Calathea blaatte. Hij vond dat hij aandacht nodig had, en dat was wel waar, want zijn bladeren werden wat geel. De vetplant naast de varen liet een blad vallen. Hij was zo groot geworden dat hij wel wat kon missen. “Je hebt verse aarde nodig, Calathea.” Ja, dat was de Calathea wel met hem eens.

plantjes (9)
Hier komen de stekjes vandaan

Aarde

Er was activiteit geweest met aarde. De Draecaena die op de hoek van de buffetkast stond had nieuwe aarde en was nu triomfantelijk bezig zijn bladen te spreiden. Hij had weer energie. Hij wel. Eén van de andere planten had vooral lange strengen gekregen. Dat was vermoedelijk een drakenklimop maar hij wist het zelf niet zeker. Hij was zelf wel heel tevreden over de manier waarop hij groeide. De planten hadden de twee vrouwen bezig gezien met planten en potten maar hadden begrepen dat de aarde op was. Er moest nieuwe komen. Dat was helaas te laat voor de bananenplant. Die was op de andere hoek van de buffetkast stilletjes bezig dood te gaan. De varen stuurde wat goede vibes richting bananenplant maar betwijfelde of het nog zou werken. De bananenplant had gewoon nooit een goed plekje gehad. Er waren wel meer planten gesneuveld, maar ja, geen van beide vrouwen in dit huis had echt groene vingers, dus dat was te verwachten. Maar de eigenares van het huis mocht niet klagen. Veel planten hadden het overleefd. Er waren zelfs nieuwe bijgekomen. In de vensterbank stond een Sanseveria te pronken.

Stekken

De varen keek naar de vensterbank, want daar stond een glas met stekjes. De eigenares deed zelfs haar best planten te stekken. Het kleine roze vaderplantje was uitgegroeid tot een grote wilde vaderplant en had het niet overleefd. Iets te veel uit zijn krachten gegroeid. Maar ze had stekjes geknipt en in een glas water gezet. Alle planten waren benieuwd wanneer die stekjes aarde zouden krijgen, maar dat moest natuurlijk wachten tot er nieuwe aarde zou komen. De varen zag dat er wortels aan de stekjes zaten. Hij seinde naar de olifantspoot, die plant was ook flink gegroeid de afgelopen jaren. “Psst?” De olifantspoot seinde lui terug. “Die stekjes? Wat denk je, gaat het wat worden?”
“Geef haar een kans, ik heb haar alleen met die erwtjes een stekje zien maken en dat plantje heeft best wel moeite, maar gaat nu toch ook groeien. Oh! Stil, daar is ze.”

Alle planten keken stil naar de vrouw die naar de vensterbank liep. Er ging een fluistering langs alle planten toen ze het glas met de stekjes oppakte. Verbaasd keek ze om zich heen en liep met het glas naar de keuken. Even later kwam ze terug met een potje met geplante stekjes en liep terug naar de keuken. Dat was maar goed ook. Ze had raar opgekeken van het gejuich van alle planten. Hun bladeren ruisten erop los.

Dit is het vervolg op het verhaal over de varen en zijn huisgenoten. En het is natuurlijk een #WOT, die deze week over stekken gaat.

#WOT betekent Write on Thursday. Op donderdag verzint Irene een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen. Dit woord kun je hier vinden.

Blogkerstmis: verzamelblog voor de kerstverhalen

Het is een traditie voor me: het schrijven van een kerstverhaal. De laatste jaren met een onderwerp dat door Martha werd aangeleverd, maar dit jaar stopte ze ermee. Ik heb het overgenomen en ben begonnen met thema’s te verzinnen. Hieronder vind je de kerstverhalen met een korte omschrijving en een link naar het verhaal.

kerst
Afbeelding van Couleur via Pixabay

Alle kerstverhalen

  • Het elfje dat van kou houdt. Een verhaal van Cindy. Haar verhaal gaat over het elfje Gibby dat bij de kerstman op de Noordpool gaat werken. Maar haar eerste ervaringen in de werkplaats zijn niet geweldig.
  • Mars kerst. Mijn eigen verhaal over Pippa die met haar familie in 2221 naar Mars vertrekt, ze gaan de planeet koloniseren. Pippa wil blijven slapen tot ze op Mars aankomen, maar dat gaat niet door, want haar moeder wil kerst vieren met zijn allen.
  • Nu even niet – een kerstverhaal. Hendrik-Jan schrijft over een kerstelfje, maar wel met een eigenwijze twist eraan.

Kerstverhalen

Het zijn dit jaar drie kerstverhalen geworden, twee schrijvers hebben hetzelfde thema gekozen, maar zijn op heel verschillende verhalen uitgekomen. Dat is natuurlijk erg leuk. Veel leesplezier met deze verhalen.

Voor mijn andere kerstverhalen, kijk in het archief op de tag “kerstverhaal”.

Blogkerstmis: kerstverhaal 2021

December. Het wordt weer tijd om na te denken over een kerstverhaal. Vorige jaren heeft Martha een thema verzonnen en heb ik me uitgeleefd in kerstverhalen. Dit jaar heeft Martha het themastokje aan mij overgedragen.

Hoe gaan we het doen?

Schrijf een kerstverhaal en publiceer het op eerste kerstdag. Doe dat tussen 10 en 18 uur. Op die manier is er wat spreiding, want ik ga het niet voorschrijven. Geef de link aan mij door onder dit bericht, dan verzamel ik het in een speciaal verzamelblog. Heb wel even wat geduld, want net als iedereen heb ik plannen voor die eerste kerstdag.

Thema’s

  • Jij en je partner zijn net samen en jullie hebben afgesproken dat jullie met de kerst naar een feest gaan bij familie van je partner. Iedereen op zijn kerstbest. Je hebt eigenlijk een hekel aan het opgeprikte karakter van het feest, maar vooruit. Je partner zal eerst zijn/haar ouders ophalen, en jij krijgt het adres en zal er zelf naar toe gaan. Het duurt wel even voordat hij/zij er is. Wat is er gebeurd?
  • Je moeder wil het mooiste kerstfeest ooit organiseren, en dwingt de hele familie zich mooi aan te kleden en hun uiterste best te doen om er wat moois van te maken. Complicatie: het is het jaar 2221 en jullie zijn in een enorm ruimteschip onderweg naar Mars om deze planeet te koloniseren.
  • Kerst? Wat is dat? Je hebt jarenlang een baan gehad waarbij je steevast met de kerst moest werken en nu heb je een andere baan. Je partner wil van de gelegenheid gebruik maken zich helemaal uit te leven.
  • Jij bent een van de kerstelfjes van de Kerstman. Wat doet een elf eigenlijk tijdens de kerstdagen?
  • De erfenis van je oma is de doos met kerstversiersels die soms al jaren oud zijn. Je ontdekt iets in die doos dat opschudding veroorzaakt aan de kersttafel, wat is het?

Schrijf je mee?

Dit zijn de thema’s waar je uit kunt kiezen. Het verhaal zelf mag tussen de 300 en 2000 woorden tellen. Publiceer het op eerste Kerstdag op je eigen blog. Op 24 december plaats ik alvast het verzamelblog en dat werk ik op eerste en tweede kerstdag bij met de linkjes die hier binnenkomen. Ik zou het erg leuk vinden als je meedoet. Laat dat vóór 20 december weten in een reactie onder dit blog.

Verhaal: #WOT deel 27

Het is eigenlijk een verhaal, elke week weer. Dat #WOT woord kan op verschillende manieren ingevuld worden. Toen ik het woord nog niet verzon, heb ik zelfs wel met korte verhalen geantwoord. Ik heb bijvoorbeeld met veel plezier over president Trump en zijn covfefe geschreven. Niets leukers dan je fantasie los laten gaan.

Het #WOT woord van deze week is:

Verhaal = 1) Betoog 2) Fabel 3) Feuilleton 4) Folklore 5) Geschiedenis 6) Kroniek 7) Lang verslag 8) Legende 9) Letterkundig werk 10) Literair genre

Verhaal

Van een verhaal is het een kleine stap naar een boek, zou je zeggen. Dat dacht ik vorig jaar november ook met #NaNoWriMo, de National Novel Writing Month. De waarheid? Ik liep vast. Ik wil weer op gang komen, maar helaas gaat dat niet zomaar. Hoe je trek je een verhaal los, waar je geen idee meer bij hebt? Dat is dus de vraag. En meer ook, hoe zet je er weer energie in voor jezelf? Want dat is ook een beetje het eieren eten. Ik ben zo druk bezig met werk, blog, haken, lezen en wat ik maar voor afleiding kan verzinnen, dat het schrijven er bij in schiet. Hoe zorg je ervoor dat je boek niet afkomt? Leid jezelf af. En dat terwijl ik er toch echt wel plezier in had. Een boek over Dineke en Joris in coronatijd. Het tweetal waar ik al meerdere verhalen over heb geschreven. Wie heeft de ultieme tip om dit verhaal tot een einde te brengen?

Schrijf je mee?

En jij? Heb je je eigen verhaal? Ga je hier een heel ander verhaal van maken? Laat me horen wat je ervan vindt en laat een reactie achter.

#WOT betekent Write on Thursday. Op donderdag verzint Irene een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen. Dit woord kun je hier vinden.

Een dialoog voor toneel schrijven

Ik had deze week een schrijfworkshop van Eveline Broekhuizen. Twee uur aan de hand van opdrachten lekker schrijven. Ik vond het heerlijk, ik kom er eigenlijk gewoon niet aan toe, en dit was een mooie stok achter de deur. Eén opdracht waar ik me echt mee heb geamuseerd is een dialoog schrijven. Neem een zin die je in je omgeving (lees bureau) kan lezen en schrijf daar iets over. Mijn zin stond op een kaartje waarop een spinnetje was geplakt: ‘In de theaterwereld geven acteurs elkaar vaak een toi toi-tje in de vorm van een voorwerpje gerelateerd aan het stuk.’ In 2015 gekregen van Theatergroep ’t Kofschip, bij het bezoek van de voorstelling ‘Amateurs’ van Wannie de Wijn.

Dialoog

Hij: “Een spin als toi toi toi? Waarom een spin?”
Zij: “Omdat er een spin in het stuk voorkomt.”
Hij: “Welnee, wat een onzin! Waar is die spin dan?”
Zij: (zuchtend) “Er wordt een spinnetje doodgetrapt ergens in het tweede bedrijf.”
Hij: “Ik ben die spin nog nergens tegengekomen.”
Zij: “Dat komt omdat jij het tekstboek nog nauwelijks open hebt gehad.”
Hij: “Hoezo heb ik het boek niet opengehad? Ik ken het grootste gedeelte van mijn tekst al en ik ben nergens een spin tegengekomen.”
Zij: “Ik moet je driekwart van de tijd souffleren. En die spin zit in het tweede bedrijf en daar zou je toch van moeten weten.”
Hij: “Oh, maar dan hebben het over de mise-en-scène en daar is Frans nog steeds niet aan toegekomen. Ik vind die spin onzin.”
Zij: “Het is geen onzin.”
Hij: “Het is wel onzin. Ik ken mijn tekst! Er komt geen spin in voor!”
Zij: “Kijk, en dan loop ik voor op jou. Want omdat ik van jou zonodig moest gaan souffleren heb ik het hele stuk al tien keer gelezen en heb ik die spin al tien keer voorbij zien komen. En dat is tien keer meer dan jij, want jij bent nog niet eens door het eerste bedrijf heen.”
Hij: “Dat is ook onzin! Ik heb één zin in het eerste bedrijf!”
Zij: “Dat bedoel ik!”
Hij: “Wat bedoel je?”
Zij: “Dat ik me als een idioot uitsloof om dit stuk tot een goed einde te brengen en dat meneer de toneelspeler nog steeds in de flow moet komen! Over zes weken is de voorstelling!”
Hij: “Ik ken mijn tekst! Frans moet de mise-en-scène gaan zetten!”
Zij: “Begin niet over Frans en de mise-en-scène die hij allang heeft gezet en jij weer bent vergeten omdat je niets opschrijft! Je moet je tekst gaan leren! We staan volledig voor paal als je niet wat meer je best gaat doen.”
Hij: “We hebben nog nooit voor paal gestaan en dat gaat nu ook niet gebeuren! Ik doe dit langer dan jij hoor!”
Zij: “Ja, en dit is de laatste keer dat ik dit doe, want ik word er helemaal gek van. Laat mij maar lekker series bingen op jouw repetitieavond in plaats van ‘gezellig samen iets doen’.”
Hij: “Het is toch leuk om iets samen te doen. Dat doen we veel te weinig!”
Zij: “Ja, gezellig iets samen doen, net zoals de afwas elke avond? Dat jij ineens dringend moet bellen of naar de buurman moet? Het heeft een week geduurd voordat jij doorhad dat er een afwasmachine was geïnstalleerd.”
Hij: “Nou beginnen we over de afwas?”
Zij: “Ja, we beginnen over de afwas, omdat jij zonodig iets gezellig samen wilt doen en ik geen Siamese tweeling met je wil zijn. Ga alsjeblieft de toneelspeler uithangen zonder mij. Ik vind dat souffleren toch helemaal niets. Dat gezeik elke keer van iedereen, dat ik te snel ben met souffleren. Iedereen is te langzaam met tekst leren. Ga vanavond maar alleen. Ik heb er even geen zin in.”
Hij: “Ja maar lieve schat, wat moeten we zonder jou?”
Zij: (kijkt alleen maar)
Hij: (trekt een pruillip)
Zij: (vloekt en draait zich om)
Hij: (doet zijn armen om haar heen en kust haar in haar nek)
(Heel lange pauze)
Hij: Okee. Die toi toi toi. Daar moeten we nog wat mee. Waar komt die spin voor? Laat het even zien in de tekst. Ik kan wel een tekstje verzinnen voor het kaartje. Het is toch Jiddisch van oorsprong? Ik zoek wel even op internet.
Zij: (overhandigt hem zwijgend een kaartje)

20210219s_dialoog

Hoe vind ik dit?

Ik heb tot nu toe altijd verhalen geschreven. Dit is de eerste dialoog. De eerste versie van deze dialoog schreef ik bij de workshop en ik deed er tien minuten over. De tweede versie die je hier kunt lezen duurde iets langer. Dat kwam ook omdat ik bij de workshop net niet aan het einde toe was gekomen. Daar moest ik nog iets van maken. Ik vind het wel heel leuk om te doen en voor een eerste dialoog vind ik hem heel grappig.