Je hebt van die dagen

Dat je al te laat uit je bed komt. Dat je na drie koffie erachter komt dat je nog wel langer had kunnen slapen. Dat je er gisteravond al achter had kunnen komen omdat je toen maar aan bleef staan terwijl je al in bed lag. Dat je dus de hele dag geen energie hebt.

Ja, het is een werkdag en er staan dingen op mijn to do lijst. Die dingen heb ik allemaal doorgeschoven en ik heb expres iets gezocht waar ik plezier in heb en waar ik niet te veel moeite voor hoef te doen. Het is gewoon zo’n dag. Niets wil, niets is leuk en zelfs naar de winkel gaan helpt niet. Shoptherapie wil nog wel eens helpen, maar vandaag niet. Ik heb wel twee Kneipp flessen doucheschuim voor de prijs van één. Het is een kleine troost, maar ze zijn wel heel erg lekker.

Het is gewoon geen leuke dag

Ik heb bij mezelf gemerkt dat het af en toe best lastig is om altijd maar een goed humeur te houden, terwijl je in je eentje thuis zit. Daar is vandaag weer een levend bewijs van. Het is niet de eerste keer dat ik er mee zit. Misschien dat ik van vanavond iets vrolijker word. Ik had al zo half en half verwacht dat ik vanavond voor de tv zou hangen, maar kreeg een appje en werd daarmee aan het tweewekelijkse bowlen herinnerd. Vanavond dus een deuk in de baan gooien en afscheid nemen van een vriend die vanavond voor het laatst is. Hij verhuist naar Friesland. En dan maar hopen dat de dag leuker eindigt, dan dat hij begon.

Volslagen gebrek aan motivatie

Het was een rommelige dag vandaag. Ik heb de hele dag mogen wachten op mijn plantenkindertjes van plantje.nl. Tussen 8.30 en 11.30, jawel. Om 16.15 kwamen ze. Het zijn officieel kneusjes en er zitten beschadigingen aan, maar het is ronduit zielig om ze daarvoor weg te gooien. En dat maakt het wat goed vandaag. Want mijn gebrek aan motivatie voor wat dan ook is deze week hoog.

Sport

Doe ik aan sport? Weinig. Op vrijdag kan ik tegenwoordig met Pedro één op één sporten en dan zijn we met zijn tweeën aanwezig. Maar voor de rest doe ik weinig, te weinig en dat is door volslagen gebrek aan motivatie. Op de virtuele borrel van mijn werk was de directeur vandaag aanwezig, de hoogste directeur van Fugro dus, en die vond dat we vooral gezond moesten blijven. Ja, dat ben ik met hem eens, en daar ben ik deze week dus niet mee bezig geweest. Ik hoor overal om me heen, dat iedereen het meemaakt in deze tijden van corona crisis.  ‘Himmelhoch jauchzend, zum Tode betrübt, Glücklich allein ist die Seele die liebt’, een dichtregel waarvan ik niet wist dat deze van Johann Wolfgang Goethe was. Maar het is wel een regel die in mijn hoofd zit voor deze stemming, want soms gaat het goed en heb ik energie over, en soms gaat het gewoon niet. Het voornemen is dus volgende week lekker weer de deur uit te gaan. En voor die tijd? Ga los. Ik heb net de CD opgezet van de musical Hamilton, weet je hoe lekker je kan dansen op die CD? Het is hiphop en ontzettend dansbaar. Op de link vind je tien favorieten, maar zeker de eerste song, Alexander Hamilton is geweldig. Vind je dit niets? Zet iets op wat swingt voor je, beweeg, dans, doe alles wat je lichaam je ingeeft en geniet. Ga helemaal los. En geef rustig tips voor muziek.

Het wordt voor mij een uitdaging, deze maand, want ik heb besloten elke dag te bloggen. Voor afleiding, concentratie-oefening en gewoon voor de lol. Niet alleen op dit blog, maar ook op mijn andere blog, dat ik normaal voor van alles, boeken, #WOT en zo meer reserveer. Dit is aflevering 24 en aflevering 23 kan je hier vinden.

Geen zin

Wat houdt je bezig? Vraagt het WordPress dashboard je als je een bericht begint. Nou, ik weet het dus eigenlijk niet. Ik weet wel dat ruim drie weken quarantaine met heel weinig vertier me een tikkeltje begint op te breken.

Geen zin

Zeg nou zelf, als je een keer geen zin hebt de was op te vouwen, is dat niet erg en niet opvallend, gebeurt iedereen wel eens. En de afwas. De mensen met een afwasmachine beginnen nu te grijnzen, maar ik zit wel tegen de berg aan te hikken. De berg die alsmaar groter wordt omdat ik – juist ja – geen zin erin heb. Het huishouden? Dient ook wat aan te gebeuren aangezien ik mijn werkster met betaald verlof heb gestuurd. Stofzuigen? Dweilen? Moet zeker even in de badkamer gebeuren. Nou, geen zin eigenlijk.

puzzel

Andere dingen

Werk dan? Zat te doen. Een to do lijst waar ik drie weken geleden juist groter heb gemaakt, want daar zou ik thuis wel tijd voor hebben. Tijd wel, geen zin. Het dagelijkse werk lukt wel, maar ik heb mezelf vanmiddag uitgebreid geschouderklopt, omdat ik één dingetje van de lijst kon wegstrepen. Sociale media dan? Elke dag volg ik de Super Social thuis challenge en vanochtend noteerde ik enthousiast wat dingen die ik wilde doen met mijn verschillende sociale kanalen. Het is nog een lijst. Ik moet er echt voor gaan zitten. Nee, dat ga ik vanavond wel doen. En ik weet al wat er vanavond gaat gebeuren: Netflix, ik was net aan Star Trek Voyager begonnen.

Ik kom er niet uit

Niet vanzelf in ieder geval en ook niet zolang de dagen ongemerkt in elkaar overgaan. Normaal heb je niet in de gaten dat je gewoon met je dagelijkse leven, reizen, werk, sport, winkelen, vrienden en dergelijke best wel gevarieerd bezig bent. Ik kan mezelf wel amuseren, maar nu niet helaas. Dus als iemand tips heeft, houd ik me aanbevolen.

Het wordt voor mij een uitdaging, deze maand, want ik heb besloten elke dag te bloggen. Voor afleiding, concentratie-oefening en gewoon voor de lol. Niet alleen op dit blog, maar ook op mijn andere blog, dat ik normaal voor van alles, boeken, #WOT en zo meer reserveer. Dit is aflevering 8 en aflevering 7 kan je hier vinden.
Afbeelding van Hans Braxmeier via Pixabay

Over evenwicht en knopjes omzetten

Het was deze week even wat minder dankzij overgangsklachten. Ik heb vanaf het weekend in de lappenmand gezeten en voel me nu gelukkig weer wat beter.

Training

Die lappenmand zorgde er wel voor dat ik naast de training met Pedro deze week maar één keer voor mezelf heb getraind. De training met Pedro was weer lekker. Squatten met gewicht, deadlift met 40 kg, mountainclimbers, de slee duwen en ook trekken en nog meer zorgde ervoor dat ik aan het eind van de training geen energie meer overhad voor de push-ups en de plank. Voor komende week is het voornemen het oude schema op te pakken, dus op zondag en dinsdag ga ik naar de sportschool.

Evenwicht 1

evenwichtIk heb afgelopen vrijdag vanaf Skyhealth lopen twijfelen of ik in Health City op de weegschaal zou gaan staan en ik heb het uiteindelijk niet gedaan. Het levert voor mezelf iets teveel stress en negatieve gevoelens op en dat kan en wil ik even niet gebruiken. Mijn gewicht staat dus op 81 kg, het getal van vorige week en dat blijft een maand staan.

Evenwicht 2

Ik ga het met mijn voeding op een andere manier proberen. Pedro raadde me Saintfit aan, ik heb een voedingsschema laten maken en ga dat de komende maand volgen. Geen gekke dingen, geen maaltijdvervangende shakes, maar wel shakes ter aanvulling en een menu van 1800 cal per dag. Eraan werken of dit het knopje voor me omzet en of het me gaat helpen over die heel lastige grens van 80 kg heen te komen.

Evenwicht 3

Ik had oktober eigenlijk al tot opruimmaand verklaard, maar dat ga ik even verschuiven. Ervaring leert dat mijn energie op teveel punten richten betekent dat het allemaal maar half gebeurt. Afvallen en een nieuw voedingsschema dus. En wat simpels erbij. Zoals mijn plank weer terugbrengen naar die twee minuten, de mat ligt al klaar. Wie doet er mee?

Totaal: 2 jaar, 106 dagen.

Foto: Austin Neill op Unsplash.

Over doelen en sleetjes

Doelen

Ik had een doel begin juli, ik wilde eind augustus op 78 kg staan. Nou, dat gaat niet lukken, want dan moet ik nu nog 2,9 kg afvallen. Dat is wat optimistisch in een week tijd. Ik heb het doel bijgesteld naar onder de 80 kg komen. Aanstaande vrijdag is de laatste keer met Pedro voor de vakantie en dan moet dat lukken.

Sleetjes

sleeBij Skyhealth ligt een mat over de hele lengte van de zaal waar ook een slee op staat die heen en weer gesleept en geduwd kan worden. Dat ding kan zwaarder gemaakt worden met gewichten. Ik had al een paar keer die slee geduwd want het is namelijk best wel een leuke training voor kuiten. Vrijdag mocht het ook weer. Ik keek wel even bedenkelijk naar de gewichten, dat was al weer meer dan de vorige keer. Ik keek nog meer bedenkelijk toen Pedro zei dat hij er wel een gewicht bij zou doen. En nog een, en nog een, tot alle gewichten erop lagen. En ik kreeg het van zijn plaats, ik kreeg die hele slee zelfs aan de andere kant van de zaal. Handen op die handvaten, schouders ertussen en duwen maar. Gewichten en slee samen: 165 kg. #trots #warm #zweet #dubbelmijngewicht #roodhoofd #whocares

Sportschool

Sfeer is belangrijk tijdens sport vind ik. Ik heb het bij Health City altijd naar mijn zin gehad, maar dat komt ook door de combinatie. Goede apparatuur, aardig personeel, nette kleedkamers met douches en droge en natte sauna. En natuurlijk het grootste pluspunt van Health City: het zwembad. Nou, de apparatuur en het personeel is er nog steeds, hoewel het personeel wel aardig gewisseld is. Maar het gemis van de kleedkamer met douches en sauna’s weegt zwaar. Ik kom niet graag in die te kleine kleedkamer naast het zwembad. Op de koop toe is het zwembad twee maanden gesloten voor verbouwing. En die combinatie maakt de sportschool op dit moment onder de maat. Dan maakt dat vrijdagse sportuurtje met Pedro bij Skyhealth veel goed, want dat is een stuk leuker, ik haal er veel meer voldoening uit.

Totaal: 2 jaar, 67 dagen, 80,9 kg.

Over een pilletje motivatie

Mag ik een pilletje motivatie?

pilletjeIk had het erover met vriendin W, dat het na verloop van tijd zo moeilijk is om jezelf te motiveren. Ik ben nu ruim twee jaar bezig met afvallen en ik merk gewoon dat alles wat in het begin weinig moeite was, me nu veel meer moeite kost. Wijntje? Wordt er vaak één of twee extra. Snoepen ’s avonds? Gebeurt ook gewoon. Twee jaar geleden allemaal rigoureus uit mijn menu gesneden, nu er weer langzaam in geslopen. Maar er moet wel wat gebeuren anders blijf ik ronddobberen met een te hoog gewicht waar ik van baal. En jojoën heb ik ook geen zin in.

Blessures

Ik heb de neiging blessures te negeren, maar met de pijnlijke rechterkuit van vrijdag was dat geen optie. Wel probeer ik – ondanks het feit dat het niet helemaal lekker voelt – er doorheen te trainen. Aangepast. De loopband sla ik over. Touwtjespringen heb ik vanochtend geprobeerd, maar ik voel elke sprong, dus dat bleef bij een poging. Maar de crosstrainer werkt en de fiets ook. Want dat zei Pedro ook, dat ik moest blijven fietsen. Dat had ik vrijdag al gedaan, met zere kuit en al. Dus ik heb vandaag een uur in de sportschool gestaan en daarna nog een half uur gezwommen.

Gewicht

Het wordt een obsessie. Ik zie het aan mijn eigen blog waarin ik ongeveer elke week zeur dat het omlaag moet en vervolgens is het weer omhoog. En vrijdag kon het er wel bij, het was weer omhoog. Ik sta nu op 83,1 kg en ik ben het zat. Ik heb vrijdag met Pedro zitten appen en heb besloten om er nu gewoon serieus voor te gaan en niet half, zoals de afgelopen acht maanden. Geen gedoe, gewoon weer week 1. Het knopje is om geloof ik. Komende weken mag ik dat voor mezelf gaan bewijzen. En als iemand motivatietips heeft, ik hoor het graag.

Totaal: 2 jaar, 32 dagen, 83,1 kg.

Foto: Pixabay, CC0 gebruik

Even wat anders, dag 4

Note to self: eerder in slaap vallen. Het is wat moeilijk vanochtend, ik heb eigenlijk heel veel koffie nodig, maar zit weer aan de groene thee. Mijn maag vertelt me dat ik iets meer had moeten eten dan de kwark met muesli. Misschien nog een eitje erbij, dat nog in de keuken ligt en waar ik dus niets aan heb op dit moment. Zucht.

De lunch wordt in ieder geval weer gevuld met 10 minuten snijwerk en een andere vriendelijke collega die me uit toe lacht. Tijdens de lunch besluit ik ook een paar uur vrij te nemen ’s middags omdat ik eigenlijk gewoon moe ben. Pas later bedenk ik me dat dit wel eens door die mindere energie kan komen waar P het over had. Eigenlijk wel logisch dat het een paar dagen duurt voordat je het merkt.

Iets anders, ik lees het blog van Peter Pellenaars, de man van de #50books-vragen, maar dat zijn niet de enige stukken die ik lees. Hij is op dit moment bezig met bloggen over Leo Babauta en diens nieuwe boek Zen Habits – Mastering the Art of Change, aangezien het een echt doe-boek is en hij zijn vorderingen wil delen.
Het heeft me aan het denken gezet. Wat Peter zei over motivatie:

“Het is goed om een doel voor ogen te hebben om gemotiveerd te raken. Maar het kan ons gaan hinderen bij het gemotiveerd blijven. Al snel zullen we merken dat de dagelijkse praktijk van de gewoonte die we proberen onszelf aan te leren mijlenver (letterlijk en figuurlijk in sommige gevallen) afstaat van wat we ons erbij voorstellen.”

En dat is er eentje die ik mee kan nemen. Ik ben toch wel vrij impulsief en kan heel enthousiast raken over iets en vervolgens, bijvoorbeeld omdat het niet loopt zoals ik denk dat het gaat lopen, er totaal de motivatie voor verliezen. Dat is een punt waar ik aan moet denken terwijl ik bezig ben met koolhydraten minderen, trainen, afvallen, af en toe wat minder afvallen. Dan moet ik bedenken waarvoor ik het doe: omdat ik degene ben die lekkerder in dit velletje wil gaan zitten. Dat gaat lukken als er wat minder mij is. Met andere woorden: als ik morgen geen gram ben afgevallen, niet meteen de moed verliezen, maar even aan dit stukje denken en waarom ik het ook alweer doe. Proberen mijn huidige gevoel te waarderen. Ook omdat ik met al het eten en trainen me wel erg lekker voel.
En ik ga Peter nog een keer citeren: “Dit is waar je nu staat. En dat kan heel positief uitvallen wanneer je het maar los ziet van waar je ooit denkt te eindigen. Zonder oneerlijke concurrentie van een ideaalbeeld hoeft de realiteit helemaal niet hard te zijn.”
Een mooie om voor vandaag mee af te sluiten. Morgen weer een dag, met trainen… en wegen…