Minderen met social media

Elja stuurde vanochtend haar nieuwsbrief* over waarom je zou moeten stoppen met social media. Gelukkig had ze er ergens ook “niet” bij gekrabbeld. Want ik zou niet meer zonder kunnen. Ik kan rustig zeggen dat mijn leven er rijker van is geworden.

Wat doe ik allemaal met social media?

social mediaOp 5 januari heb ik mijn zevende twitterverjaardag gevierd. In 2011 bestond Twitter bijna zes jaar en vonden ze op mijn werk dat er maar eens een Twitter account moest komen. Ik heb toen het Twitter account aangemaakt en dat gelijk ook maar voor mezelf gedaan. In 2013 ging ik meedoen aan #blogpraat, een toen wekelijkse en nu maandelijkse twitterchat over bloggen. Aangezien ik toen ook al een tijdje blogde, was ik wel geïnteresseerd. Elja deed eraan mee, en via #blogpraat leerde ik nog meer mensen kennen. Ik zit op LinkedIn, bijna verplicht als je aan het solliciteren bent. Ik heb ook een Instagram-account, dat vind ik leuk, niet zozeer om zelf foto’s erop te zetten, maar ik volg vooral veel mensen. Pinterest gebruik ik ook om die reden. Ik ben ook voor Facebook gezwicht en doe daar vooral veel spelletjes en post mijn blogs. Mag je Wordfeud ook social noemen? Ik doe het nog steeds fanatiek, verlies meer dan dat ik win, maar vind het leuk. Mijn website mag ik ook wel social noemen vind ik.

Nadelen

Ze zijn er echt wel die nadelen:

  • Vroeger verveelde je je gewoon, tegenwoordig zit je filmpjes te kijken op Facebook, of ga je een kletspraatje houden op Twitter.
  • Het is net een dorpsmarkt, bij kraam 1 hoor je een roddel, bij kraam 2 roddel je die door, en zoals dat gaat met doorkletsen, de helft van het verhaal komt maar door.
  • Het is een schoolplein waar de kinderen met de grootste mond vooraan staan en de verlegen kinderen hun mond maar dicht houden.
  • Er is geen rem. Ik heb het al zo vaak gezien dat een twitterconversatie volslagen uit de hand loopt omdat iedereen meteen zijn vingers op dat toetsenbord zet. Denk. Eerst. Even. Na.

En waarom dan toch?

Het is leuk, het is interessant. Het is iets wat ik in mijn vak als informatiespecialist moet kennen en gebruiken. Ik heb mijn werk gevonden via Twitter. Het is ontzettend handig om vacatures te vinden. Ik heb er contacten opgedaan en vrienden gemaakt. Mijn webgoeroe ken ik via Twitter. Ik vind er mijn vakliteratuur, ik kom er blogs tegen, kom boeken tegen die ik wil lezen, leer nieuwe schrijvers kennen.

En dat minderen

Ja, ja. Af en toe betrap ik me erop dat ik weer een halve avond met die telefoon op de bank zit en mijn Twitter zit te bekijken en Instagram, zit te Wordfeuden en ondertussen met een half oog naar de tv zit te kijken. Ik ben snel afgeleid door dat ding en doe allerlei dingen half. Het is dus maar goed dat ik in februari met een vriendin naar een Landalpark ga, waar ze het wagen € 27,50 te vragen voor de wifi, dat wordt een social medialoze week. Lezen, haken, wandelen, zwemmen, shoppen, koken, een film helemaal kijken. Een openbaring.

*Geïnteresseerd in marketing? Abonneer je vooral op die nieuwsbrief

Foto: Pixabay, CC0 gebruik

Jaaroverzicht 2017 en vooruitblik 2018

Ook dit jaar maak ik weer een jaaroverzicht voor het afgelopen jaar en een vooruitblik op 2018. Gewoon, omdat ik het leuk vind.kerstkaart2017

Statistieken

In totaal heb ik 80 blogs gepubliceerd, waarvan 42 voor #50books, en 26 voor #WOT. In 2018 gaat dat anders worden, want #50books stopt na vijf jaar. Verder heb ik vijf keer geblogd voor theater in romans, en dat waren niet alleen boeken, er zat ook een verhaal bij. Ik ben voor Haghespel dit jaar drie keer op bezoek geweest bij amateur toneelgroepen, namelijk Spelegast, Theatergroep Voorburg en Theatergroep Spot en die verslagen kan je hier ook vinden.

Mijn favorieten van 2017

  • Zeven dagen zwart-wit foto’s, de eerste keer dat ik op Facebook meedeed met een… ja, hoe noem je dat. Ik werd getagd om zeven dagen zwart-wit foto’s te plaatsen, zonder uitleg, zonder personen. De uitleg stond later in deze blogpost.
  • Ik heb dit jaar twee korte verhalen geschreven voor de #WOT serie, namelijk covfefe en robot. En mijn voornemen voor het komende jaar is toch daar meer energie in te gaan steken.
  • Mijn blog over het KNVI congres, het jaarlijkse congres in november voor informatiespecialisten, uitermate geschikt om mensen te ontmoeten en ook te missen. Er komen ongeveer 800 vakgenoten.
  • De laatste #50books vraag is gesteld, een mooie tijd voor een overzicht van de honderdvier vragen die ik heb beantwoord in vijf jaar tijd.

Interviews

Het kon niet missen dit jaar, ik was vijfentwintig jaar bij het amateurtoneel. Voor Haghespel heb ik voor deze gelegenheid een “interview” gemaakt en dit heb ik ook zelf gepubliceerd. Verder liet mede-tweep Irene mij ook vijf vragen invullen en dit staat op haar site.

Het komende jaar

Er gaat wel iets veranderen, want de wekelijkse #50books vragen vallen af. Ik blijf meedoen aan de #WOT. Verder wil ik meer aandacht besteden aan theater in romans. De blogpost waarin ik alle boeken opnoemde is trouwens veranderd in een pagina op mijn site. Kijk maar eens bij Boeken van A tot Z. Het blijft een open project waar ik nog steeds boeken aan toevoeg. Heeft iemand tips? Stuur rustig door. En voor de rest? Ik weet het nog niet. We zullen zien wat er op mijn pad komt en ik blijf in ieder geval schrijven.

Terugblik 2016 en vooruitzicht 2017

Ook dit jaar maak ik een jaaroverzicht en een vooruitzicht. Waarom? Omdat ik een jaar later merk dat ik er zelf wat aan heb. Bovendien vind ik het leuk.

Bloggen

Ik ben aardig actief geweest op dit blog. Ik heb 96 blogs gepubliceerd. Ik heb onder andere bibliotheekblogs en een boekhandelblog gepubliceerd. Ook zat er een verslag tussen van mijn studiereis naar Berlijn. Dat boekhandelblog ging over de Duitse boekhandel Dussmann. Verder zat er ook nog een blog tussen over Toneelgroep De Appel, die na hun voorstelling Hamlet opgeheven werd wegens gebrek aan subsidie. Aan #WOT heb ik 27 keer meegedaan, de leukste daarvan was wel die over loslaten. Wat moest ik namelijk loslaten? De zenuwen over mijn vaste aanstelling. Aan #50books heb ik 40 keer meegedaan.
Met #50books en #WOT ga ik het komend jaar door. Beide rubrieken worden door Martha gedaan dit jaar, die krijgt het druk.
Hee, en mijn blog heeft een logo! Irene is zo lief geweest een ontzettend leuk logo te ontwerpen dat nu in de kop van mijn blog staat.

kerstkaart2016

Het komende jaar

Iets meer discipline dan vorig jaar. Ik liep vanaf november achter bij #50books en dat is lastig bij een wekelijkse rubriek. Elke keer als je denkt het in te halen, komt er namelijk gewoon weer een nieuwe vraag. Ik ga dus proberen om dit jaar uiterlijk op maandag een antwoord te produceren op de vraag die op zondag gepubliceerd wordt. Vorig jaar had ik mezelf een belofte gedaan iets meer te publiceren over mijn vak, en die belofte blijft dit jaar staan.

Haghespel

Een nieuwe website, nieuwe enthousiaste redacteurs, alleen maar recensies schrijven als er niemand anders voorradig is. Voor de rest regel ik alle zaken, schrijf ik het redactioneel in elk nummer en ga op stap naar verenigingen om repetitieavonden te bezoeken en verslaan. Zo bevalt het prima. Ik ben nu zestien jaar hoofdredacteur van dit blad voor het Haagse amateurtoneel. Op deze manier kan er nog wel zestien jaar bij.

Goodreads

Daar ga ik het ergens anders over hebben, want die eerste #50books vraag gaat over de Goodreads uitdaging. Ik heb de uitdaging van vorig jaar, namelijk 25 boeken wel dubbel en dwars gehaald: 50 boeken. Boekenbloggers, doe vooral mee, het is erg leuk vanwege de grote variëteit in de vragen.

Rest alleen nog iedereen een goed, gezond en leuk 2017 toe te wensen. Maak er wat van!

Over categorieën, tags en mijn blog

Maandagavond: blogpraatavond. De #blogpraat van deze maandag (22 augustus) gaat over structuur op je blog: hoe breng je structuur aan voor lezers en voor jezelf?
Een interessant onderwerp. Als informatiespecialist verbeeld ik me er enigszins verstand van te hebben. Maar toch blijkt zo’n twitterchat weer tot nieuwe inzichten te leiden over tags en categorieën in je blog.structuur
Een bijna logisch gevolg van #blogpraat: blogs over het onderwerp. Elja blogt er diezelfde avond nog over, het blog van Martine kom ik de volgende dag tegen. Elja geeft trouwens nuttige tips die kunnen helpen bij het opruimen. Zelf was ik dezelfde avond begonnen met een blogpost over het onderwerp en met het opruimen van mijn tags. Als ik je één goede raad mag geven: doe dat pas als je tijd hebt. Ik heb namelijk de neiging te beginnen en dan ook andere dingen tegen te komen waar wat aan moet gebeuren. En dan zit je om elf uur ’s avonds drie dingen tegelijk te doen. Het karwei wordt dus even uitgesteld naar een andere dag.

Mijn eigen tags en categorieën

Voor iemand die al jaren bezig is met bloggen, heb ik niet zo bar veel gepubliceerd. Ik blog sinds 2003, eerst op Blogger, sinds december 2015 heb ik een eigen domein op WordPress. In WordPress heb je de mogelijkheid je blogposts in categorieën in te delen, die kun je gebruiken om je blogposts te groeperen. Tags gebruik je als steekwoorden voor de inhoud. Wil je er meer over lezen? Lees deze blogpost van collega-informatiespecialist Raymond even, die heeft het hele verhaal over het vindbaar maken van blogposts keurig op een rijtje gezet.
Op /stukjes heb ik 238 berichten die 108 tags en vijf categorieën hebben meegekregen. Die categorieën breid ik uit naar zes. Op /Ali dat sinds 2009 bestaat, heb ik 145 berichten gepubliceerd, met elf tags en geen categorieën. Die tags moet ik eens goed bekijken. In het begin heb ik namelijk weinig tot niets toegevoegd, pas het laatste jaar heb ik meerdere tags gebruikt. Ik heb geen categorieën in dit blog omdat het blog zelf één grote categorie is, het gaat allemaal over afvallen en trainen.

Tags toekennen

Tags toekennen is het meest subjectieve werkje dat er maar is. Zoveel mensen, zoveel zangen, daar komt het op neer. Als informatiespecialist is het gesneden koek voor me, maar vroeger met één collega was het al duidelijk: zij en ik deden het allebei anders. Nu ik in een eenpersoons toko werk kan je rustig stellen dat mijn tweelingzus af en toe trefwoorden toekent aan artikelen en boeken.
Geen mens die me garandeert dat andere mensen op de door mij toegekende tags gaan zoeken. Daarom ken ik meerdere tags toe aan een blogpost. Zoveel meer kans dat je iets kiest waar een ander op zoekt. Ik probeer het gestructureerd te houden, maar het is onvermijdelijk dat sommige tags maar één keer zijn toegekend. Ik schrijf onder andere over boeken, die kunnen veel onderwerpen bevatten. Ook daarom is het nuttig af en toe door je tags heen te gaan.
In mijn eigen blog is tweelingzus af en toe ook aan het werk geweest. Ik heb #WOT (Writing on Thursday) als categorie, maar ook als tag. Dat kan wel werken omdat meerdere mensen aan #WOT meedoen en de tag gebruiken. Maar waar zag ik bijvoorbeeld verschil tussen toneel en theater? En het verschil tussen romans en boeken? Ik heb een categorie boeken en dan ook een tag boeken? Ook heb ik een categorie toneel en een tag toneel. Dat kan uitgesplitst worden. Die boeken zijn in een middag uitgezocht. Toneel en theater gaan wachten op een andere middag.

Resultaat?

Een categorie erbij. Ik heb denk ik zo’n 100 blogs herzien qua tags. Ik heb een categorie “boeken”, maar de tag bestaat niet meer. Ondertussen heb ik heel vrolijk een paar nieuwe tags erbij verzonnen, onder andere bij dit blog. En er gaan er nog meer bijkomen ben ik bang voor, is het niet voor iemand anders zijn zoekideeën, dan wel voor mijn zoekideeën.
Een blog is altijd work in progress.

Afbeelding: Pixabay, CC0 gebruik

Elke dag bloggen

Het kriebelde wel, maar ook door alles waar ik mee bezig was. Daardoor sneeuwde het elke dag bloggen weer onder. En bijna ook het elke week bloggen. Even weinig tijd, even ook weinig energie, en plotseling loop ik drie #50books vragen achter. Ook heb ik een paar keer een #WOT overgeslagen.

Vaste onderwerpen

Het gevaar van vaste onderwerpen? Dat je vergeet dat de wereld veel groter is. Ik blog over boeken, bijvoorbeeld over #50books en leef me uit in de #WOT. Ik heb al maanden niets meer gelezen wat in theater en romans zou passen. Vakgericht bloggen is er al helemaal niet bij, behalve een tirade over e-books. Ook op mijn andere blog is het bloggen weer veel minder geworden na een korte periode van elke dag bloggen medio juni. Wat ik wel doe is plannen maken en daar blijft het bij.

Inspiratie

Wat moet je doen om inspiratie op te doen? Kilometers maken. Schrijven, schrijven en nog meer schrijven. Oh, en lezen, lezen, lezen. Dat doe ik wel. Ik heb in Feedly een aardige lijst aan bloggers bij elkaar gesprokkeld. In Pocket staat een eindeloze rij artikelen ter inspiratie. Vervolgens stopt het.
Waar het mij om gaat is dat ik niet helemaal tevreden ben hoe het met dit blog gaat. Ik ben eind vorig jaar op een eigen domein gestart en daarna is er geen vernieuwing geweest. Ik ben meer gaan bloggen en meer niet.

Blogdoelen

Een aantal weken terug hadden we het in #blogpraat over blogdoelen. Toen was me al duidelijk dat ik daar toch een keer grondig over moest nadenken. Dit omdat ik eigenlijk geen concreet doel kon opnoemen. Ja, me verdiepen in SEO, wat ik dus nog steeds niet heb gedaan.

Wat nu?

bloggenIk kan blijven hobby-bloggen. Ik doe daar niemand, inclusief mezelf, kwaad mee. Ik kan er ook meer van maken.
Het leuke van WordPress is dat je precies kan zien hoe het verloop van je stuk is. Dit stuk heeft vanaf 29 maart in concept gestaan, met exact deze titel. Is dat mijn blogdoel? Prima. Maar wat dat betreft ben ik dan wel een tikkeltje eigenwijs en vind ik dat er iets van moet maken. En dan moet ik ook gewoon doen. Ietwat ambitieus en de derde poging dit jaar geloof ik, maar ik ga toch op publiceren klikken.

Foto: Pixabay, CC0 gebruik

Schrijven mag, elke dag

Het is eigenlijk nogal wat, vertellen dat je elke dag gaat bloggen. Zomaar. Op de eerste van de maand, een mooie dag om te beginnen. En oh ja, de rest van de week is een beetje druk en moet ik me ook nog bezighouden met een toneelrepetitie, het schrijven van een stuk voor Haghespel en het schrijven van een pr-stukje voor onze volgende voorstelling. In een vlaag van verstandsverbijstering heb ik me ook nog ingeschreven voor een MOOC met de geweldige titel “Plagues, Witches and War: the World of Historical Fiction” over historische fictie. Reuze leuk, maar ik moet er wel tijd voor vrijmaken. Het is alleen al interessant vanwege de ervaring van een MOOC. En dan moet je niet de tweede avond al denken dat elke dag bloggen wel erg moeilijk is en gewoon door blijven schrijven.
Schrijven moet niet, schrijven mag. Zelfs als het een relaas is wat er de rest van de week allemaal nog gedaan moet worden aan schrijfwerk en ik zelfs nog een idee heb voor de #WOT van vorige week. Moet nog even uitgewerkt worden, vanaf vorige week dus.

Afgezien van alle drukte en het rotweer zijn er ook nog leuke dingen. Twee boeken van de Early Reviewers van Librarything gekregen. Ik kan alleen maar inschrijven op digitale dingen, maar er zitten best leuke boeken tussen. Zaterdag Catandag, ik denk dat we al bijna acht jaar om de vijf, zes weken bij elkaar komen om Kolonisten van Catan te spelen. Ik ben er niet goed in, maar heb er wel ontzettend veel lol bij. En verder? Morgen weer.

Inspiratie

Het begon weer te kriebelen, gisteravond bij #blogpraat. Het was weer een bijzonder enthousiaste tweetchat en @Elja1op1 vertelde over haar bloggen, elke dag:

En toen wilde ik het ook weer. Vorig jaar heb ik twee weken lang iedere dag geblogd, en dat was op mijn andere blog over sporten en eten. Genoeg om over te schrijven, ik was net met een ander dieet begonnen. Ik merkte ook, hoe meer ik schreef, hoe makkelijker het werd. Daarom ga ik het gewoon doen, het als een schrijfoefening zien en elke dag schrijven.. Kijken of ik inspiratie voor elke dag heb, kijken waarheen het voert. En niet bang zijn voor het schrikbeeld van geen inspiratie.

Renate Dorrestein heeft een heel mooi citaat over inspiratie “Als inspiratie één kenmerk heeft, dan is het juist dat zij niet te halen valt. Inspiratie is niet iets waar je met een vlindernetje achteraan holt om het op te bergen in een glazen pot, waar je gauw een dik touw omheen bindt, en die je op je gemak nog eens tevoorschijn haalt op een knusse winteravond. Inspiratie is de genade die je soms ten deel valt en die je dan nog even vleugels geeft, maar waarnaar je meestal tevergeefs je tentakels uitstrekt.”**

Geen inspiratie halen dus, en maar zien waar het vandaan komt. Het zijn mooie woorden van een schrijfster die – oh ironie – een boek heeft geschreven over haar writer’s block.

**De blokkade, p. 159

Een eigen domein, een plek onder de zon

Lang, lang geleden, in 2003 besloot ik een blog te beginnen. Ik zag blogs bij amateurtoneelverenigingen en wilde het zelf uitproberen. Schrijven heb ik altijd leuk gevonden, ik vond het op school al heerlijk als ik opstellen mocht schrijven. Het bloggen werd na een paar jaar wat minder. Medio 2013 kwam ik op twitter in #blogpraat terecht, een wekelijkse twitterchat over … bloggen. Mijn enthousiasme werd groter, ik ging regelmatig aan #blogpraat meedoen. En het belangrijkste, ik ging weer wat regelmatiger bloggen.

bloggenOndertussen had ik op Blogger wel twee blogs. Op mijn eerste blog kon ik van alles kwijt over toneel, romans en nog meer. De ander was ik in 2009 gestart en daarop blogde ik over sporten en afvallen. Ik had wel eens gekeken naar bloggen in WordPress en een eigen domein. Kinderlijk eenvoudig, maar je moet natuurlijk wel een keer doen. Dat heeft even geduurd. Voordeel van blogpraat? Je doet er wijze webvrienden op die je kunnen helpen met WordPresszaken die nog abacadabra voor je zijn.

Halverwege 2015 begon het te kriebelen en blogde ik twee weken achter elkaar elke dag op mijn tweede blog. Ook aan het eerste blog werden veel stukjes toegevoegd. Ik heb de twee blogs eind 2015 bij elkaar op één domein geplaatst, maar ze bleven ook apart. Dit verhaal verschijnt hier op Stukjes, mijn avonturen op de sportschool en in de keuken verschijnen op Ali. Ik weet dat ik schrijven leuk vind, maar heb er eigenlijk weinig bekendheid aan gegeven. Veel leesplezier. Ik hoor graag wat je ervan vindt.

 

Over inspiratie en een slecht humeur

Ik had een slecht humeur vandaag. Kan wel eens voorkomen. Het enige lastige is dat ik het nieuwe jaar ben begonnen met die rotbui en dat die alsmaar erger is geworden. Op dit soort dagen moet ik gewoon iets uit mijn handen laten komen wat automatisch kan. Ik heb dus zitten tellen. Cijfers in een excelsheet gegooid, laten optellen en conclusies uit getrokken. Andere dingen verzonnen die ik in een excelsheet kan gooien. Haalt me enigszins uit mijn dip.

Ik heb ook zitten lezen, de halve voorraad artikelen die ik in Pocket heb staan over uiteenlopende onderwerpen, hier en daar tags aangepast, je bent vakidioot of niet, toch? Ik heb me weer zitten verbazen over het feit dat je in Pocket niet kan zien hoeveel artikelen je hebt en hoeveel tags je gebruikt.
Een tag die ik heel veel had gebruikt was inspiratie: voor onderwerpen, voor nieuwe dingen, voor mijn blog. Andere mensen kunnen prachtige dingen schrijven waar je op dat moment veel inspiratie uit haalt.

Nieuw blogje begonnen, deze, waarvan ik niet eens zeker ben dat ik hem ga publiceren. Het kan dus zijn dat ik dit over een jaar herlees, me bedenk dat het niet gepubliceerd is en het misschien ombouw. Het gebeurt me wel vaker. Blogs die geschreven worden met een slecht humeur zijn niet mijn beste, en dan ben ik misschien niet perfectionistisch, maar ik wil er wel tevreden over zijn.Geralt - Pixabay

Mijn aantekeningen maar weer opgezocht, want ik had ergens nog een half plan over inspiratie, dat blijken dus twee halve plannen te zijn. Eentje waar het enthousiasme vanaf straalt. Hee, toen had ik een beter humeur!
Er is maar één ding dat helpt op dit moment: cappuccino.

De cappuccino helpt. Bij het doorlezen van een artikel krijg ik een idee voor het beeld bij mijn #WOT blogjes. Donderdag uitwerken bij de eerste #WOT van het jaar.

En na de toneelrepetitie beslis ik dit toch te publiceren. Uiteindelijk komt het er toch op neer dat je plezier hebt in waar je mee bezig bent. En zelfs op een dag als deze is schrijven toch weer ongeveer  het leukste wat er is.

Terugblik 2015 en vooruitzicht 2016

Begin 2015 had ik een jaaroverzicht gemaakt voor 2014 en ik wilde er ook één maken voor 2015. Gezien het feit dat ik 2015 te maken had met een enorme hoeveelheid inspiratie in tegenstelling tot vorig jaar wordt het een gevuld jaaroverzicht.

Bloggen
Goede voornemens zijn niet echt mijn ding. Op 1 januari vertellen dat je iets gaat doen en daarvoor iets gaat laten, nee, gaan we niet doen. Maar qua bloggen had ik me wel iets voorgenomen:

“Voornemen voor 2015: ietsje meer bloggen.”

Nou, dat is gelukt. Kwam ik nog wat haperend op gang, zo halverwege 2015 kwam er een tsunami aan blogs. Op mijn afvalblog 61 berichten. Ik heb in juni zelfs twee weken lang elke dag geblogd. Op mijn andere blog, Stukjes, heb ik 36 blogs geplaatst en dat lijkt niet veel, maar is wel mijn topjaar. Ik blog al sinds 2003, en mijn vorige topjaar was 2009 met wel 33 blogs.
Ik ga me niet ernstig druk maken over bezoekcijfers omdat ik erg onregelmatig heb geblogd in de loop der jaren. Er is één topper dit jaar, en dat was mijn blog “Over UDC en andere dingen die voorbijgaan” met 221 bezoekers.Bron: Pixabay
Wat wil ik in 2016 gaan doen? Vooral regelmaat in de tent gaan brengen. Kijken of ik elke week kan meedoen met #WOT, Writing on Thursday. Een wekelijkse deelname aan #50books kan ook een uitdaging worden. Mijn project over romans en toneel loopt nog steeds, omdat er nog steeds nieuwe boeken verschijnen. En verder wil ik meer bloggen over mijn vak. Ik heb er tot nu toe weinig over geschreven, maar ook hier ligt nog veel om me over te verbreden en te verdiepen.

Inspiratie
Ik had een writers block van hier tot Tokyo en schreef niet meer, zelfs al had ik er tijd voor, het weinige dat ik schreef, kostte enorm veel moeite. Dat werd in het begin van 2015 al wat minder. In juni begon het te kriebelen bij een maandagse blogpraat en besloot ik dagelijks te bloggen. Niet op Stukjes waar ik over #50books, #WOT en andere dingen schreef, maar op mijn andere blog waar ik erg weinig had geschreven: mijn afvalblog dat ik al sinds 2009 heb. De aanleiding, het sporten en afvallen waar ik al een jaar mee bezig was, kreeg een extra dimensie doordat ik een ander dieet kreeg van mijn personal trainer. Dat dagelijkse bloggen hield ik twee weken vol, daarna werd het minder en vanaf september had ik een routine van een wekelijks blog. Daar heb ik ook een jaaroverzicht van gemaakt. Ook daar wil ik wekelijks blijven bloggen. En ik wil meer met beeldmateriaal gaan werken. Ik heb me er het laatste jaar weinig druk over gemaakt, maar het maakt een blog wel leuker.
Ik heb weer plezier gekregen in schrijven, iets dat ik al vanaf de lagere school leuk heb gevonden, maar was kwijtgeraakt.

Eigen domein
Voor iemand die niet van voornemens houdt, had ik er eigenlijk al jaren een, en dat was een eigen domein en op WordPress gaan bloggen. Dat is dus in 2015 eindelijk gebeurd, een domeinnaam, www.alimolenaar.nl, WordPress en een host. Na wat discussies tijdens een maandagse blogpraat kon ik eigenlijk niet om Justhost heen. Dat WordPress zorgde voor wat nieuwe scheldwoorden, maar mijn wijze webraadgever drspee, zorgde ervoor dat het in goede banen werd geleid. Ik heb nu twee blogs /Stukjes en /Ali die nog niet helemaal klaar zijn qua inrichting, maar er wel zijn.

Haghespel
Haghespel moest anders, omdat ook daar het me de grootste moeite kostte om stukken te schrijven. En het roer is ook drastisch omgegooid, er is een nieuwe redacteur bijgekomen die enorm enthousiast is en ik stop met recensies schrijven. Zat andere leuke dingen om over te schrijven, maar geen lastige recensies meer. Ik blijf wel hoofdredacteur, het regelen vond en vind ik leuk.

Goodreads
Met bewondering kijk ik naar vrienden bij Goodreads, de online boekencommunity, die enorme challenges hebben, 150 boeken, 200 boeken en ga zo maar door. Ik had hem voor 2013 op 50 gezet, had dat bij lange na niet gehaald en besloot dat bij te schaven:

“Voor 2015 ga ik die challenge op 20 zetten, ietsje realistischer.”

Voor 2016 heb ik hem vandaag weer ingesteld en ik ben nog steeds realistisch, 25 boeken is genoeg. Ik heb nog genoeg te lezen, niet alleen in mijn eigen boekenkast, maar ook in mijn verlanglijstje bij Goodreads. Voor mensen die van lezen houden is Goodreads een leuke community. Ga je mee lezen? Zoek me op bij Goodreads.