Een story over Instagram

Geplaatst op 23 april 2020 door Ali

Het ging vanochtend over stories in de Instagram live van Elja, en daar was het een tijdje terug ook al over gegaan. Toen had ik gezegd dat ik mijn eerste story nog moest maken. Daar was het dus nog steeds niet van gekomen. Vanochtend werd me verteld dat je er gewoon mee moest beginnen en dat het zo LEUK is.

Wat is een story op Instagram?

Wat is een story eigenlijk? Het is een reeks bewerkte foto’s, video’s en gifjes die na 24 uur in principe weer verdwijnen. Door alles achter elkaar te zetten kan je een verhaal vertellen. De beelden spelen achter elkaar af en vormen een video. Je kan hem door swipen door gewoon op het scherm te tikken. Je kan hem stoppen door je vinger op het scherm te zetten, wel makkelijk met veel tekst. Stories worden gemaakt door heel veel Instagrammers en ik kijk ze ook graag. De stories worden vaak ondertiteld, dat is een groot voordeel als je zoals ik op je werk die dingen zit te bekijken. Ik kijk zonder geluid.

Mijn eerste story

Ik ben geen specialist, dus ik heb me voorbereid door wat informatie te verzamelen. Elja heeft iets geschreven over stories maken. Marketingfacts heeft de ultieme beginnershandleiding voor stories. En ja, het is zo gebeurd, foto maken, op verzenden drukken, klaar en gedeeld voor ik er erg in had hoe je foto’s moest toevoegen. Voor de tweede heb ik foto’s uit mijn galerij gevist, tekst toegevoegd en deze gedeeld. Zo, dat is makkelijk! Ja, totdat ik verder ga lezen in de handleidingen en zie dat ik hashtags kan toevoegen, stickers en van alles en nog wat. Oh, en ik kan ook filmpjes maken. Mezelf op bewegend beeld vind ik ongeveer het ergste wat er is, dus dat ga ik denk ik nog niet doen. Maar die stickers zijn wel wat, want dan kan je bijvoorbeeld een vraagsticker toevoegen waar de kijker iets in kan typen. En je kan gifjes toevoegen, een superkorte video van 3 seconden die blijft herhalen en die kan je zelf ook maken! Dat wordt wat voor de gevorderde klas. Voorlopig eerst maar kijken hoe dit gaat. Want die eerste story is een feit en ik ga nog wel meer experimenteren.

Het wordt voor mij een uitdaging, deze maand, want ik heb besloten elke dag te bloggen. Voor afleiding, concentratie-oefening en gewoon voor de lol. Niet alleen op dit blog, maar ook op mijn andere blog, dat ik normaal voor sport en voeding reserveer. Dit is aflevering 23, hier kan je aflevering 22 vinden.

Over het verband tussen sociale media

Geplaatst op 18 april 2020 door Ali

Ik blog dus ik besta. Zoiets? Ik ben niet heel productief vanochtend. Meestal ben ik op zaterdag eerst een paar uur bezig met de Volkskrant, nu heb ik eerst een uur lang met een vriendin gebeld. Vervolgens ben ik op de computer bezig met sociale media.

Instagram live

De afgelopen weken is Elja live gegaan op Facebook en de laatste weken op Instagram. Ze vertelde over alle soorten sociale media. Ik heb elke aflevering gezien en heb veel geleerd en veel op mijn to do lijstje gezet. Een lijst die steeds langer wordt en waar ik echt eens over na moet denken. Want die live sessies heeft Elja opgezet voor ondernemers die met sociale media beroepshalve bezig zijn en hobby lui als ik kunnen er dingen uit oppikken. Doe er je voordeel mee. Daar wringt het een beetje bij me. Want wat kan ik er mee doen? Het is mij namelijk wel duidelijk geworden dat ik niet echt een verband leg tussen de verschillende media die ik gebruik.

Mijn eigen kanalen

Ik zit op Twitter en doe daar van alles. Op Instagram ben ik puur voor de lol bezig. Facebook is voor van alles en nog wat, maar daar doe ik meer in groepen dan op mijn eigen profiel. Mijn LinkedIn profiel heb ik in tijden niet bijgewerkt, lees, sinds ik weer een baan heb. Op Flickr heb ik een account dat ik voornamelijk voor mijn blog gebruik. Op Pinterest heb ik een profiel en pin ik voornamelijk haakpatronen. Ik ben juist deze maand heel actief aan het bloggen – want ja, elke dag een blog – maar ik laat weer na het te promoten. Terwijl ik daarvoor weer een heel handig account heb bij Hootsuite, waar je kan plannen wanneer je berichten gepromoot worden in verschillende kanalen. Luiheid? Ik weet het niet. Het ligt natuurlijk ook wel een beetje aan het feit dat ik er niet beroepsmatig mee bezig ben. Het is altijd een hobby geweest, bij mijn vorige baan ben ik er wel mee bezig geweest en ik wilde erin door, maar dat is niet gelukt. Ik blijf dus een beetje steken, ook met dit stuk trouwens, want ik merk dat dit maar een begin is. Want hoe ga ik die kanalen aanpakken en er wat meer één lijn intrekken? Ik mag erover nadenken.

Dit was 2019 en trouwens ook 2018

Geplaatst op 1 januari 2020 door Ali

Ik was – weken geleden – dit blog gestart met een negatief verhaal van wat ik allemaal niet had gedaan in 2019. Eén van die dingen was een jaaroverzicht maken over 2018. Dat is dus de reden dat ik 2018 ook nog aanhaal in dit overzicht. Maar voor de rest stop ik met negatief doen. Wat heb ik allemaal gedaan? Veel gelezen en veel geschreven. Ik heb meegedaan aan leesacties, de Maand van de Klassieker in 2018, de Maand van de Surinaamse Literatuur in 2018 en 2019. In 2019 heb ik die zelf georganiseerd. In maart 2019 was het Nederlands wat ik las. Verder heb ik nog meegedaan aan leesacties voor boeken, bijvoorbeeld Anna Boom van Judith Koelemeijer en De paradox van geluk van Aminatta Forna.

De Russen

Het was ineens in de mode. Russische boeken. Dat kwam omdat de nieuwe vertaling van Anna Karenina door Hans Boland gepubliceerd werd. En daarvoor werd een leesactie georganiseerd. Leuk om mee te doen, en leuk om Anna Karenina te lezen, een verhaal dat ik wel globaal kende, maar nooit had gelezen. Hans Boland heeft ook een boek over zijn vertaling gepubliceerd.
Het maakte nieuwsgierig naar een ander Russisch meesterwerk, namelijk Oorlog en Vrede van Leo Tolstoj, een boek waar ik in mijn middelbare schooltijd ooit aan was begonnen, maar nooit had uitgelezen. Maar ik heb het nog niet uitgelezen, terwijl ik de besprekingen van deel één en twee wel heb gepubliceerd.
Fjodor Dostojevski, Misdaad en straf, was er ook zo’n Russische klassieker die door Hans Boland is vertaald. Ik was uitermate gecharmeerd van zijn vertaling van Anna Karenina, vandaar dat ik deze ook wilde lezen. Ik heb het in twee delen besproken, namelijk hier en hier. Het boek over de vertaling heb ik ook gelezen en die bespreking is hier te vinden.

Verhalen schrijven

Ik kreeg er zin in, in 2018 en 2019, verhalen schrijven. Stiekem was dat natuurlijk altijd de bedoeling geweest van dit blog. Nog stiekemer wil ik natuurlijk een boek schrijven, maar daar is nog even het probleem mee dat ik geen idee heb wat voor boek. Ik hou het even bij verhalen op dit blog. Ik heb de #WOT (Write on Thursday) er regelmatig voor gebruikt. In 2018 kreeg ik de smaak te pakken voor Dineke in mijn kerstverhaal bij Martha. Dineke kwam regelmatig terug, namelijk in mijn Een verhaal in twintig dagen #twentydaystory, in een #WOT over hitte, en in een #WOT over onderweg. Ze speelde een bijrol in mijn kerstverhaal van 2019.

Mijn favorieten van 2018 en 2019

Martha had een leuk idee: ze wilde in 20 dagen een verhaal gaan schrijven. Zij schreef in het Engels, ik ging in het Nederlands schrijven. Het verhaal wist ik nog niet, wel de hoofdpersoon, Dineke die ook de hoofdpersoon in mijn eerste kerstverhaal was.. Ik begon aan Een verhaal in twintig dagen #twentydaystory op 5 juni 2019. Alles bij elkaar heb ik er 22 dagen aan besteed. Op twee dagen lukte het niet te schrijven. Een andere favoriet hoort hier bij, namelijk de bijlage over het schrijfproces.
Mijn kerstverhalen. Ook dat was een schrijfopdracht van Martha, en de beide verhalen zijn niet alleen op haar blog gepubliceerd, maar ook op mijn site. Die van 2018 met Dineke staat hier, en het verhaal van 2019 met Heleen hier.
Op de site van Hoofdstuk12 werd ik als boekblogger in het zonnetje gezet.
De eerste keer dat ik dit heb gedaan, 21 gewetensvragen beantwoord.
Mijn serie over minibiebs. Een blog van Raymond Snijders over minibiebs in zijn woonplaats Deventer leidde tot de inspiratie en drie blogs over minibiebs in Den Haag en Rijswijk. Ik wil de serie voortzetten in 2020.

Haghespel

Het zat er eigenlijk al een tijdje aan te komen. We zijn in 2019 gestopt met Haghespel. Het kwam er eigenlijk op neer dat we geen energie meer over hadden om erin te pompen. Iedereen was aan het weifelen over het hoe en waarom van recensies. We zaten te twijfelen of mensen het nog wilden lezen. De beslissing viel in mei, we hebben het toneelseizoen afgemaakt en dat was dat. Ruw geteld heb ik sinds december 2000 aan 150 nummers meegewerkt als eindredacteur / hoofdredacteur / recensent. Het was in het najaar even wennen dat ik niets te verzamelen en te schrijven had, maar het is goed geweest.

Instagram

Ik heb al jaren een Instagram account, dat ik wisselend gebruik. Dan weer weken niet, dan weer een paar achter elkaar. Sinds een paar maanden plaats ik elke woensdag een foto, hetgeen me de waarde heeft laten inzien van een voorraad foto’s aanleggen. Het kost af en toe moeite. Hier hoop ik trouwens wel mee door te gaan in 2020.

Toekomstplannen

Verhalen schrijven, minibiebs bekijken, recensies van boeken, Oorlog en Vrede uitlezen, mee blijven doen aan de #WOT die in 2020 door Irene georganiseerd gaat worden. En verder ga ik gewoon zien. Ik wil proberen wat meer te schrijven dan afgelopen jaren, want het was niet veel. Ik geloof toch dat je bezoekers op je site binnenhaalt door regelmatig te publiceren. Voornemen dus. Maak een mooi jaar van 2020.

Foto: #WOT deel 7

Geplaatst op 16 februari 2018 door Ali

Beantwoorden

Mijn werkster zag deze week een trouwfoto van mijn ouders en vertelde me dat ik op mijn moeder lijk. Ik zie dat nooit. Ik kijk naar die foto en denk, ja, het kan wel kloppen. Maar dat denk ik ook als iemand me vertelt dat ik op mijn vader lijk.

Foto ~ 1) Afbeelding 2) Afbeelding van een persoon 3) Afdruk 4) Beeldopname 5) Beeltenis 6) Fotografisch portret 7) Grieks voorvoegsel 8) Illustratie 9) Kiek 10) Kiekje 11) Momentopname 12) Opname 13) Persoonsafbeelding 14) Plaat 15) Plaatje 16) Portret 17) Positief beeld 18) Shot 19) Snapshot 20) Uitvergroting 21) Vakantieherinnering 22) Zichtbare voorstelling.

Herinneringen

Mijn ouders zijn getrouwd in november 1957 en als ze waren blijven leven hadden ze dus in 2017 hun zestigjarig trouwfeest gevierd. Ik ben in 1964 geboren, als jongste van de vier kinderen.

Ze waren er niet idioot vroeg bij, mijn ouders. Dat kan hebben gelegen aan het feit dat mijn vader na WO II eerst vier jaar naar Nederlands-Indië mocht, voor zijn dienstplicht. Hij werd acht dagen na zijn huwelijk 32, mijn moeder was 27. Kinderen kwamen wel volgens de verwachting. Oudste broer is in januari 1959 geboren.

Vragen

De foto levert wel vragen op. Ik zit er naar te kijken en zit me ook te bedenken: hoe zijn ze elkaar tegengekomen? Twee mensen uit verschillende kerken in een tijd dat zo’n kerk wel degelijk belangrijk was. Ze hadden overeenkomsten: allebei uit grote gezinnen, mijn vader zeven broers en zussen, mijn moeder twaalf broers en zussen. Allebei bijna de oudste, want er zat nog een zus boven. En wat is er dan allemaal gebeurd tussen die eerste ontmoeting en dit huwelijk dat ruim zestig jaar geleden plaatsvond? Het maakt nieuwsgierig en het is jammer dat ik het ze niet meer kan vragen.

Iedere donderdag publiceert @drspee een woord waar je over mee kunt bloggen, vloggen, ploggen of op een andere manier kunt meedoen. WOT betekent Write on Thursday. Het woord van deze week staat hier.

Kijk ook nog even in mijn Flickr photostream als je wilt weten of ik op mijn moeder lijk.

Zeven dagen zwart-wit foto’s

Geplaatst op 23 november 2017 door Ali

Het is een hobby van me, waar ik me in het verleden veel mee heb bezig gehouden: fotografie. Ik heb zelfs foto’s gemaakt bij toneelstukken. De laatste jaren was het wat minder. Maar nu heb ik mijn camera er weer bij gepakt. Ik werd namelijk getagd in een Facebook foto-actie: zeven dagen lang zwart-wit foto’s publiceren, geen personen op de foto, geen uitleg, een situatie uit het dagelijks leven. En dat vond ik leuk. Vanaf de derde dag ging ik de foto’s ook op Instagram delen, daar zien dan toch weer andere mensen die foto’s. Die uitleg mocht wel in een blog vond ik.

Dag 1

De boom voor mijn huis was gekapt dit voorjaar. Het arme ding was dood en volslagen scheef en werd weggehaald met de belofte dat er een nieuwe boom zou komen. En die werd dus vorige week geplant. Met het bijbehorende zonnetje word je dan zelfs blij van een zwart-wit foto.

Dag 2

Het mag zonnig zijn, het is wel herfst ja. Dus die bladeren blijven vallen en liggen en waaien, zoals je ziet als je de foto beter bekijkt.

Dag 3

Mijn vensterbank met de twee vetplantjes die ik een tijdje terug heb gekocht en het boter, kaas en eieren spelletje bestaande uit koeien die ik voor een verjaardag heb gekregen. Je hebt een koeientic of je hebt hem niet.

Dag 4

Maandag. Ik was niet lekker, had me ziek gemeld en zat op de stoel voor het raam. Buiten wil je niet zijn, want wat was het zeldzaam slecht weer maandag. Het is geen moment droog geweest. En wat is het dan rond een uur of drie enorm druk bij die school bij mij in de straat, want al die kindertjes – of hun ouders – mogen toch niet nat worden.

Dag 5

Dinsdag was het nog niet echt lekker weer en dan kan je zien aan de fietsenstalling op mijn werk, waar de regenpakken over de fietsen te drogen hangen. De voorste is trouwens mijn elektrische fiets.

Dag 6

Het trappenhuis op mijn werk. We hebben daar twee trappenhuizen, de ene met een betonnen trap, de andere, deze dus, met een houten trap en kunstzinnige lampen. Ik heb er een paar moeten nemen voor ik tevreden was, maar als ik er nu naar kijk word ik er Escheriaans tureluurs van.

Dag 7

Donderdag is een sportdag, zeker als ik de hele week nog niet in de sportschool ben geweest. Ik wilde eerst een foto van de kleedkamer maken, van de rijen en rijen aan kastjes, maar je wilt niet geloven hoe druk het kan zijn. Het was gewoon onmogelijk een foto te maken zonder personen erop. Dan maar mijn eigen kastje.

De hele serie staat in mijn Flickr photostream.

Plaatjes kijken: #50books, vraag 39

Geplaatst op 19 oktober 2016 door Ali

Sommige boeken hoef je niet te lezen, die mag je bekijken. Beeld is belangrijk voor een mens. Ik lees een boek en vertaal het in mijn hoofd in beeld. Een verfilming kan dan tegenvallen, dat zijn andere beelden dan je zelf in je hoofd had. En deze vraag gaat onder andere over beeld. Beeld vertelt vaak meer dan woord.

Vraag 39: Lees je weleens andere boeken dan boeken met tekst? En is dat dan nog lezen?

Hendrik Jan bedoelt hier ook muziekboeken mee, maar die heb ik niet, wel boeken met alleen beeld.

Fotografie

Pan Sok, teksten Bert Jansma, Theaterfotografie. Uitgeverij Unieboek, 2001.

Pan Sok is een fotograaf die al jaren theatervoorstellingen fotografeert. Dit boek, in 2001 verschenen, geeft een prachtig beeld van al die voorstellingen. Veel van zijn foto’s zijn in zwart-wit. Toen ik net kwam kijken bij toneel – bijna 25 jaar geleden – was dat een soort wet. Kleur leidde maar af van het beeld. Tegenwoordig wordt er toch veelal in kleur gefotografeerd. Er staan werkelijk prachtige foto’s in, waarmee oude voorstellingen weer tot leven worden gewekt.

Het beste uit Life. Time-Life Books, 1981.

Het tijdschrift Life heeft van 1936 tot 1972 bestaan. Het is een tijdschrift waarin beeld heel belangrijk was. Dit boek laat de beste foto’s zien die in Life zijn verschenen. Het laat een tijdsbeeld zien van de bijna veertig jaar dat het blad heeft bestaan. En er staan werkelijk prachtige foto’s in.

Daniel and Susan Cohen, Hollywood Hunks and Heroes. Bison Books, 1985

Toegegeven, deze is een beetje smokkelen, er staat namelijk ook heel veel tekst in. Maar het is wel één van de leukste boeken om door te bladeren en plaatjes te kijken. Het is ruim twintig jaar oud en dat betekent dat er vooral oudere hunks tussen zitten. Bijvoorbeeld Sean Connery waar ik persoonlijk graag naar mag kijken. Maar ook Clark Gable. En Robert Redford op deze omslag is ook niet te versmaden.
Er zitten ook foto’s tussen waar je wel even van kan schrikken. Wat denk je van Tom Selleck zonder snor?

Dat zijn een paar boeken die zich voornamelijk richten op beeld.

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter in 2013. Martha nam het in 2014 over en in 2015 ging Peter zelf weer verder. Hendrik Jan heeft het overgenomen in 2016. Deze vraag staat hier.

Stukjes

Tag archieven: fotografie