Verlangen naar verboden vruchten in boeken: #WOT en #50books

Conversatie tussen Martha en Ali: “Druk gehad, Ali?”
“Ja, dat klopt wel, hoe weet je dat?”
“Nou, je combineert twee #WOT weken en een #50books vraag in één blog.”
Ik kan het me zomaar voorstellen.

#WOT 12 en 13, verlangen en boek

De #WOT van vorige week was verlangen, maar ik had het wat druk. Weken van veel afspraken, veel toneel (voorstelling volgende week), veel werk en weinig slapen braken me op. Ik kwam dus tot verlangen naar twee weken slapen en verder niet. De #WOT van deze week was boek, en toen kreeg ik plotseling een verlangen naar een boek. Ik ben donderdag de stad in gegaan en heb drie boekhandels in het centrum van Den Haag bezocht, Paagman, Van Stockum en American Book Center. Bij Van Stockum vond ik een boek dat op mijn verlanglijstje stond. En daar kreeg ik ook het Boekenweekgeschenk, prachtig verpakt in verboden vruchten papier.

#50books verboden vruchten

boekVerboden vruchten is het thema van deze boekenweek. En Martha wilde het bij #50books er ook over hebben. Want de vraag was: Van welk boek kreeg of krijg jij rode oortjes? Dan vraag je eigenlijk nog meer, namelijk vind ik het nodig een boek te lezen waarin seks een prominente rol heeft? Ik ben lang geleden een beetje afgeknapt op de Nederlandse literatuur juist vanwege de gewoonte overal maar een flinke portie ongegeneerde seks in te gooien. Ook Nederlandse films hebben lang die reputatie gehad. Ik word daar hoogstens moe van en heb de neiging zulke boeken maar over te slaan. Donderdagmiddag werd mijn verlangen naar een boek dus vervuld met een boek van Neil Gaiman, Norse Mythology, en met Makkelijk leven van Herman Koch.

Iedere donderdag publiceert @drspee een woord waar je over mee kunt bloggen, vloggen, ploggen of op een andere manier kunt meedoen. WOT betekent Write on Thursday.
De leesvraag #50books is een initiatief van Peter. Dit jaar worden de vragen door Martha gesteld. #WOT en #50books kan je op Martha’s site terugvinden.

Verbanden in een boek: #50books vraag 12

Ik moest deze week op heel veel dingen letten. Ik had namelijk een idioot drukke week, niet alleen op mijn werk, maar ook ’s avonds. Ik zat elke avond wel ergens en had verder nergens tijd voor. Toen vervolgens alle afspraken voor het weekend ineens wegvielen sprong ik een gat in de lucht. Tijd voor een boek.

Vraag 12: Waar let jij op bij het lezen van een boek?

Soms ben ik zo lang bezig met een boek dat ik aantekeningen zou moeten bijhouden. Wie hoort bij wie, wie heeft ruzie met wie. En die persoon die nu weer in het boek komt, ik had toch al eerder over hem gelezen. Dan moet ik teveel letten op alle verbanden.

Malice

leesmomentMalice van John Gwynne is er zo een. Goodreads leert me dat ik in augustus 2016 hier al in begonnen ben. Ik heb het boek zelfs genoemd in een vorige #50books vraag. Toen heb ik meteen ongeveer 100 bladzijden gelezen en sindsdien… heb ik het laten liggen. En dat is in dit boek geen aanrader. Elk hoofdstuk heeft de naam van één van de personages als titel. Het hoofdstuk wordt met het gezichtspunt van dat personage verteld, met als gevolg dat je in elk hoofdstuk moet schakelen. En de verbanden weer kwijt bent. Het boek is interessant genoeg om te blijven lezen, maar om het goed te doen moet ik eigenlijk overnieuw beginnen. Ik ben hier en daar kwijt wat personages met elkaar te maken hadden.

Verbanden

Daar let ik dus op. Nieuw personage? Waar komt die persoon vandaan? Komt hij nog terug? Dat is namelijk zeker in Malice een relevante vraag, omdat ik daar na zo’n 200 bladzijden weer iemand tegenkwam uit het begin. En ook belangrijk: minstens één personage moet voor mij sympathiek overkomen. Ik haak af als er geen leuke mensen inzitten.

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter. Hij heeft de vragen in 2013 en 2015 gesteld. Martha stelde ze in 2014, Hendrik Jan in 2016. Dit jaar worden de vragen door Martha gesteld. Deze vraag staat hier.

Naar bed: #50books vraag 11

Ik zat aan de #50books vraag te denken toen ik de Margriet van deze week aan het lezen was. Drie dames waren aan het woord en vertelden heel vrolijk dat ze het liefst in bed lazen. Eén ervan ging zelfs het liefst elke avond om acht uur naar bed om maar te kunnen lezen.

lezenVraag 11: Wat is jouw favoriete leeshouding?

Ik lees graag ’s avonds in bed. Lekker op mijn zij liggend, boek in hand. Het is iets dat ik eigenlijk niet moet doen als ik de volgende dag moet werken. Ik loop het risico dat ik blijf lezen. En het enige nadeel daarvan heb ik gisteravond ook weer ondervonden. Dat je met boek in hand wakker wordt en ontdekt dat je geen bladzijde verder bent gekomen. Toen ben ik maar gaan slapen.

Meerdere houdingen

De een na beste houding is in de stoel bij het raam. Boek op schoot en lezen maar. Uitzicht op de straat, als de zon schijnt zit ik daar in het zonnetje. Ik heb daar menig boek uitgelezen, maar word daar af en toe wel afgeleid door wat er in de straat gebeurt. Vooral op zondag is er afleiding door de Afrikaanse kerk in de straat. De dames die dan langslopen hebben vaak prachtige jurken aan.

Een goede tweede houding is de bank, kussen op schoot en daar mijn boek op. Dat gaat ook prima, nadeel is alleen dat ik daar ook tv kijk. Vaak gaat dus de tv aan en wordt het boek weggelegd.

Afleiding

Ik voel mee met Jannie, wat zij heeft heb ik ook. Ik kon me vroeger compleet verliezen in een boek. Nergens geen afleiding van, alleen maar dat boek, die bladzijden, het verhaal, heerlijk. Tegenwoordig is er veel afleiding, de radio, de tv, die telefoon met Twitter, Wordfeud, internet.

Oh, en het schattige borduurwerkje? Dat blijk ik al eerder gebruikt te hebben, bij een #50books vraag over sneller lezen. Maar dit werkje, door een inmiddels overleden ex-schoonmoeder gemaakt, is te toepasselijk om niet weer te gebruiken.

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter. Hij heeft de vragen in 2013 en 2015 gesteld. Martha stelde ze in 2014, Hendrik Jan in 2016. Dit jaar worden de vragen door Martha gesteld. Deze vraag staat hier.

Rouw over een boekenheld: #50books, vraag 9

Heb ik een gevoel van rouw over de dood van een romanpersonage, vraagt Martha. Het leven gaat door, ook in boeken. Het is onvermijdelijk, er gaan wel eens personages dood in boeken.

Vraag 9: Heb jij wel eens gevoelens van rouw gehad, omdat een personage uit je boek overleed?

Een goed boek – en dat is bij ieder een ander boek – kan je meesleuren met de personages. Je kan er sympathie voor opvatten, je kan het ook rotpersonages vinden, gevoelens krijg je ervoor. Maar een gevoel van rouw, nee, dat heb ik nooit gehad. Tranen heb ik wel gelaten om de dood van een romanpersonage, maar dat is uitzonderlijk. Jet in Schoolidyllen was zo’n uitzonderlijk geval en dat heb ik ook beschreven.

Nijdig

Prince of the BloodIk kan wel nijdig worden op een schrijver omdat hij een persoon onnodig laat doodgaan. Raymond Feist is daar goed in. De man heeft veel boeken geschreven waar oorlogen een grote rol in spelen. Deze fantasy-auteur laat in Prince of the Blood een personage doodgaan en dat zag ik niet aankomen. Locklear is de vriend van James of Jimmy, voor mij één van de leukste personages uit de Feist boeken. Locklear wordt in dit boek vermoord, en dat was voor mij onverwacht en onnodig. De boeken van Feist werden wat minder leuk. Vervolgens laat hij in Shards of a Broken Crown Jimmy met zijn vrouw doodgaan. Toen werd ik helemaal nijdig. Het personage dat voor mij de boeken van Feist tot een feest maakten en hij gaat dood. Moet ik nog zeggen dat Feist voor mij niet meer zo leuk is?

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter. Hij heeft de vragen in 2013 en 2015 gesteld. Martha stelde ze in 2014, Hendrik Jan in 2016. Dit jaar worden de vragen door Martha gesteld. Deze vraag staat hier.

Boeken om naar uit te kijken: #50books vraag 8

Met vier jaar #50books vragen is het onvermijdelijk dat er vragen opnieuw voorbij komen.

Naar welk boek dat dit jaar (2017) uitkomt, kijk jij uit en waarom?

Zuchtend heb ik mijn antwoord van vorig jaar er maar bij gepakt. En gelukkig is er wel wat uitgekomen. Dragon Spawn van Eileen Wilks is uitgekomen en geëindigd met zo’n cliffhanger dat ik haar uit nijd een ster minder op Goodreads heb gegeven dan ik oorspronkelijk van plan was. Dragon Blood, het vervolg komt – misschien – eind 2017 uit. Ik haat series.

Het betere werk

boekenNamelijk het niet-seriewerk: Juliana. In huis, aan begonnen, maar nog niet echt tijd voor gehad. Het werk waar ik in vorige jaren naar uitkeek: Written in my own heart’s blood van Diana Gabaldon. En zo kan ik nog wel een aantal titels opnoemen. Eind vorig jaar heb ik mijn boekenkast opgeruimd. Toen kwam ik toch wel een behoorlijk aantal boeken tegen die ik nog niet had gelezen. Ik heb mezelf op rantsoen gezet. Geen boeken meer kopen… In ieder geval niet zo veel… Elk jaar komen er wel boeken die je echt wel wil hebben, maar gelukkig staan er voor dit jaar niet echt boeken op het programma. Om je vraag dus te beantwoorden, Martha, ik kijk dit jaar niet echt uit naar specifieke boeken.

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter. Hij heeft de vragen in 2013 en 2015 gesteld. Martha stelde ze in 2014, Hendrik Jan in 2016. Dit jaar worden de vragen door Martha gesteld. Deze vraag staat hier.

Schurken: #50books vraag 7

Zondag, de dag waarop de nieuwe #50books vraag wordt gesteld. Een vraag die met ditmaal toch met wat problemen opzadelde.

Vraag 7: Wie is jouw favoriete schurk?

Schurken in soorten en maten

  • Wild JusticeDe onzichtbare wereldveroveraars: Sauron, uit The Lord of the Rings. Een soort waar ik nooit veel van heb begrepen, want wat is er voor lol aan opperschurk in een leeg geplunderd land te zijn.
  • De enge schurken: ik noem hem toch maar even: Voldemort, uit de Potterboeken. Vond ik perfect in de film. Maar wel een macht tot de elfde machtfiguur waar ik ook niets van begrijp.
  • De niets ontziende schurken: Wild Justice van Wilbur Smith is me altijd bijgebleven door de manier waarop de schurk een moord pleegde: puur voor het effect.
  • Financiële schurken: snel rijk worden op een niet zo leuke manier die anderen schade aanbrengt. Helaas tegenwoordig nonfictie, zie bijvoorbeeld Dit kan niet waar zijn van Joris Luyendijk.

En je lieveling, Ali?

Ja, daar hebben we het probleem. Ik heb geen lievelingsschurk. Ik ben dol op branieachtige jongens die het predicaat schurk nog niet verdienen. Zie bijvoorbeeld Jimmy in de Raymond Feist boeken, en Gooseberry in de Octavius Guy boeken van Michael Gallagher. Charmante schurken, een soort dat zo toegevoegd kan worden aan het bovenstaande lijstje. Maar voor de rest zijn de helden meer mijn favorieten.

Je gaat ervan lezen

Deze zaterdagochtend is gevuld met huis opruimen, hachee maken, een was in de wasmachine gooien, notulen van vergaderingen afmaken, posters maken en weer beginnen in Wild Justice van Wilbur Smith. Mijn Goodreads currently-reading lijst staat op twaalf.

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter. Hij heeft de vragen in 2013 en 2015 gesteld. Martha stelde ze in 2014, Hendrik Jan in 2016. Dit jaar worden de vragen door Martha gesteld. Deze vraag staat hier.

Gedesillusioneerd door een film: #50books vraag 6

Boekverfilmingen, niets is zo makkelijk voor filmmakers, er is tenslotte al een verhaal. En niets is ook zo moeilijk als je naar de ongezouten commentaren luistert.

Raak jij ook zo gedesillusioneerd als je na het lezen van een boek de film kijkt?

Boek na de film

Ik raak niet zo snel gedesillusioneerd. Een boek is iets anders dan een film. Van de beste boekverfilmingen heb ik eerst de film gezien en ben vervolgens het boek gaan lezen. Dat was het geval met The Lord of the Rings. Ik had al twee films gezien voor ik aan de boeken begon. De films zijn goed, de boeken zijn goed. Andere filmkijkers denken er anders over, die vervloeken de verfilmingen van Peter Jackson. Dat komt vooral omdat hij in hun ogen essentiële delen van de boeken eruit heeft gelaten.

Film na het boek

Een film waar ik mild teleurgesteld van was, was Miss Peregrine’s Home for Peculiar Children, naar de boeken van Ransom Riggs. Niet alleen had Tim Burton drie boeken in één film gegooid, gerommeld met de diverse eigenschappen van de kinderen, maar ook nog eens een ander einde aan de film gemaakt. Een redelijk zouteloos en nutteloos romantisch einde. Amusant, leuk, maar mild teleurstellend. Dat komt ervan als je eerst als een trein door drie boeken heen gaat en vervolgens de film bekijkt. Het was niet mijn idee van een verfilming, daar was toch meer van te maken.

Eigen beeldvorming

Als ik goed in een boek zit heb ik er een beeld bij. Ik vorm ideeën bij de hoofdrolspelers en maak eigen beschrijvingen van landschappen. Dat zit me dus wel in de weg bij boekverfilmingen. Eerst een film zien en vervolgens het boek gaan lezen houdt teleurstellingen weg, is mijn ervaring. Een regisseur gooit er zijn eigen artistieke vrijheid overheen en dat is vaak niet mijn artistieke vrijheid.

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter. Hij heeft de vragen in 2013 en 2015 gesteld. Martha stelde ze in 2014, Hendrik Jan in 2016. Dit jaar worden de vragen door Martha gesteld. Deze vraag staat hier.

Grappige gedichten: #50books, vraag 5

Het is poëzieweek deze week en daarom besteedt Martha in #50books aandacht aan gedichten. Ik heb het al vaker gezegd, poëzie – niet mijn sterkste kant. Maar de vraag die ze stelt is wel leuk.

gedichtWelk gedicht vind jij het grappigste dat je ooit gelezen hebt?

Een vriendin heeft me ooit voor een verjaardag een kussensloop cadeau gegeven. Heel grappig zul je zeggen. En wat heeft dat er nou mee te maken? Op dat kussensloop stond een gedicht van Erik van Os.

Dag papegaai, zei de pinguïn
Dag papegaai, zei de papegaai.
Nee, zei de pinguïn, jij moet dag pinguïn zeggen
Nee, zei de papegaai, jij moet dag pinguïn zeggen.
Nee, zei de pinguïn, ik ben een pinguïn
Nee, zei de papegaai, ik ben een pinguïn.
Jij bent een papegaai, zei de pinguïn
Jij bent een papegaai, zei de papegaai.
Stomme papegaai, zei de pinguïn
Stomme pinguïn, zei de papegaai.

Ik heb trouwens een antiquarisch exemplaar, want op de site waar deze dingen te koop worden aangeboden, is dit ding niet meer te vinden, maar wel slopen met andere gedichten.

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter. Hij heeft de vragen in 2013 en 2015 gesteld. Martha stelde ze in 2014, Hendrik Jan in 2016. Dit jaar worden de vragen door Martha gesteld. Deze vraag staat hier.

Goeroes uit de kast: #50books vraag 4

Goeroes, je hebt ze in alle soorten en maten. Dieetgoeroes, zie bijvoorbeeld Fajah Lourens die rustig verkondigt dat een hongergevoel niet erg is. Rens Kroes die ons allen klei laat eten. De dames van de Green Happiness met hun menstruatie van de kip. Daar word ik nou niet happy van.

Vraag 4: Lees jij wel eens boeken van goeroes?

Op zondag verkondigde ik het al, dat ik wel een paar boeken van goeroes in de kast heb staan. Goeroes van diverse pluimage:

  • Dieetgoeroe Phil McGraw, of liever gezegd dr. Phil. Eerst vaste gast bij Oprah Winfrey, vervolgens kreeg hij een eigen show. Ik heb Voel je goed in je lijf: zeven sleutels voor de oplossing van je gewichtsproblemen. Aan de gave rug zie ik dat ik het niet echt heb stukgelezen, maar hij heeft wel nuttige tips, al verpakt hij die in veel, heel veel bladzijden.
  • Beweeggoeroe Arie Boomsma. Ik mag Arie wel, hij staat met een vrolijke grijns en gespierde armen die ik nooit zal krijgen op de voorkant van zijn boek Beweeg. Hij had behoefte zijn plezier in sport en gezondheid te delen en deed dat in dit boek. Lekkere recepten, leuke tips, niet haalbare dingen voor normale mensen, 100 squats over de hele dag bijvoorbeeld. Maar ook tips om mensen puur aan het bewegen te krijgen, al is het maar een trap oplopen in plaats van de lift te nemen.
  • Managementgoeroe Stephen Covey. Beken maar, iedereen kent The 7 Habits of Highly Effective People en bijna iedereen heeft het in de kast staan. Maar heb je het gelezen? Ik ben nog niet door het eerste deel heen gekomen en de zeven gewoontes beginnen in deel 2. Nog even doorlezen dus.
  • Ontwikkelingsgoeroe Ben Tiggelaar. Ik heb Dit wordt jouw jaar! maar uit de kast gehaald, zelfs helemaal gelezen en besproken. Een combinatie van nuttige dingen en open deuren.
  • Zelfgoeroe Annemarie Postma. Ik zit te twijfelen over haar goeroetitel, want het klinkt wel wat merkwaardig. Ik hou van mij heb ik gelezen in een periode dat ik wat minder in mijn vel zat. Ik heb er echt wat aan gehad.

De moraal van het verhaal? Blijf ze vooral lekker lezen, maar zorg wel dat je de nuance blijft zien. Bij ieder van deze boeken worden open deuren nog wijder open gegooid en ga je het licht zien van andere tips.

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter. Hij heeft de vragen in 2013 en 2015 gesteld. Martha stelde ze in 2014, Hendrik Jan in 2016. Dit jaar worden de vragen door Martha gesteld. Deze vraag staat hier.

 

Zit ik in mijn boek? #50books vraag 3

Het is een drukke week deze week. Vanavond heb ik een vergadering van mijn toneelclub gehad. Ik ben vastbesloten mijn sportschema weer op te pakken, dus zit ik morgenavond in de sportschool. Woensdagavond heb ik een repetitieavond. Donderdagavond heb ik vrij, maar heb ik ook hard nodig om tekst te leren. Het is dus eigenlijk verkeerd een boek te gaan lezen waar ik al weken in wil beginnen.

Vraag 3: Zit je al een beetje in het boek dat je nu leest?

Wijze lessen

Les 1: als je ’s avonds in bed nog wat wilt lezen: begin niet in een boek dat vermoedelijk erg leuk is. Ik begon gisteravond aan Dragon Spawn van Eileen Wilks. Eén hoofdstuk dacht ik. Enfin, acht hoofdstukken later was het 12 uur en heb ik het toch maar weggelegd. Ik werd er in gezogen. Vorig jaar heb ik de hele serie overnieuw gelezen en het verhaal zit nog vrij vers in mijn hoofd. Eigenlijk is het niet handig als ik zo graag wil weten hoe het verhaal verder is, want dan lees ik te snel.

lezenLes 2: zorg dat je geen zestig dingen moet doen. Dat is een les die eigenlijk uit mijn inleiding naar voren komt. Slecht idee om te gaan lezen en je schuldig te gaan voelen omdat de rest blijft liggen.

Les 3: geef zo’n boek een kans. Ik heb ze hoor, boeken waar ik in begin en laat liggen. Vervolgens heb ik er geen zin in en ga ik het volgende boek lezen. Kate Elliott schreef King’s Dragon, waar ik aan begon en liet liggen. Vervolgens pakte ik het weer op omdat ik het toch wat zielig vond, zo’n boek met een bladwijzer bij pagina 100. Ik werd er ingezogen en heb de volgende zes delen meteen ook gelezen, gelukkig hoefde ik niet zo lang te wachten op de volgende delen.

Non-fictie kan ik het wel mee. Laten liggen, een paar weken later weer wat lezen, weer laten liggen. Daar laat ik me niet zo inzuigen. Het ligt aan het soort boek en aan de personages. Rule en Lily uit de serie van Eileen Wilks ben ik ondertussen heel erg op gesteld geraakt. En een schrijver moet dan niet mijn lievelingspersonages laten verdwijnen uit zijn boeken. Raymond Feist heeft bijvoorbeeld wel wat van mijn boekenliefde verloren toen hij één van zijn hoofdpersonen, Jimmy, liet doodgaan.

De leesvraag #50books is een initiatief van Peter. Hij heeft de vragen in 2013 en 2015 gesteld. Martha stelde ze in 2014, Hendrik Jan in 2016. Dit jaar worden de vragen door Martha gesteld. Deze vraag staat hier.